𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Το Πρώτο Βήμα

Josephine's POV

3 μέρες μετά...

Μέσα σε όλα αυτά που συμβαίνουν και τους καυγάδες που έγινα πριν από λίγες μέρες, το καλό είναι πως τα τρία αδέρφια Σέργουντ τα βρήκαν.

Ο Κρις και ο Αλεξάντερ, είπαν τα πάντα στην Μαργαρίτα και εκείνη νευρίασε πάρα πολύ και δεν τους μιλούσε για μια ολόκληρη μέρα. Ειδικά στον Κρις. Αλλά ο Αλεξάντερ την έπεισε να τους ακούσει ξανά και εκείνη η συζήτηση... Πήγε αρκετά καλά. Η Μαργαρίτα βέβαια, ακόμα κρατάει λίγα μούτρα, αλλά τουλάχιστον μιλάνε. Και ο Αλεξάντερ της ζήτησε συγνώμη για την συμπεριφορά του και για την αδιαφορία και την αναισθησία που άθελα του έδειξε απέναντι της. Οπότε... Είναι εντάξει τώρα μεταξύ τους.

Αντιθέτως εγώ, δεν έχω ανταλλάξει ούτε ένα καλημέρα με τον Κρις. Μένει στο σπίτι μας, έχουμε ειδωθεί τόσες φορές και δεν έχουμε πει κάτι.

Θέλω να του μιλήσω... Αλλά τα λόγια του με πλήγωσαν πάρα πολύ. Αισθάνθηκα σαν να με έχει καρφώσει ένας έμπιστος άνθρωπος μου στην καρδιά με μαχαίρι. Το χειρότερο είναι, πως δεν μπορώ να τον μισήσω για όλα αυτά που ξεστόμισε. Με πλήγωσε ναι... Αλλά είναι αδερφός μου και τον έχω αγαπήσει, πολύ πριν το μάθω αυτό. Τον έχω ανάγκη. Πάντα ήθελα να έχω έναν μεγάλο αδερφό, κι ας μην το εξομολογήθηκα ποτέ σε κάποιον. Και τώρα που τον βρήκα... Δεν θέλω να τον χάσω.

Αλλά δεν θα πάω να του μιλήσω εγώ πρώτη. Ας έρθει αυτός να μου ζητήσει συγνώμη, για τρόπο που μου συμπερηφέρθηκε. Έχω και εγώ έναν εγωϊσμό, που δεν έχω σκοπό να τον ρίξω. Δεν θα κάνω εγώ το πρώτο βήμα για να τα βρούμε, σε κάτι που δεν φταίω. Θα περιμένω για μια δική του κίνηση.. Και τότε θα ξέρω πως να δράσω.

Πηγαίνω προς την κουζίνα για να βάλω ένα ποτήρι νερό και καθώς πλησιάζω, ακούω φωνές να προέρχονται από αυτήν. Μου φαίνονται όλο και πιο γνωστές... Ο Αλεξάντερ με την Μαργαρίτα τσακώνονται;! Πάλι;! Να μην ησυχάσουμε ποτέ σε αυτό το σπίτι;! Πάντα κάποιος θα βρίσκεται στα μαχαίρια με κάποιον άλλον;!

"Για το καλό σου το λέω!" της φωνάζει και μέσα από την λεπτή χαραμάδα που σχηματίζει η κλειστή πόρτα, μπορώ να την δω να ξεφυσάει.

"Το ξέρω ότι με νοιάζεσαι! Αλλά είμαι αρκετά μεγάλη για να αποφασίζω με ποιόν θα είμαι!"

"Αυτός είναι επικίνδυνος! Δεν μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένη!" επιμένει και κάνω facepalm.

Αυτό το πείσμα του... Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιόν λόγο προσπαθεί να απομακρύνει την Μαργαρίτα από τον Άρτσι. Εντάξει, δεν το ξέρω σχεδόν καθόλου, μιας και τον είδα μια φορά πριν λίγες μέρες, όταν ήρθε να πάρει την Μαργαρίτα για το ραντεβού της. Εκτός όμως από το ότι θέλω να τον γνωρίσω, αν βλέπω το πρόσωπο της κουνιάδας μου να φωτίζεται και τα λόγια που ξεστομίζει να είναι χαρούμενα, τότε εμένα αυτό που φτάνει και μου περισσεύει. Έχει το δικαίωμα μετά τόσα χρόνια, να φτιάξει την ζωή της. Ακόμα κι αν ο Αλεξάντερ δεν τον θέλει –που δεν το βρίσκω λογικό, δεν τον έχει γνωρίσει καν–, θα πρέπει να συμβιβαστεί, για χάρι της ευτυχίας της αδερφής του.