𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Ερωτική Εξομολόγηση

Josephine's POV

Βγαίνω από το μπάνιο και κάθομαι στο κρεβάτι, ώστε να βάλω τις πιτζάμες μου. Είμαι πτώμα και μετά από τόση δουλειά στην εταιρεία, σχετικά με την ταινία, μου χρειάζεται ένας καλός ύπνος και καθόλου αναστάτωση.

Ανοίγω την ντουλάπα για να πάρω καθαρές, όταν το μάτι μου πέφτει πάνω στο μπλε φόρεμα που... Είχα φορέσει εκείνη την μέρα... Μετά από όσα έγιναν στο γραφείο.

Δεν ξέρω αν νοσταλγώ ή μετανιώνω εκείνη την μέρα. Η φωνή του, το άγγιγμα του.. Όλα μου λείπουν ξαφνικά πολύ. Οι προσπάθειες μου να τον ξεπεράσω μέσα σε αυτές τις δύο εβδομάδες, πέφτουν στο κενό.

"Αχ Αλεξάντερ... Αν μπορούσες να νιώσεις έστω και λίγο όπως εγώ..." μονολογώ και συγκρατώ τα δάκρυα μου από τα με πέσουν. Παίρνω στα γρήγορα τα ρούχα μου που έψαχνα και κλείνω αμέσως την πόρτα της ντουλάπας.

Πήγα να ελέγξω και την Λούνα όταν γύρισα. Μόλις είχαν πέσει για ύπνο και το ίδιο θα έκανε και η κυρία Σοφία από ότι κατάλαβα. Δεν ξέρω αν όντως κοιμήθηκε, μιας και τέτοια ώρα έχει την αγαπημένη της εκπομπή.

Μπαίνω κάτω από σκεπάσματα και είμαι έτοιμη να κοιμηθώ ξερή, όταν το κουδούνι με διακόπτει από τις σκέψεις μου, τρομάζοντας με. Ποιός χτυπάει το κουδούνι μου στις μια παρά το βράδυ;!

"Όποιος και αν είναι... Τέτοια ώρα θα τον πνίξω!" Φτάνω μπροστά από την πόρτα.

"Ποιός είσαι;"

"Ήρθα για τα γυρίσματα!" μου απαντά μια γνωστή φωνή και κοκαλώνω στην θέση μου, με το αίμα να έχει σταματήσει να κυλάει στο σώμα μου. Αρχίζω να πανικοβάλλομαι, χωρίς να μπορώ να σκεφτώ καθαρά την επόμενη μου κίνηση. Για ποιόν λόγο ήρθε στο σπίτι μου μέσα στην μαύρη νύχτα; Βασικά, για όποιον λόγο και να το έκανε... Εγώ πρέπει να του ανοίξω;

"Ξέρεις κάτι, αν δεν θες να μου ανοίξεις, δικαίωμα σου. Αλλά εγώ θα κάτσω εδώ απ' έξω μέχρι να το κάνεις" συνεχίζει να λέει και ανησυχώ κάπως τώρα!

Αμάν! Όντως θα το κάνει;! Δεν γίνεται να πετάει κάτι τέτοιο έτσι για πλάκα πάντως!

Ξεκλειδώνω την πόρτα βιαστικά και τα βλέμματα μας συναντιούνται. Για πρώτη φορά, μετά από τόσον καιρό, νιώθω πως δεν θα μιλήσουμε για δουλειά.

"Να περάσω;" ρωτάει... Τι ρωτάει, αυτός με παρακαλάει κανονικότατα! Μόνο στα γόνατα δεν έχει πέσει, ώστε να του πω ναι!

Με ένα νεύμα, του λέω να περάσει και αυτός μπαίνει μέσα με γοργό βήμα. Σπρώχνω βιαστικά την πόρτα, μπας και προλάβω να μην μας δει κάποιος.