It's You [SaiDa Fanfic]

131 : Briefcase

A/N : Watty, Ibalik mo 3k words ko sa chapter na 'to. HAHAHAHA. Dapat nung isang araw ko pa 'to na-publish. May 3k words na sa draft kaso biglang nawala. Nawala din sa revision history kahit ni-save ko naman. So cute. Eto inulit ko na lang. Lol

Momo's Pov :

Nang imulat ko ang mata ko, isang malawak ngunit madilim na kwarto ang siyang kinaroroonan ko.

Naramdaman ko ang pagkakagapos ng magkabilang kamay at paa ko sa upuan kung saan ako nakapwesto.

"Momo." Agad akong napalingon sa tabi ko kung saan naroon din pala si Jeongyeon na siyang katulad sa sitwasyon ko, nakagapos din siya.

"Jeongyeon, nasaan tayo?"

"Hindi ko rin alam."

"Si Nayeon? Nakatakas ba siya?"

"Hindi ko rin alam pero ---"

"Pero ano?"

"Pero umaasa ako na nakatakas nga talaga siya." Sagot ni Jeongyeon kaya naman napahinga na lamang ako nang malalim.

"Kailangan nating makatakas dito, Jeongyeon."

"Paggising ko, nakagapos na tayo dito."

"Sino naman kayang walang-puso ang dumakip satin? Kapag nalaman ko kung sino siya, sasapakin ko siya sa mukha."

"Gising na pala kayo." Napalingon kami ni Jeongyeon sa madilim na bahagi ng kwarto kung saan sumulpot ang isang lalaking dahan-dahan namang lumapit samin.

"I ---Ikaw?" Natitigilang tanong ko nang malaman kung sino ang may pakana sa pagkakadakip samin ng mga armadong lalaki.

"Ako nga. Nakagugulat ba masyado?" Seryosong tanong niya.

"Sino siya? Kilala mo siya, Momo?" Tanong kaagad ni Jeongyeon sakin.

"Siya ang Dad ni Mina." Seryosong sagot ko kay Jeongyeon habang hindi nahihinto ang pagtitig sa Dad ni Mina na nakatayo lamang sa harapan namin.

"Dad ni Mina, Bakit mo ginagawa samin 'to? Anong ginawa namin sayo? Pakawalan mo na kami. Pakiusap." Pagmamakaawa ni Jeongyeon.

"Hmmm. At bakit ko naman kayo pakakawalan? Para maisumbong niyo ko sa mga pulis? Tsk!"

"Ka ---Kakalimutan naming nangyari 'to. Pakiusap. Walang kailangang masaktan dito." Dagdag ni Jeongyeon.

"Ang dami mong sinasabi. Alam mo ba talaga kung bakit nandito kayo? Nandito kayo dahil sa katigasan ng ulo ng mga anak ko, lalong-lalo na si Mina."

"Ano po ba talagang gusto niyong mangyari?" Naguguluhang tanong ko. Hindi ko inaakala na hahantong ang lahat sa ganito. Alam kong may kasamaan nga ang ugali ng Dad nila Tzuyu pero hindi ko inaakalang aabot siya sa ganito.

"Dahil sa pagpupumilit nila Mina na makasama kayo, humantong kayo sa sitwasyong ito."

"Nagpumilit sila na makasama kami dahil karapatan nila 'yon. At higit pa doon, masaya silang makasama kami."

"Masaya? Simula nang nakasama nila kayo, kung ano-ano nang kalokohan ang natutunan nila."

"Tulad ng ano? Sabihin mo."