𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Κραυγές Πόνου

Το παρακάτω κεφάλαιο περιέχει σκηνές βίας και σεξουαλικής παρενόχλησης.

Επιπλέον, όλες οι σκηνές είναι πιθανό να σας προκαλέσουν κάποιο συναίσθημα. Εγώ δάκρυσα καθώς έγραφα το πρώτο μέρος😢

⚠️Διαβάζετε με δική σας ευθύνη⚠️

***

Πλευρά συγγραφέα-αναγνώστη

15 χρόνια πριν...

Γύριζε αργά με το ποδήλατο από την δουλειά της. Ήταν περίπου έντεκα ακριβώς όταν σχόλασε και αφού άφησε την ποδιά της στον καλόγερο πίσω από τον πάγκο και αφού καληνύχτισε τον εργοδότη της, έφυγε για να γυρίσει στο σπίτι της και να κοιμηθεί.

Αν και ήταν μόλις δεκαπέντε, είχε πιάσει σε δουλειά σε ένα φαγάδικο στην γειτονιά της, ώστε να μπορεί να φέρει περισσότερα χρήματα στο σπίτι. Είχε καταβάλει μεγάλη προσπάθεια, για να πείσει την μητέρα της να την αφήσει να εργαστεί, η οποία στην αρχή ήταν απολύτως κάθετη σε αυτό το θέμα. Δεν ήθελε η κόρη της να δουλεύει έως αργά και να μην κοιμάται τις απαραίτητες ώρες, γιατί τότε έχανε σημαντικά πράγματα από το σχολείο. Και ήθελε η μικρή της Άλις να το τελειώσει με επιτυχία, για να πετύχει τα όνειρα που έκανε. Ούτε και η ίδια είχε καταλάβει πως την έπεισε να της επιτρέψει.

Την Άλις βέβαια δεν την πείραζε αυτό. Είχε καταφέρει τώρα να βρει μια ισορροπία, ανάμεσα στην δουλειά της και το σχολείο. Η βαθμοί της είχαν πέσει βέβαια ελάχιστα, αλλά αυτό δεν την πτοούσε. Έκανε το καλύτερο που μπορούσε και από την στιγμή που πίστευε στον εαυτό της και γνώριζε τις δυνατότητες της, θα τα κατάφερνε.

Εξάλλου, έπρεπε να βρεθεί ένας ακόμη τρόπο, για να μεγαλώσουν τα έσοδα τους. Δεν τα έβγαζαν πέρα με ευκολία... Από τότε που τους παράτησε ο πατέρας της. Το νοίκι είχε αυξηθεί και πολλοί λογαριασμοί είχαν μείνει απλήρωτοι. Η μητέρα της έκανε ήδη μια δεύτερη δουλειά, πέρα από το ίδρυμα. Δεν μπορούσε λοιπόν αυτή να κάθεται και να βλέπει την μητέρα της να σκίζεται καθημερινά.

Ήταν πολύ περήφανη για την μαμά της. Και ήταν σίγουρη, πως πολύ σύντομα, θα κατάφερνε να αναλάβει την διοίκηση του Orphans Home. Ο δικηγόρος ήταν πολύ θετικός για τα αποτελέσματα που θα έβγαιναν από το δικαστήριο σε λίγες μέρες. Το βιογραφικό της βοηθούσε τα πράγματα. Όταν το έκανε, θα άλλαζε τα πάντα. Και τότε... Θα γινόταν καλύτερη η ζωή τους, όπως και αυτές των μικρών παιδιών, που τόσα χρόνια περνούσαν βασανιστήρια.