💎••SpotLight••💎

💎 قسمت چهل و نه💎

بکهیون وقتی به دامپزشک همراهش گفته بود از اون مهمونی خسته‌کننده بیرون بزنن واقعا به اینکه بعدش قراره چیکار کنن فکر نکرده بود ولی بهرحال از انتخابش راضی بود.

-راستش من می‌خواستم فقط به مجموعه شما کمک کنم. نمی‌دونم چطوری گولم زدی انقدر وسیع دست و دلبازی کنم.

وقتی از سالن اصلی خارج شدن چرخید سمت چانیول و گفت و دامپزشک جوون تکخندی زد.

-من گولت نزدم. تو خودت می‌خواستی بهم نشون بدی چقدر دست خیر داری و این حرف‌ها.

ابروهای بکهیون بالا پریدن.

-من؟

-آره تو.

چانیول با نیشخند گفت و با قدم‌های آروم جلوتر ازش راه افتاد و بکهیون که یه کم از حدس‌ دقیق اون لعنتی حرصش گرفته بود با قدم‌های بلند دنبالش کرد.

-اگه انقدر بچه مثبت نبودی منم سعی نمی‌کردم بچه خوبی به نظر برسم کنارت.

جلوی ماشین بودن که بالاخره یه کم حرصی گفت و چانیول با چشم‌های باریک‌شده چرخید سمتش.

-اوه. یعنی انقدر به رابطه‌امون اهمیت میدی که می‌خوای مناسب هم به نظر برسیم یا چیزی؟

چشم‌های بکهیون گشاد شدن.

-چرت نگو!

خشک گفت و در ماشین رو باز کرد و سوار شد و توجهی به صدای خنده دامپزشک مومشکی نکرد. چانیول چند لحظه بعد پشت فرمون بود و داشت با دقت ماشین رو از پارکینگ خارج می‌کرد.

-قبل از خونه بریم یه چیزی بخوریم؟ دوتا گیلاس مشروب خوردی معده‌ات خالیه.

با حرف مرد پشت فرمون چرخید سمتش.

-خدای من...گاهی حس می‌کنم یکی رو کاشتی جلوی ورودی معده من که کارت ورود خروج بزنه از هرچیزی میاد توش و آمار دقیق بگیری.

با حرفش چانیول باز هم با صدا خندید.

-اگه تو هم سعی کنی پسر خوبی باشی و خوب غذا بخوری من مجبور نیستم از این کارها کنم عزیزم.

لب‌های بکهیون خط شدن.

-این عادت عزیزم گفتن رو لطفا از سرت بنداز. هربار میگی مورمورم میشه.

چانیول چرخید چند لحظه سمتش.

-انقدر خوشت میاد ازش؟

-نه حالم بد میشه.

بکهیون خونسرد جواب داد و با اینکه می‌دونست قرار نیست جدی گرفته بشه با اخم نگاهش رو داد بیرون. چانیول باز هم داشت ضعیف می‌خندید اما چیزی نگفت و بینشون رو بعد از چند لحظه، سکوت پر کرد و این نگرانی خیلی بی‌اراده به سر بکهیون هجوم آورد که نکنه بازهم مرد کنارش رو ناراحت کرده باشه. تقریبا یه قدم با گفتن عبارت " منظوری نداشتم." فاصله داشت که چانیول خودش به حرف اومد.