New neighbour, old love 1&2&3 ✔️

3.33 + ważna informacja!

WAŻNE!

Chciałam wam powiedzieć, że postanowiłam zmienić pierwszą część tej książki. Planowałam to zrobić już dawno temu, ale dopiero teraz się za to zabrałam.

Do dzisiaj się śmieję z siebie i z tego co tam napisałam (czytaj nierealny wyjazd Lii oraz Blake'a do Miami), więc najlepiej o tym zapomnijcie hahaha!! Cofnęłam publikacje rozdziałów od 17 do 2.06, jak wszystko już ogarnę to was poinformuję ❤️

🌟🌟🌟
Miłego czytania ☺️🔥

*NATE*
- Masz wszystko? - dopytuję.

- Tak - posyła mi uśmiech.

- Chyba jednak nie - kręcę głową na boki i sięgam po czerwony stanik, który wystaje spod łóżka - o tym zapomniałaś - macham materiałem przed oczami Lii, a ta patrzy na mnie z niedowierzaniem.

- A-a-ale - zaczyna - N-Nate to nie m-moje - oddycha głośno. Przeklinam w myślach.

Kurwa! Nate wymyśl coś!

- Jak to? - ponownie marszczę brwi.

- No przysięgam! - podnosi głos.

- Czyli wytłumaczenie jest tylko jedno - zbliżam się do kobiety - te sprzątaczki nie potrafią sprzątać, a ten stanik jest po kimś, kto był tu przede mną - bingo.

Lia długo się nie odzywa.

- Hej - unoszę jej głowę tak, aby patrzyła mi w oczy - przecież wiesz, że nigdy w życiu bym cię nie zdradził kochanie. Planujemy ślub, mamy Patricka...

- Wiem Nate - uśmiecha się i wpija w moje usta. Po krótkiej chwili odrywamy się od siebie.

- Jedziemy?

- Tak - odpowiada, a następnie ruszamy na lotnisko.

W drodze postanawiam zacząć plan, który wymyśliłem wspólnie z czarującą brunetką.

- Kochanie - zwracam na siebie uwagę - widziałem się z moja matką.

- Co? Kiedy?

- Kilka dni temu.

Moi rodzice rozwiedli się, gdy miałem 20 lat. Od tamtego czasu nie utrzymuję z nimi kontaktu.

- I?

- Zadzwoniła do mnie z jakiegoś innego numeru i poprosiła o spotkanie, mieszka tutaj - mówię - chciała mi powiedzieć, że jest chora.

- Boże! Co jej jest? - dopytuje.

- Ma - robię przerwę - ma białaczkę.

- O cholera - mówi z otwartą buzią.

- Tylko...tylko na razie nikomu nie mów, dobrze?

- Jasne, nie ma problemu.

Reszta drogi mija nam w ciszy.

*LIA*
Po całej odprawie czekam na samolot do Los Angeles. Nie mogę się doczekać, aż zobaczę mojego małego potwora, czytaj Patricka. Z tego co mówiła mi przyjaciółka i mama, jest bardzo grzeczny, a nawet pomaga przy Mii!

Chcąc zabić czas wchodzę na Snapchata. Uśmiecham się pod nosem, bo Nate wstawił swoje zdjęcie (media). Przesuwam palcem w prawo i robię fotkę ze znaczkiem Nowego Jorku, którą wrzucam na My Story. Po kilku sekundach jest już jedno wyświetlenie.

„camerondallas"

Nie zwracając na to uwagi przeglądam „internety" dalej. Przerywa mi szef.

- Halo? - odbieram.

- Witam! Jesteś już w Los Angeles, Lio?

- O, witam! Właśnie czekam na samolot.

- To dobrze - zaczyna - firma ma poważne problemy, musisz jeszcze dzisiaj tu przyjechać.

- Oczywiście szefie, przyjadę prosto z lotniska - oznajmiam.

- Przepraszam za kłopot, ale to pilna sprawa.

- Nie ma problemu - zapewniam.

- Dobrze, do zobaczenia!

- Do zobaczenia! - kończę połączenie.

Około dwudziestu minut później kieruję się już do samolotu.

Zaraz po zajęciu miejsca obok okna zapinam pasy i ignorując wszystkich zamykam oczy. Nawet sobie nie wyobrażacie jak zmęczona jestem. Układam się wygodnie, a po chwili zasypiam.

W mojej głowie powstaje sen. Budzę się w samolocie, a obok mnie siedzi Cameron Pieprzony Dallas we własnej postaci.

Zaraz...to jednak nie sen.

Uwaga deal XD
ZA 100 🌟 WSTAWIAM NASTĘPNY ROZDZIAŁ JESZCZE DZISIAJ ❣️

Przedsmak kolejnego rozdziału:

Wstaję z siedzenia i sięgam po bagaż podręczny, który nieszczęsnym trafem spada prosto na głowę siedzącego jeszcze Dallasa.

- Kurwa - łapie się za głowę - co ty tam masz?