𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Φιλικό Ραντεβού

Josephine's POV

"Δεν μπορώ να σε καταλάβω... Γιατί δέχτηκες να βγεις μαζί με τον αδερφό του;" με ρωτάει η Νατάσα, ενώ εγώ μακιγιάρομαι. Θα περάσει να με πάρει σε λίγη ώρα, οπότε πρέπει να βιαστώ.

"Γιατί μου φάνηκε καλός και πιστεύω πως δεν θα έχει καμία σχέση με τον... Αλεξάντερ" Προφέρω το όνομα του τελείως υποτιμητικά. Και αντί να τον μισώ για αυτήν την συμπεριφορά και για τον τρόπο που έπαιξε μαζί μου... Τα αισθήματα μου για αυτόν γίνονται όλο και πιο δυνατά. Και αυτό είναι μεγάλο λάθος. Νομίζω πως... Έχω αρχίσει να τον ερωτεύομαι. Είναι ένας από τους λόγους που δέχτηκα να βγω μαζί με τον Κρις. Ίσως με βοηθήσει να σταματήσω... Πριν να είναι αργά.

"Ζοζεφίνα, μήπως να μιλήσεις με τον Αλεξάντερ; Συνήθως αυτές οι κόντρες, δεν βγαίνουν σε καλό"

"Σε υπάρχει περίπτωση!" της φωνάζω και ξεφυσάει, φορώντας τα παπούτσια της.

"Δεν θέλεις να χάσεις ξανά τον έλεγχο έτσι; Γιατί αυτό νομίζω πως γίνεται, όταν βρίσκεσαι κοντά του. Φοβάσαι πως θα σε φιλήσει ξανά ή κάτι άλλο και μπορεί να μην υπάρχει γυρισμός;" με ρωτάει και αφήνω τα καλλυντικά μου να πέσουν στο πάτωμα. Έχει δίκιο και το ξέρω καλά. Αν αφήσω αυτό που συμβαίνει να προχωρήσει... Όντως δεν θα υπάρχει μετά γυρισμός.

"Καλά το κατάλαβα... Είσαι απόλυτα σίγουρη για αυτό που κάνεις Ζοζεφίνα;"

"Είμαι Νατάσα. Εξάλλου, δεν μπορώ να το ακυρώσω τελευταία στιγμή. Και κανείς δεν μου λέει ότι αυτό το ραντεβού θα εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω" της απαντώ και βάζω τα πράγματα πίσω στο νεσεσέρ μου. Κλείνω το παράθυρο του δωματίου μου και μαζί με την Νατάσα, βγαίνουμε από το δωμάτιο μας.

"Λούνα, η Νατάσα θα μείνει μαζί σου μέχρι να γυρίσω"

"Με αυτόν που σε φίλησε τις προάλλες θα βγεις;" με ρωτάει χαλαρά και το σοκ αποτυπώνεται στο πρόσωπο μου, όπως και της Νατάσας. Πως τα ξέρει όλα αυτά η δεκάχρονη αδερφή μου;

"Γλυκιά μου, εσύ... Πως ξέρεις για αυτό;" την ρωτάει η Νατάσα και η Λούνα, πατώντας στο πάτωμα με δύναμη, σηκώνει το κεφάλι της και μας κοιτάει στα μάτια.

"Έλα τώρα Νατ. Καταρχάς, γύρισε στο σπίτι με μια λιμουζίνα, από εδώ μέχρι απέναντι. Δεύτερον, παραπατούσε σε σχεδόν κάθε της βήμα, χωρίς να είναι μεθησμένη. Τρίτον, τα χείλη της ήταν πιο κόκκινα και από ντομάτα. Και τέλος... Μουρμούριζε κάτι περίεργα στον ύπνο της" Η απάντηση της, μας έχει αποστομώσει και τις δύο. Η αδερφή μου είναι το πιο έξυπνο παιδί μου έχω γνωρίσει ποτέ. Πριν προλάβεις να μιλήσεις, έχει ήδη βγάλει τα δικά της συμπερίσματα, σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί. Και τις περισσότερες φορές, βγαίνει σωστή.