𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Θα Την Προστατεύω

Alexander's POV

2 εβδομάδες μετά...

"Κάτσε ρε ηλίθιε! Άχρηστε αδερφέ!" φωνάζει μέσα στο αυτί μου ο Κρις, καθώς ξεφορτώνουμε τις κούτες από το αμάξι.

Σήμερα, πήγαμε μαζί με τον Κρις στο σπίτι της Ζοζεφίνας και βοηθήσαμε να πακετάρουν τα πράγματα τους. Η μετακόμιση είναι πλέον επίσημη. Εγώ, η Ζοζεφίνα και η Λούνα, από σήμερα είμαστε συγκάτοικοι. Και είμαι πολύ ενθουσιασμένος για αυτήν την αλλαγή. Τώρα θα ζούμε μαζί και θα περνάμε άπλετο χρόνο οι τρεις μας ή εγώ με την Ζοζεφίνα. Και μπορεί μόνος μου με την Λούνα. Νιώθω πως από τότε που την γνώρισα... Έχουμε έρθει πολύ κοντά. Νομίζω πως αυτός ο μικρός άγγελος, μπορεί να κάνει τους πάντες να την αγαπήσουν. Είναι αξιολάτρευτη και ενώ είναι μόνο εννιά, όταν μιλάς μαζί της, είναι σαν να συζητάς με την πιο ώριμη γυναίκα του κόσμου. Το θέμα είναι, πως ακόμα δεν μου έχει ανοιχτεί. Θεωρώ όμως πως κάποια στιγμή, θα το κάνει.

Η Ζοζεφίνα μου με την Νατάσα αυτήν την στιγμή, τακτοποιεί τα ρούχα στα δωμάτια τους. Η Λούνα παίζει με την Μαργαρίτα. Κάνουν καλή παρέα αυτές οι δύο. Και η αλήθεια είναι, πως η αδερφή μου έχει μεγαλύτερη έμπειρα στα παιδιά. Αλλά κάνω και εγώ ότι μπορώ.

Ενας ήχος από φωτογραφική μηχανή διακόπτει τις σκέψεις μου και γυρνάω από την όλη, ώστε να δω από που έρχεται. Έξω από τα κάγκελα, έχει μαζευτεί ένα τσούρμο από δημοσιογράφους και τραβάνε τα πάντα. Μου έχουν σπάσει τα νεύρα. Αύριο, όλοι θα ξέρουν για την μετακόμιση. Και το θέμα είναι, πως αυτό ταράζει την Ζοζεφίνα μου. Δεν είναι συνηθισμένη σε αυτά.

"Αγνόησε τους. Θα βαρεθούν και θα φύγουν" μου ψιθυρίζει ο Κρις και ρολάρω τα μάτια μου.

Αν περίμενα εγώ να βαρεθούν, θα είχα βγάλει φτερά για τον παράδεισο. Κάνω νόημα στους φρουρούς μου να τους διώξουν.

"Να σου πω, έχουμε νέο πελάτη" μου λέει καθώς προχωράμε και το κάνω νόημα να χαμηλώσει τον τόνο του.

"Μην φωνάζεις... Ποιός είναι;"

"Προτιμά να παραμείνει κρυφή η ταυτότητα του. Ξέρεις λοιπόν για τι περίπτωση μιλάμε... Είναι διατεθειμένος να πληρώσει πολλά!" φωνάζει από χαρά και τον σκουντάω στα πλευρά για να βγάλει τον σκασμό.

"Αου!"

"Σκάσε, γιατί αλλιώς θα φας και δεύτερη. Πας καλά; Θες να μάθουν τίποτα οι άλλες και να έχουμε δράματα; Καμία δεν πρέπει να μάθει για το εμπόριο όπλων" του εξηγώ όσο πιο ψύχραιμα μπορώ και συνειδητοποιεί την πατάτα του, δαγκώνοντας νευρικά τα χείλη του.