𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Η Μία Για Την Άλλη

Josephine's POV

Πίνω μια ακόμα γουλιά από τον καφέ μου και ακουμπάω την κούπα μου πάνω στο πάσο της κουζίνας, σκεπτόμενη τα χθεσινοβραδινά γεγονότα. Ήταν ένα από τα πιο περίεργα δείπνα που είχα στην ζωή μου.

Όταν φτάσαμε με την Άλις στο μπάνιο, κλείστηκε μέσα και την περίμενα τουλάχιστον για ένα τέταρτο, ενώ παράλληλα της έλεγα ψύχραιμα και με τρυφερότητα να μου ανοίξει. Ήθελα μόνο να δω αν είναι καλά. Όταν τελικά το έκανε, την έβαλα στην αγκαλιά μου και αυτή ξέσπασε σε λυγμούς. Προσπάθησα να την καθησυχάσω και ευτυχώς τα κατάφερα. Όταν ηρέμησε κάπως, μου είπε πως θα μου εξηγήσει κάποια στιγμή τι συνέβη και ότι απλά ήθελε να φύγει. Την πήγε σπίτι ο σοφέρ μας, οπότε ξέρω ότι είναι ασφαλής.

Κάτι που επίσης με παραξένεψε, ήταν η στάση που κράτησε ο Κρις. Όλη την ώρα, φαίνονται ανήσυχος και δεν ήταν καθόλου ήρεμος. Προσπαθούσε βέβαια να συμπεριφερθεί άνετα, αλλά δεν νομίζω να έπεισε κάποιον. Πόσο μάλλον την Νατάσα, η οποία έδειχνε αρκετά αναστατωμένη. Η Μαργαρίτα μου είπε πως στεναχωρήθηκε αρκετά. Δεν έχει και άδικο. Όμως δεν θέλω να κατηγορήσω τον Κρις για κάτι που ίσως δεν έκανε. Θα περιμένω να μάθω την αλήθεια, από όπου και αν έρθει.

Ο Αλεξάντερ εμφανίζεται στην κουζίνα, βαδίζοντας προς τον νεροχύτη. Βάζει σε μια κούπα λίγο καφέ και κάθεται σε μια καρέκλα απέναντι μου, αφού πρώτα με φιλήσει απαλά στα χείλη και χαϊδέψει την κοιλιά μου, σε περίπτωση που νιώσει το μωρό να κλοτσάει. Έχει κατενθουσιαστεί. Μάλιστα μου είπε πως, σε λίγο καιρό που μάθουμε το φύλο, να πάμε μετά κατευθείαν για μωρουδιακά. Θέλει να ετοιμάσουμε και το δωμάτιο. Λίγο βιαστικό κατά την άποψη μου, αλλά τι τώρα, τι σε έξι μήνες. Τώρα είμαι και σε θέση να βοηθήσω άλλωστε.

"Πως είναι οι γυναίκες της ζωής μου;" ρωτάει, τρώγοντας λίγο από το πρωινό που ετοίμασα.

"Τόσο σίγουρος ότι είναι κόρη"

"Θέλω να έχω μια μικρή πριγκίπισσα που να σου μοιάζει. Να έχει ξανθιά μαλλιά και μπλε μάτια, σαν εσένα. Αν είναι κορίτσι... Θέλω να της δώσουμε το όνομα της γιαγιάς μου από την μεριά του πατέρα μου. Ήταν Ιταλίδα. Δεν πρόλαβε να την γνωρίσει, όμως άκουγε πολλές ιστορίες, που κάποτε τις διηγήθηκε και σε εμένα. Έτσι έμαθα να την αγαπώ" μου εξηγεί και συγκρίνουμε.

Όταν συζητάει κάτι σχετικά με στον πατέρα του, το κάνει με προσοχή και ευχαρίστηση. Από όσα μου έχει πει, πρέπει να είχαν άψογες σχέσεις μεταξύ τους, ακόμα και αν δεν τον είχε όλες τις ώρες στο σπίτι. Αυτό βέβαια, είναι πάντα στο χέρι του γονιού. Αν θέλει να έχει ουσιαστική επαφή με το παιδί του, προσπαθεί να το πετύχει, ξεπερνώντας τις δυσκολίες.