𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Συγγνώμη

Alexander's POV

Έχουν περάσει ώρες και δεν έχει επικοινωνήσει ακόμα μαζί μου, έστω για να μου ότι είναι καλά... Ανησυχώ πάρα πολύ. Ειδικά επειδή μαλώσαμε, προτού φύγει από το σπίτι. Κι αν τράκαρε κάπου, γιατί ήταν συναισθηματικά φορτισμένη και έχασε τον έλεγχο; Αν έχει τραυματιστεί; Δεν μπορώ να φανταστώ που θα μπορούσε να βρίσκεται! Δεν έχει γενικά κάποιο αγαπημένο μέρος, στο οποίο θα μπορούσα να ψάξω... Αισθάνεται ασφαλής μόνο στο σπίτι της, κοντά στους ανθρώπους που αγαπάει. Και εγώ φρόντισα να την διώξω από αυτό.

Δεν έπρεπε να της μιλήσω έτσι. Ακόμα και πάνω σε έναν καυγά με τον σύντροφο μας, δεν πρέπει ποτέ να αναφέρεσαι σε θέματα που ξέρεις ότι σίγουρα θα πληγώσουν τον συνομιλητή σου, έτσι μου είχε πει ο πατέρας μου. Ευτυχώς που άκουγα όσα μου έλεγε όσον αφορά τις σχέσεις, ασχέτως αν τα εφάρμοζα κιόλας. Επίσης, μου είχε επισημάνει να σκέφτομαι πάρα πολύ πριν ξεστομίσω κάτι που σίγουρα θα μετανιώσω στην πορεία...

Είναι φυσιολογικό να τσακωνόμαστε με την Ζοζεφίνα. Δεν θεωρώ ότι αυτό θα αλλάξει ποτέ. Όμως οφείλουμε πάντα και οι δύο να μην ξεφεύγουμε από το θέμα και σήμερα, εγώ έκανα ακριβώς το αντίθετο. Άγγιξα μια ευαίσθητη χορδή, στην οποία η Ζοζεφίνα μου δεν θέλει θυμάται... Νιώθω απαίσια. Όσο άδικο κι αν πίστευα πως είχε, δεν είχα το δικαίωμα να ανακατέψω το παρελθόν της στο σήμερα. Το αν ισχύουν αυτά που είπα, το ξέρει μόνο εκείνη. Σε κάθε περίπτωση, όφειλα να μην ξεφύγω από το φλέγον θέμα, το οποίο είναι η μικρή μας Λούνα... Θέλω απλώς να επιστρέψει, για να της ζητήσω συγγνώμη. Να την επιβεβαιώσω ότι θα βρούμε μια λύση, αρκεί να είμαστε μαζί.

"Έντγκαρ μου, μην κλαις, σε λίγο θα έρθει η μαμά" λέω στον γιό μου, το κλάμα του οποίου με επαναφέρει απότομα στην πραγματικότητα.

Η Λούνα βγήκε πριν από λίγο για να φάει και τώρα κάθεται στο σαλόνι, ζωγραφίζοντας. Με χαροποιεί που την βλέπω να επιστρέφει σταδιακά στην καθημερινότητα και τα αγαπημένα της ενδιαφέροντα. Ειδικά με την ζωγραφική, χαλαρώνει πάρα πολύ. Όπου να 'ναι, θα βγουν και τα αποτελέσματα του διαγωνισμού που είχε συμμετάσχει. Μου εκμυστηρεύτηκε ότι αν κερδίσει, θέλει να ταξιδέψουμε και οι τέσσερις μαζί... Μία από τις ελάχιστες στιγμές που έδειχνε να ξαναβρίσκει τον εαυτό της.

Ειλικρινά, δεν έχω την παραμικρή ιδέα για το πώς θα το διαχειριστούμε. Δεν ξέρω τι είναι σωστό και τι λάθος. Επιθυμώ να προστατεύσω την κόρη μου, αλλά πράγματι αυτό θα γίνει, εάν κάνουμε πίσω; Η ίδια θα αισθάνεται ασφαλής, γνωρίζοντας ότι τα πρόσωπα που της έκαναν κακό, κυκλοφορούν ελεύθερα; Θα ηρεμήσει; Θα-