𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Κόρη Μου

Alexander's POV

Από: Ζόζι μου💙💜🥰
Αγάπη μου, τελικά θα πάω για φαγητό με την Άλις σήμερα. Ξέρω ότι θα πηγαίναμε έξω εγώ, εσύ και η Λούνα κανονικά, όμως προέκυψε αυτή η αλλαγή. Δεν ξέρω τι ώρα θα γυρίσω. Αλλά θα σας φέρω γλυκό όταν γυρίσω. Να περάσετε καλά οι δυό σας. Δώσε ένα φιλί στην αδερφή μου από εμένα😘
Σε αγαπώ❤️
15:00

Της στέλνω πίσω πως όλα είναι καλά και να κάνει αυτό που επιθυμεί. Στο κάτω κάτω, της χρειάζεται της Ζοζεφίνας μου να χαλαρώσει με μια φίλη της, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας για λίγο. Και μετά από την απρόσμενη και καθόλου ευχάριστη επίσκεψη της μητέρας μου το πρωΐ... Σίγουρα θα θέλει να βρεθεί έξω με κάποιον, ο οποίος δεν είναι μέλος της οικογένειας μου και να περάσει καλά. Της αξίζει άλλωστε, μετά από όλη την δουλειά που έριξε. Πιστεύω πως το δώρο που της ετοιμάζω για τα γενέθλια της σε μια εβδομάδα, θα το λατρέψει.

Μπαίνω στο σπίτι και ακούω τα βήματα ενός μικρού κοριτσιού να πλησιάζουν στην πόρτα. Μπροστά στα μάτια μου, εμφανίζεται η μικρή κυρία του σπιτιού, η αγαπημένη μου Λούνα. Φοράει ένα μπλε φούτερ και ένα μωβ κολάν, με άσπρα αθλητικά παπούτσια. Ποιός την ακούει τώρα την Μαργαρίτα, όταν μάθει πως φόραγε η μικρή παπούτσια μέσα στο σπίτι; Ευτυχώς είναι καινούργια και ακόμα δεν τα έχει βάλει σε κάποια βόλτα έξω.

"Ήρθατε επιτέλους! Πεινάω πάρα πολύ! Βοηθούσα την Μαργαρίτα με τα λουλούδια στον κήπο και όσο και αν λατρεύω την παρέα της αδερφής σου, σιχαίνομαι την κηπουρική. Θα της το πω να μην με ξαναπάρει μαζί της" αγανακτεί και μόνο από την γλυκιά και ταυτόχρονα αστεία έκφραση της, μου έρχεται να βάλω τα γέλια. Είναι τόσο χαριτωμένη όταν νευριάζει, που ο θυμός δείχνει ελάχιστος μπροστά σε αυτήν.

"Η αδερφή μου δεν είναι μαζί σου;" με ρωτάει καθώς βγάζω το μπουφάν, αφήνοντας το στον καλόγερο.

"Μου έστειλε μήνυμα πως δεν θα φάει μαζί μας σήμερα κόρη μου" της απαντώ και μουτρώνει, περπατώντας αργά προς το μέρος μου.

"Γιατί;"

"Γιατί θα μείνει με μια καινούργια φίλη της. Από όσα έχω ακούσει, είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος και θα την γνωρίσουμε κάποια στιγμή" της απαντώ και την σηκώνω στην αγκαλιά μου, πηγαίνοντας προς τα σκαλιά.

"Μπαμπά... Όταν η Ζοζεφίνα βρει τον χαμένο της αδερφό, πάει να πει πως και εγώ θα αποκτήσω έναν;" με ρωτάει με την λεπτή φωνούλα της καξ αφήνω ένα φιλί στο κεφαλάκι της, γεμάτο αγάπη.