𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Αβέβαιο Μέλλον

Λίγες μέρες μετά...

Έλα... Έλα... Γαμώτο, γιατί απλώς δεν περνάει η ώρα;! Θέλω να πάω σπίτι για να ετοιμαστώ, διότι το τραπέζι στο σπίτι της Ζοζεφίνας είναι σε... Πέντε ώρες! Και αντί να βρίσκομαι στο σπίτι μου, κάνοντας όλες τις απαραίτητες ετοιμασίες, κάθομαι στην προεδρική καρέκλα την Sergud Studios, λύνοντας θέματα όλα τα θέματα που ξαφνικά έχουν προκύψει!

Πάντα αγαπούσα την δουλειά μου, αλλά υπάρχουν μέρες που νιώθω ότι τα όρια μου, δοκιμάζονται έντονα. Σήμερα, είναι μια από αυτές. Σε λίγους μήνες έχει προγραμματιστεί η πρεμιέρα της καινούργιας ταινία και ο σεναριογράφος, μας κάνει νερά. Τον τελευταίο καιρό, αλλάζει συνέχεια την πλοκή και δυσκολεύει πολύ τους ηθοποιούς, οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να απομνημονεύουν διαφορετικά λόγια κάθε εβδομάδα. Μερικοί έχουν παραπονεθεί, καθώς τους είναι δύσκολο να συμβαδίζουν με τις ιδέες αυτού του δήθεν επαγγελματίας.

Μακάρι να μην είχε φύγει ο παλιός που εργαζόταν εδώ. Ήταν ικανότατος, με μια σκέψη που ταξίδευε στον άπειρο κόσμο της φαντασίας και με ένα μυαλό πανέξυπνο. Για το γήρας της ηλικίας του, ήταν ανοιχτόμυαλος και η πρωτοπορία ήταν αυτή που τον χαρακτήριζε, όταν αποτύπωνε στο χαρτί, δημιουργώντας σενάρια. Δυστυχώς, βγήκε στην σύνταξη πριν έναν χρόνο και έπρεπε να ψάξω για έναν καινούργιο... Κελεπούρι, τι να πρωτοπώ!

Αυτός και ο στυλίστας, έχουν δύσκολη την ζωή όλων εδώ μέσα. Αν δεν τους είχα ανάγκη, θα τους είχα διώξει από πολύ νωρίς, μα δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Μέχρι να βρεθούν στον δρόμο μου ξανά αξιόλογα άτομα, με ξεχωριστές και ωραίες ιστορίες που να κάνουν την διαφορά, πρέπει να κάνω υπομονή για όσο χρειαστεί. Ότι ηλικία κι αν έχουνε. Η τέχνη δεν περιορίζεται από κανέναν και τίποτα. Δεν σημαίνει αυτό κάτι τώρα. Απλώς... Μου έχει λείψει να δουλεύω στον ίδιο χώρο με τόσο καλές προσωπικότητες.

Τέλος πάντων... Έμαθα στην ζωή μου να είμαι ευέλικτος και να αντιμετωπίζω τα προβλήματα που εμφανίζονται στον δρόμο μου. Δεν θα είναι εύκολο να τα καταφέρω... Μα δεν ήταν και ποτέ. Θα κάνω μια κουβέντα μαζί του και μέχρι να ολοκληρωθεί το πρότζεκτ της ταινίας, θα έχω ήδη βρει αντικαταστάτη και για τις δύο θέσεις.

"Αδερφούλη, ακόμα δεν τελείωσες; Πρέπει να πάμε σπίτι για να ετοιμαστούμε" μου λέει ο Κρις, μπαίνοντας στο γραφείο μου.

"Κρις, το έχω ήδη αντιληφθεί. Θέλω όσο τίποτα άλλο να παρατήσω αυτούς τους υπολογισμούς και τα πλάνα, αλλά η εταιρεία θα καταρρεύσει, αν δεν προσέξουμε τώρα. Και έχω πολλά να κάνω, ώστε να μπορέσω να αναπνεύσω ελεύθερα για ένα διάστημα" του εξηγώ με μια δόση εκνευρισμού.