It's You [SaiDa Fanfic]

148 : If You Need It So Badly

A/N : Warning : The following content may contain elements that are not suitable for some readers. This chapter may be triggering. Read with care.

Mina's Pov :

"Dahyun! Ikaw na nga talaga 'yan!" Halos mangiyak-ngiyak na sabi ni Jeongyeon sabay yakap nang mahigpit kay Dahyun nang dumating sila matapos kong ipaalam sa kanila ang pagbabalik ni Dahyun.

"Nakakapagtaka." Biglang sabi ni Tzuyu.

"Ang alin?" Curious na tanong naman ni Momo kay Tzuyu.

"Sa isang taong pagkawala mo, saan ka nagpunta? Nakulong ka ba? Nag-adik? Nakabuntis ng ibang babae? Nagtanan kayo ni Jihyo kaya sabay kayong nawala noon?" Napapaisip na tanong ni Tzuyu.

"Grabe ka naman, Tzuyu. Hindi ba pwedeng may importanteng bagay lang akong inayos? Hindi na mahalaga kung bakit ako umalis. Ang importante, nakabalik na ako." Sambit agad ni Dahyun.

"Hmmm. Si Jihyo? Nasaan siya? Sabay kayong nawala noon eh. Nagtataka lang ako. May something fishy akong nararamdaman sa biglaang pagkawala mo."

"Aish. Tzuyu, Tama na nga 'yan. Makikain na lang tayo. Mukhang masarap yung pagkain nila." Awat ni Momo sa pagtataka ni Tzuyu.

"Dapat nagsecelebrate tayo nang bongga sa restaurant nila Momo eh. Ipagdiwang naman natin ang pagbabalik ni Dahyun." Suggestion ni Nayeon.

"G ako diyan!" Agad na sabi ni Chaeyoung.

"Basta ba kanya-kanyang bayad." Sagot agad ni Momo sa aming lahat.

"Kuripot ka talaga, Momo!" Natawa ang lahat sa biglaang pagsasalita ni Sana.

"Libre ko na ang lahat ng gastos." Boluntaryong sabi ni Dahyun kaya naman halos magsitalunan sila Jeongyeon sa sobrang tuwa.

Aminado akong may kakaiba din akong nararamdaman sa biglaang pagkawala ni Dahyun. Maraming tanong ang bumabagabag sa isipan ko. Sa loob ng isang taong pagkawala niya, ni isang beses hindi siya nagparamdam o nagpadala ng mensahe tungkol sa kalagayan niya o kung nasaan man siya.

Isa pang iniisip ko ay ang hindi pa rin pagpapakita ni Jihyo samin. Halos sabay silang nawala ni Dahyun nang parang bula. May pag-asa kayang bigla rin ulit susulpot si Jihyo? Hmmm.

"Kain na tayo, Mina." Nahinto ang pag-iisip ko nang malalim nang yayain na ko ni Chaeyoung na kumain.

Habang kumakain, nagkakatuwaan ang lahat sa pagkukwentuhan ng kani-kanilang napagdaanan sa buhay sa loob ng isang taon. Halos kaming lahat nagbahagi ng karanasan namin. Si Dahyun lang ang kaisa-isang naging matipid sa sagot niya.

"Naglakbay ako sa malayong lugar upang hanapin ang kasagutan sa mga tanong ko sa buhay." Matipid niyang kwento samin. Kung hindi pa siya handang magbahagi ng kwento niya, nirerespeto namin 'yon.

Habang abala ang iba sa pagkukwentuhan matapos kumain, napansin kong nawawala si Chaeyoung. Sandali akong tumayo sa kinauupuan ko upang alamin kung saan siya nagpunta.

Sa pagpunta ko sa likod ng mansion, natanawan ko si Chaeyoung. Nakatayo lamang siya habang nagpapahangin.

"Chaeyoung."