𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Το Πρώτο Βήμα

Chris's POV

"Πάρε με μετά, εντάξει;" με παρακαλεί η Άλις από την άλλη άκρη της γραμμής και δεν μπορώ να μην χαμογελάσω.

"Φυσικά, αγάπη μου. Είσαι το πρώτο άτομο που θα καλέσω. Μην ανησυχείς"

"Σε αγαπώ" μου λέει και ο εγκέφαλος μου φροντίζει να φυλάξει αυτές τις δύο πολύτιμες λέξεις, όπως κάνει κάθε φορά που μου τις ξεστομίζει η Άλις, ώστε να της ακούω ξανά και ξανά στο κεφάλι μου.

Να υπενθυμίζω στον εαυτό μου πόσο τυχερός είμαι που έχω αυτήν την γυναίκα στην ζωή μου, αφότου μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία και γίναμε και πάλι ζευγάρι... Δεν θέλω να το θεωρήσω ποτέ ξανά δεδομένο, ούτε τα προβλήματα που ίσως εμφανιστούν στην πορεία, να σταθούν εμπόδιο στην σχέση μας. Η Άλις είναι όλη μου η ζωή και δεν πρόκειται να φύγω από δίπλα της, ό,τι κι αν γίνει. Θα γίνω ο άντρας που επιθυμεί η ίδια να έχει στο πλευρό της. Γιατί της αξίζουν μόνο τα καλύτερα και εγώ θα της τα προσφέρω.

"Και εγώ σε αγαπώ... Πολύ"

Ύστερα τερματίζω την κλήση. Προτού αφήσω το κινητό κάτω, ελέγχω για ακόμα μια φορά τα μηνύματα μου, ελπίζοντας ότι η Ζοζεφίνα θα μου έχει απαντήσει... Δεν το έκανε. Και αυτό σημαίνει πως δυστυχώς δεν θα έρθει.

Αναστενάζω και βάζω το κινητό στην τσέπη μου. Ελέγχω για τελευταία φορά αυτά που έχω στήσει πάνω στο τραπέζι και ύστερα, ρίχνω και μια ματιά στο φαγητό.

Το συγκεκριμένο που έκανα απόπειρες να φτιάξω μόνος, είναι το αγαπημένο μου και έχω ένα προαίσθημα πως είναι και το δικό του αγαπημένο. Δεν ξέρω γιατί, αλλά από την μία φορά που τον συνάντησα, ένιωσα έναν ισχυρό δεσμό ανάμεσα μας. Σαν να μπορούσα να του εμπιστευτώ τα πάντα. Σαν να ήμασταν δύο καλοί φίλοι, οι οποίοι βρέθηκαν μετά από τόσα πολλά χρόνια... Ήταν λες και τον ήξερα όλη μου την ζωή. Μπορεί να θύμωσα και πληγώθηκα, μα ταυτόχρονα αισθανόμουν και μία ανακούφιση. Επιτέλους την γνώρισα... Και μπορώ να πάρω πάρω όλες τις απαντήσεις που έχω ανάγκη. Για να κλείσει η πληγή του παρελθόντος, πρέπει να τον ακούσω. Οφείλω να το κάνω.

Η Ζοζεφίνα από την άλλη, δεν έχει την ίδια άποψη. Εγώ της έστειλα σε μήνυμα την μέρα και ώρα του γεύματος στο σπίτι μου, όπως υποσχέθηκα, σε περίπτωση που αλλάξει γνώμη. Το είδε, αλλά δεν μου απάντησε. Θέλω πραγματικά να είναι και εκείνη παρών στην συζήτηση. Ακόμα κι αν της μεταφέρω όσα ακούσω απόψε, δεν θα είναι το ίδιο. Καλό είναι τα ακούσει από τον πατέρας μας. Ίσως έτσι καταλαγιάσει και ο θυμός της. Έχουν περάσει λίγες μέρες από την τελευταία μας συναντήσει, οπότε ελπίζω να έχει ηρεμήσει.