𝓈𝓉𝓎𝓁𝒾𝓃𝑔 𝓁𝑜𝓋𝑒 ✔️

Δεύτερη Ευκαιρία

Alexander's POV

1 εβδομάδα μετά...

"Είσαι σίγουρος ότι μπορείς να έρθεις;" με ρωτάει η Ζοζεφίνα, καθώς διορθώνει μερικές πινελίες στο μακιγιάζ της.

"Φυσικά και μπορώ. Ήδη αισθάνομαι καλύτερα και ο Σεμπάστιαν μας είπε ότι μπορώ να επιστρέψω στην καθημερινότητα μου αμέσως μετά το εξιτηριο. Θα πάω αύριο, ώστε να ξεκινήσω τις νέες, ενισχυμένες θεραπείες" της απαντάω, φτιάχνοντας την γραβαυα. Μετά από τόσα χρόνια, έχω μάθει καλά πώς να την φτιάχνω με πολύ επιδέξιο τρόπο.

"Εσύ ξέρεις αγάπη μου. Αλλά εάν κάποια στιγμή νιώσεις ότι πονάς, θα μου το πεις. Η Άλις θα καταλάβει" μου λέει και σηκώνεται όρθια.

Μέσα από την αντανάκλαση του καθρέφτη, την βλέπω να με πλησιάζει με σταθερό βήμα, με την πιο ανήσυχη έκφραση που έχω δει ποτέ στην ζωή μου. Κάνοντας μια πλήρη στροφή με το σώμα μου, τα βλέμματα μας διασταυρώνονται και τα πρόσωπα μας απέχουν μονάχα μερικά εκατοστά. Αφουγκράζομαι τις ανάσες της και καθώς τα χέρια της τυλίγονται γύρω από τον λαιμό μου, μια παράξενη αίσθηση διαπερνά το δέρμα μου και κατακλύζει την ραχοκοκαλιά μου... Μπορώ να σκεφτώ χιλιάδες τρόπους, ώστε να διώξω τον πανικό από την έκφραση και κυρίως, από την ψυχή της.

"Δεν χρειάζεται να φοβάσαι Ζόζι μου"

"Πώς μπορείς να μου ζητάς κάτι τέτοιο; Και μόνο στην σκέψη ότι μπορεί να-" την αποτρέπω από το να συνεχίσει, ακουμπώντας τον δείκτη του χεριού μου πάνω στο στόμα της.

"Δεν θα συμβεί αυτό, εντάξει; Σου ορκίστηκα ότι θα παλέψω και θα νικήσω. Ας μην χάνουμε την ελπίδα μας" την καθησυχάζω και οι άκρες των χειλιών μου σχηματίζουν ένα χαμόγελο.

"Δεν θέλω να σε χάσω ξανά Αλεξάντερ. Αρκετά ζήσαμε μακριά ο ένας από τον άλλον. Σε αγαπώ πάρα πολύ. Δεν θα αντέξω αυτόν τον πόνο"

"Το καταλαβαίνω. Όμως θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένη για κάθε ενδεχόμενο. Και πρωτίστως, να είσαι εκεί για τα παιδιά μας, Ζοζεφίνα. Η Λούνα θα είναι πάντα η κόρη μου και ο Έντγκαρ θα σε συνδέει μαζί μου, ό,τι κι αν γίνει. Έχεις λοιπόν πολύ σημαντικούς λόγους για να συνεχίσεις, εάν τελικά δεν τα καταφέρω" στερεώνω μια τούφα πίσω από το αυτί της με προσοχή, για να μην χαλάσει το χτένισμά της.

"Σε αγαπώ τόσο πολύ. Ξέρεις πάντα τι να μου πεις, ώστε να νιώσω καλύτερα" μου λέει και με φιλάει πεταχτά στα χείλη... Να 'ξερε μόνο τι μπορεί να προκαλέσει μια τόσο απλή κίνηση!