𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Στα Μωρουδιακά

Josephine's POV

2 εβδομάδες μετά...

Η γιατρός, αφού έχει απλώσει στην φουσκωμένη κοιλιά μου το τζελ, ακουμπάει σε αυτήν το ειδικό πιστόλι και αρχίζει να το κουνάει δεξιά και αριστερά με προσεχτικές κινήσεις, για να μπορέσει να πιάσει στο διάγραμμα την μπροστινή μεριά του μωρού.

Έχοντας μπει στον τρίτο μήνα για τα καλά, ήρθαμε με τον Αλεξάντερ σήμερα για να μάθουμε το φύλο του μωρού μας. Είναι αρκετά αγχωμένος πρέπει να πω. Σε όλη την διαδρομή τράβαγε διακριτικά την γραβάτα του, σαν να τον έπνιγε και όσο περιμέναμε μέχρι να μας φωνάξουν για περάσουμε μέσα, έτρεμε ολόκληρος. Είχε χλωμιάσει. Μέχρι και η γραμματέας τον ρώτησε αν χρειάζεται λίγο νερό, αυτός όμως αρνήθηκε ευγενικά. Και τώρα, που η γιατρός κάνει την εξέταση, σφίγγει υπερβολικά το χέρι μου. Με πονάει λίγο ομολογώ, αλλά δεν θα του πω. Δεν με πειράζει. Έχει αγωνία και το καταλαβαίνω. Προσπαθεί να σταθεί και στο πλάι μου, οπότε νομίζω πως μπορώ να του επιτρέψω να με κρατήσει λίγο παραπάνω αυτήν την φορά.

Εγώ από την άλλη, δεν έχω καθόλου άγχος. Έρχομαι κανονικά στα ραντεβού μου για τις εξετάσεις και τους υπέρηχους -τις περισσότερες φορές με τον Αλεξάντερ- και δεν έχω τρομάξει. Τώρα, που ήρθαμε απλά για να μάθουμε το φύλο θα φοβηθώ; Και γιατί να το κάνω στο κάτω κάτω; Είναι μέρα χαράς. Και εφόσον η γιατρός με έχει διαβεβαιώσει πως τα πάντα πάνε τέλεια με την εγκυμοσύνη μου, δεν έχω λόγο να ανησυχώ. Αυτό προσπαθώ να πείσω και τον Αλεξάντερ να κάνει, αλλά μάλλον δεν έχω και πολύ μεγάλη επιτυχία.

"Χμ... Δεν φαίνεται πολύ" λέει η γιατρός και ο Αλεξάντερ σφίγγει περισσότερο το κράτημα του, κάνοντας να βγάλω ένα επιφώνημα πόνου.

Το χέρι του χαλαρώνει και με κοιτάζει με ένα απολογητικό βλέμμα. Του χαμογελάω, σαν να του λέω πως δεν πειράζει. Σκύβει προς το μέρος μου και αφήνει ένα πεταχτό φιλί στα χείλη μου, καθώς και οι δύο μετά στρέφουμε ξανά την προσοχή μας στην γιατρό, η οποία συνεχίζει να παρατηρεί την οθόνη με ένα σκεπτικό ύφος.

"Γιατρέ, τι συμβαίνει;" ρωτάει ανήσυχος, χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου.

"Τίποτα κύριε Σέργουντ. Μην ανησυχείτε, όλα καλά. Απλά το μωρό μας κάνει νάζια" αστειεύεται για να χαλαρώσει το κλίμα και με τον Αλεξάντερ γελάμε.

Ακόμα να το πιστέψω... Πως σε λίγα λεπτά, θα γνωρίζω το φύλο του παιδιού μου. Και πως σε μερικούς μήνες, με τον Αλεξάντερ θα παντρευτούμε.