𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Μπαμπά

Alexander's POV

Στην ζωή, έχω γνωρίσει πάρα πολλούς ανθρώπους. Έχω κάνει φιλίες, έχω αποκτήσει εχθρούς και έχω κόψει επαφές με αρκετά άτομα, ξεκαθαρίζοντας πως δεν θέλω να τους δω ξανά στα μάτια μου. Να εξαφανιστούν από την ζωή μου, ξεχνώντας ακόμα και την ύπαρξη μου. Και η γυναίκα που στέκεται μπροστά μου... Είναι σίγουρα μια από αυτούς.

Πριν από χρόνια, αποφάσισα να κόψω κάθε επαφή με την γυναίκα που με έφερε στον κόσμο και έχω την ατυχία να αποκαλώ μητέρα. Εξαιτίας της, πέρασα όλη μου την ζωή, νομίζοντας βαθιά μέσα μου πως είμαι ένα τίποτα. Με είχε πείσει πως δεν θα καταφέρω τίποτα στην ζωή μου και για μεγάλο χρονικό διάστημα, έδινα σημασία στα λόγια της. Με πλήγωναν... Αλλά εγώ τα πίστευα. Χαζό με ανέβαζε... Άχρηστο με κατέβαζε. Ηθελε να έχει λόγο για τα πάντα στην ζωή μου. Ακόμα και στις 'σχέσεις' μου, πάντα φύλαγε στην τσέπη της τα πιο πικρόχολα σχόλια. Ακόμα και όταν έφτιαξα την Sergud Studios, δεν άκουσα ποτέ καλό λόγο από το στόμα της. Για τίποτα από όσα πέτυχα. Με μείωνε. Με πλήγωνε κάθε μέρα.

Όμως μια μέρα... Έπαψα να ασχολούμαι. Τσακωθήκαμε άσχημα και από τότε... Οι δρόμοι μας χώρισαν. Εξαφανίστηκε από την ζωή μας. Εγώ και τα αδέρφια μου δεν νοιαστήκαμε. Δεν θέλαμε να την δούμε ξανά. Πήρε ότι έχει απομείνει από την δουλειά του πατέρα μου και μας άφησε μόνο ότι χρειαζόμασταν για να ζήσουμε. Λοιπόν, ρίσκαρα τα πάντα και μαζί με αυτά τα λεφτά, έστησα αυτόν τον κολοσσό.

"Παιδιά μου, δεν θα πάρετε μια αγκαλιά της μάνα σας;" σπάει την σιωπή, κοιτάζοντας εμένα και τον Κρις, ρίχνοντας μια διακριτική ματιά στην Μαργαρίτα.

Η Λούνα έρχεται προς το μέρος του δικού μου και της Ζοζεφίνας, κρύβοντας το σώμα πίσω από τα δικά μας. Τα χέρια της αγκαλιάζουν το δικό μου και η Ζοζεφίνα ακουμπάει την παλάμη της στα μαλλιά της.

"Μαργαρίτα μου, όσα περνάει ο καιρός, μοιάζεις όλο και περισσότερο στην μητέρα σου... Ααα, εσύ πρέπει να είσαι η Ζοζεφίνα Ράινχαρτ. Η... Κοπέλα του γιού μου. Έλα κοντά μου" της λέει με ένα χαμόγελο, ειρωνικό θα το έλεγα. Αν γνωρίζεις καλά την μάνα μου, μπορείς να διακρίνεις πότε προσποιείται.

Η Ζοζεφίνα διστάζει λίγο, αλλά τελικά την πλησιάζει και φτάνει απέναντι της, σταυρώνοντας τα χέρια της κάτω από το στήθος. Η μητέρα μου πειράζει λίγο τα μαλλιά της και ύστερα την σκανάρει από πάνω μέχρι κάτω με το κακιασμένο βλέμμα της. Κάνει κύκλους γύρω από την Ζοζεφίνα, κουνώντας το κεφάλι της δεξιά και αριστερά.