Το κεφάλαιο παρακάτω θα περιέχει σκηνή βίας και σκληρό λεξιλόγιο. Αν δεν μπορείτε να το αντέξετε, προσπεράστε το.
Καλή ανάγνωση!
***Luna's POV
Λίγες ώρες πριν...
Έφτασε η μεγάλη μέρα. Η μέρα που θα αποκαλύψω τα πάντα, παίρνοντας το ρίσκο να γελοιοποιηθώ μπροστά της και να μην μου μιλήσει ποτέ ξανά. Αυτό είναι κάτι που θα με πλήγωνε. Θα με κατέστρεφε ψυχολογικά να χάσω την καλύτερη μου φίλη, από την πρώτη μέρα που ήρθα εδώ.
Όταν ήρθα στο καινούργιο σχολείο, δεν ήξερα κανένα. Πολλές φορές έπιασα τον εαυτό μου να κλαίει στις τουαλέτες του σχολείου και να νοσταλγεί. Γιατί δεν το κρύβω, μου λείπει αφάνταστα το παλιό μου σχολείο. Μου λείπουν οι φίλοι εκεί και η παρέα που είχα στην παλιά μας γειτονιά. Κάναμε πολλά πράγματα μαζί. Δεν μας ένοιαζε που δεν είχαμε ακριβά παιχνίδια ή στυλάτους μαρκαδόρους. Χαιρόμασταν που είχαμε απλά ο ένας τον άλλον και που αγαπιόμασταν για αυτό που ήμασταν, ο καθένας ξεχωριστά.
Όλα αυτά, δεν τα βρήκα την πρώτη μέρα μου εδώ. Γνώρισα πολλά παιδιά που μου συμπεριφέρθηκαν ωραί, αλλά γρήγορα ξέχασαν την ύπαρξη μου. Όλοι τους εδώ με σνόμπαραν. Μέχρι που γνώρισα την Στέλλα. Κολλήσαμε αμέσως και λίγες μέρες μετά, με σύστησε στην παρέα και... Ένιωσα να αποκτάω ξανά φίλους. Έγινα μέλος της παρέας και από τότε, είμαστε κάθε μέρα μαζί. Βέβαια, με την Στέλλα αισθάνομαι λίγη παραπάνω οικειότητα... Και γνωρίζω πολύ καλά που οφείλεται αυτό. Και ήρθε η ώρα να της το πω, ρισκάροντας να την χάσω από καλύτερη μου φίλη.
Την βλέπω να έρχεται προς το μέρος και σηκώνομαι όρθια. Φτιάχνοντας καλύτερα τα ρούχα, που έχουν τσαλακωθεί μετά από τόση ώρα που κάθομαι.
"Ρε Λούνα, που εξαφανίστηκες; Περιμένουμε να έρθεις για να χωρίσουμε τις ομάδες... Ει, τι έχεις φίλη μου;" με ρωτάει τρυφερά και νιώθω τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν.
"Καλά είμαι. Μην ανησυχείς" της απαντώ και τα λεπτά της χείλη μου χαρίζουν το πιο όμορφο χαμόγελο που έχω δει ποτέ.
Τα κοντά, ξανθά μαλλιά της φτάνουν μέχρι τους ώμους της, αναδεικνύοντας το στρογγυλό και χαριτωμένο πρόσωπο της. Τα μάτια, είναι τα πιο όμορφα που έχουν συναντήσει τα δικά μου, μετά από αυτά της αδερφής μου φυσικά. Είναι μια μίξη πράσινου και μπλε. Έχω μάθει τα πάντα σχετικά με τα χρώματα, λόγω της αδερφής μου.
YOU ARE READING
𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️
RomanceΠροσπαθώ να ξεφύγω από το κράτημα του, αλλά με σφίγγει σε τέτοιον βαθμό, που ηδη διαισθάνομαι τα σημάδια στους καρπούς μου. "Άσε με να φύγω παλιό-" Πριν προλάβω να ολοκληρώσω, η πλάτη μου συγκρούεται με δύναμη, πάνω στον σκληρό και μπλε σκούρο τοίχ...