𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Καβαλημένο Καλάμι

Alexander's POV

"Νομίζεις πως επειδή έχεις φράγκα, μπορείς να ελέγχεις τον κόσμο; Φίλε έχεις φράγκα, αλλά εγώ είμαι ο βασιλιάς των δρόμων "

Η φωνή του με βγάζει από τον ύπνο που είχα πάρει τόση ώρα.

"Ε; Ναι ναι σίγουρα" του λέω μπας και τον πείσω πως όσα μου έλεγε τόση ώρα με νοιάζουν.

"Κοιμήθηκες;! Κοιμήθηκες την ώρα που μιλούσα;!" μου φωνάζει, καθώς κάνει μεγάλα βήματα προς το μέρος μου.

"Βασικά, κοιμήθηκα στην αρχή της συνάντησης μας. Απλά σε βαριέμαι" του απαντώ με ένα χαμόγελο και αμέσως με σημαδεύει με το όπλο του. Θεέ μου η σημερινή νεολαία...

"Τι σκατά άνθρωπος είσαι;!"

"Εξυπνος, δισεκατομμυριούχος, playboy, φιλάνθρωπος" του λέω με ένα πλατύ χαμόγελο.

Η απάντηση μου φαίνεται να τον εξοργίζει ακόμα περισσότερο, γιατί αρχίζει να πυροβολεί στον αέρα. Εγώ ατάραχος, βγάζω το μικρό μπουκαλάκι με το αλκοόλ από την τσέπη μου το βάζω μια γουλιά στο στόμα μου και ύστερα το πετάω κάτω.

"Λοιπόν, για να τελειώνουμε! Δεν έχω όλη την μέρα διαθέσιμη. Πες μου τι θες να τελειώσω από εδώ να πάω στις δουλειές μου" του λέω πολύ σοβαρά και με σημαδεύει ξανά.

"Θέλω όπλα! Αυτά που υποσχέθηκες! Αλλιώς -"

"Θα βάλω την γάτα μου να κλαίει. Μικρέ, άσε κάτω αυτό το νεροπίστολο"

Μου έχει εδώ ένα περίστροφο και νομίζει πως θα τρομάξω το μαλακισμένο! Δεν είναι η πρώτη φορά που με σημαδεύουν άλλωστε!

Πιέζει την σκανδάλη και άλλο.

"Θα σε-". Η φωνή του παύει απότομα, καθώς το επόμενο λεπτό πέφτει κάτω, ουρλιάζοντας από τον πόνο και στο οπτικό μου πεδίο, εμφανίζεται ο Κρις.

"Τι έκανες τόση ώρα; Πάλι σεξ έκανες;" τον ρωτάω και βάζει τα γέλια, κατεβάζοντας το όπλο.

"Δηλαδή εσύ τι θα έκανες αν δεν ήσουν εδώ;". Φτιάχνω καλύτερα στα μανίκια στο σακάκι μου. Από την τσέπη μου, βγάζω τα κόκκινα γυαλιά μου, με σκελετό λεπτό, σε χρώμα μαύρο.

"Σε αντίθεση με εσένα, εγώ δεν κάθομαι. Τρέχω μια εταιρεία, που παράγει ταινίες και σειρές. Οι μισές που παίζονται σε όλο τον κόσμο είναι δικές μου" του λέω βάζοντας τα γυαλιά μου.

"Κάποιος έχει καβαλησει το καλάμι" μου λέει ειρωνικά και σκύβει πάνω από το νεαρό, ο οποίος ακόμα μορφάζει.