Οικογένεια Του

368 19 2
                                    

Josephine's POV

Δίνω στον Έντγκαρ ένα μπισκότο και εκείνος σαν αντάλλαγμα, με φιλάει στο μάγουλο, προτού τρέξει μαζί με τον Μάρλεϊ πίσω στην Λούνα και συνεχίσουν το παιχνίδι τους... Από την ώρα που ήρθαμε στην παιδική χαρά, παίζουν όλοι μαζί και δεν έχουν ξεκουραστεί ούτε για ένα λεπτό. Ο γιός μου κρατάει συνεχώς την μπάλα στα χέρια, ο Μάρλεϊ τρέχει πάνω κάτω, κουνώντας χαρούμενος την ουρά και η Λούνα...

Λοιπόν, ομολογώ πως πρώτη φορά την βλέπω να γελάει τόσο δυνατά και... Το χαμόγελο της, είναι γνήσιο. Δείχνει πραγματικά ευτυχισμένη. Όταν βρίσκεται με τον Έντγκαρ, πάντα βλέπω σημάδια από την μικρή αδερφή μου κάποτε. Εκείνο το καλό, γλυκό κοριτσάκι, με την ευγενική και καλοσυνάτη ψυχή, που έβλεπε το καλό στους άλλους, δείχνοντας συμπόνια... Ακόμα πιστεύω πως υπάρχει μέσα της αυτός ο υπέροχος χαρακτήρας. Απλώς έχουμε περάσει πολλά. Η ίδια έχει βιώσει καταστάσεις που κανένα παιδί δεν θα έπρεπε. Όλα αυτά και η απομάκρυνση από μια πραγματικότητα που είχε συνηθίσει και λάτρευε. Η αδυναμία να περπατήσει για ένα διάστημα, το ότι της έλειπε ο Αλεξάντερ και δεν ήταν κοντά της αυτό το διάστημα... Σε αυτό φταίω εγώ. Σε πολλά βασικά φταίω εγώ... Και τώρα καταλήξαμε η αδερφή μου να μην με εμπιστεύεται, όπως έκανε παλιά. Και δεν ξέρω τι να κάνω για να αλλάξει αυτό. Ο Αλεξάντερ με διαβεβαιώνει βέβαια πως θα τα καταφέρουμε. Ελπίζω να συνεχίσει να μου μεταδίδει αυτήν την αισιοδοξία, γιατί παίρνω κουράγιο.

Εξεπλάγειν όταν η αδερφή μου δέχτηκε να έρθει μαζί μας. Συνέχεια κανονίζει με τις φίλες της, έτσι δεν περνάει χρόνο μαζί μας... Αλλά σήμερα, επέλεξε να περάσει χρόνο με τον ανιψιό της, τον οποίο υπεραγαπάει και είμαι πολύ χαρούμενη που συμπεριφέρεται με τόση αγάπη στα παιδιά μου. Όποια κι αν η σχέση μας αυτήν την στιγμή, το εκτιμώ πάρα πολύ το γεγονός ότι διαχωρίζει τα αισθήματα για εμένα από αυτά για τους υπόλοιπους. Είναι σημαντικό να μην αφήνουμε τα προβλήματα μας, να επηρεάζουν τις σχέσεις με τους γύρω μας.

Επιπλέον, είμαι απόλυτα σίγουρη πως την ίδια, τρυφερή στάση θα κρατήσει απέναντι και στα υπόλοιπα παιδιά που θα φέρω στον κόσμο. Αν αποφασίσουμε δηλαδή να κάνουν κι' άλλα.

Ξαφνικά, βλέπω τον Έντγκαρ να τρέχει με κατεύθυνση προς την είσοδο και έτοιμη να τρέξω κοντά του, μέχρι που βλέπω ποιός είναι και ανακουφίζομια πάρα πολύ. Η καρδιά μου ηρεμεί και επιστρέφω στην θέση, ξεφυσώντας. Γίνομαι υπερπροστατευτική μαζί του καμιά φορά και μπορεί να τρομάξω ακόμα και όταν εκείνος κάνει αυτά που αρμόζουν στην ηλικία του. Μόνο όταν είδα το συγκεκριμένο άτομο να στέκεται μέσα από τα κάγκελα με ανοιχτά χέρια, σιγουρεύτηκα πως δεν κινδυνεύει το παιδί μου.

𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️Where stories live. Discover now