𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Αξιοπρέπεια

Αφού έχουμε και οι δύο ηρεμήσει, τα σώματα μας έχουν καταλαγιάσει πάνω στο στρώμα και τα έχει καλύψει ένα λεπτό, μεγάλο σεντόνι, χρώματος γαλάζιο. Έχει τεράστια αγάπη για το μπλε αυτός ο άντρας.

Βρισκόμαστε ο ένας απέναντι από τον άλλον, με τα πόδια μας μπλεγμένα μεταξύ τους. Κανένας από τους δύο δεν κάνει κίνηση να πάρει τα μάτια μου μακριά από τον άλλον. Περίμενα πως μετά από αυτό που έγινε... Θα ένιωθα αμήχανα και θα ήθελα να φύγω από το πρώτο λεπτό. Όμως με κρατάει κοντά του και αυτό μου αρέσει.

Χαϊδεύει τρυφερά τον ώμο μου και τα χείλη μου σχηματίζουν ένα χαμόγελο.

"Έχεις το πιο όμορφο χαμόγελο που έχω δει..." ψιθυρίζει τόσο σιγανά, που ίσα ίσα μπορώ να το ακούσω. Ίσως και για αυτό να το είπε έτσι.

Το χέρι του κατευθύνεται στο μάγουλο μου, πιέζοντας ελαφρά το δέρμα μου εκεί.

"Πόσο καιρό είχες να έρθεις σε σωματική επαφή με κάποιον;" με ρωτάει, σαν καλός περίεργος που είναι, και αν μπορούσα να δω το πρόσωπο μου στον καθρέφτη, θα έβλεπα σίγουρα τα κατακόκκινα μάγουλα μου.

"Εμ... Δεν θυμάμαι ακριβώς αλλά... Νομίζω αρκετό" απαντώ βιαστικά και παίζω νευρικά με το σεντόνι, αποφεύγοντας να τον κοιτάξω κατάματα.

Το γέλιο του φτάνει στα αυτιά μου, κάνοντας με να γυρίσω απότομα το κεφάλι μου προς το μέρος του. Εχει το χέρι του ακουμπισμένο πάνω στο στήθος του, προσπαθώντας να καλμάρει τον εαυτό του.

"Ωχ... Συγνώμη, δεν γελάω με αυτό που είπες. Δεν θέλω να νομίζεις πως σε κοροϊδεύω. Απλά... Έτσι όπως το είπες, μου φάνηκε πολύ χαριτωμένος και αστείος ο τόνος σου" εξηγεί και είναι η σειρά μου να γελάσω. Απολογείται με έναν πολύ γλυκό τρόπο.

"Δεν πιστεύω πως με κοροϊδεύεις... Μην ανησυχείς" Παίρνω την πρωτοβουλία να πιάσω το χέρι του, μια κίνηση που δείχνει να τον χαλαρώνει.

Όσο και αν μου αρέσει που αφήνουμε τον χρόνο να περάσει, με εμάς να κοιτάζουμε ο ένας τον άλλον, πρέπει να σηκωθούμε και να επιστρέψουμε στις υποχρεώσεις μας. Μου αρέσει που υποσχέθηκα στην Λούνα ότι θα γυρίσω νωρίς... Και δεν ξέρω καν τι ώρα είναι.

"Πρέπει να σηκωθούμε" του λέω και αφήνει ένα φιλί στο μέτωπο μου.

"Πρέπει ναι... Αλλά θέλω να σου ζητήσω κάτι πρώτα" Ανακάθεται στο κρεβάτι και εγώ, σκεπτόμενη τι μπορεί να θέλει, κάνω το ίδιο, περιμένοντας να ακούσω.