New neighbour, old love 1&2&3 ✔️

3.55

🌟🌟🌟
Miłego dnia kochani ❤️
🌟🌟🌟

- Chodźcie - macha za nami brunetka, którą po chwili doganiamy.

- Ale piękny dom - mówię zachwycona.

- Pani architekt się w niej odzywa - Cam wskazuje na mnie ruchem głowy.

- Żeby w tobie się zaraz znowu mechofil nie odezwał - dogryzam mu.

- Moje dzieci! - słyszymy głos Giny, dochodzący od drzwi wejściowych. Kobieta zbiega po schodach i przytula nas, a po chwili dołącza mój przyszły teść. Wszyscy witamy się, a następnie wchodzimy do środka.

- Mojego narzeczonego jeszcze nie ma? - uśmiecha się Sierra.

- Jeszcze nie - odpowiada pan Dallas - ale powinien być w ciągu dziesięciu minut.

- Nieźle się ustawiła - Cami zwraca się do ojca, na co ten się śmieje.

- Mam nadzieję, że Lia też ma z tobą tak dobrze - unosi jedną brew, a ja uśmiecham się.

- Może nie jeżdżę najnowszym Bentleyem, ale mam z nim bardzo dobrze - ściskam chłopaka wokół pasa.

- No i tak powinno być - pan Dallas klepie syna po ramieniu.

W międzyczasie gdy Gina dokańczała obiad, Cam zaprowadził mnie do swojego starego pokoju, który będzie teraz naszą tymczasową sypialnią. Ciemnoniebieskie ściany, na naprzeciw drzwi duże łóżko, po lewej stronie ściana w całości wypełniona szybami, a po prawej szafy. Przygotowaliśmy walizki do rozpakowywania i chwile poleżeliśmy, aż przyszła Sierra, by powiedzieć, że mamy przyjść na obiad.

- Już idziemy - zapewnia Cami, po czym znowu zostajemy sami.

- Dobrze wyglądam? - pytam, poprawiając włosy.

- Pięknie - puszcza mi oczko - ale dla kogo się tak stroisz?

- Uroczysty obiad, to co, w dresie mam iść?

- No, a czemu nie?

Przewracam oczami na pytanie bruneta.

- Oj, żartowałem - przyciąga mnie za biodra i czule całuje w czoło - idziemy?

- Okej - uśmiecham się lekko.

Schodzimy po czarnych schodach, trzymając się za ręce.

- Po obiedzie pokażę ci cały dom - oznajmia.

- Okej - powtarzam i łapię za poręcz, bo znowu gorzej się czuję.

- Co się dzieje? - pyta zmartwiony.

- Znowu mi źle.

- Jak zjemy, to mogę sprawić, że poczujesz się wyśmienicie - mówi mi na ucho.

Przez słowa Dallasa wybucham śmiechem w tym samym momencie, w którym wchodzimy do jadalni, a wszystkie pary oczu zwracają się na nas. Zamieram spoglądając w niebieskie jak ocean tęczówki.

- O! Już jesteście - wstaje Sierra - poznajcie mojego narzeczonego, Blake'a! - oznajmia.

W tym samym momencie serce zaczyna bić mi mocno, jak nigdy, robi się duszno i pojawiają mroczki przed oczami. Ostatnie co czuję to bolesny upadek, a potem nastaje jedna, wielka ciemność.

CAMERON

- Lia! - krzyczę, gdy upada na ziemię. Wszyscy natychmiast do nas podbiegają.

- O mój Boże! - histeryzuje matka.

- Kochanie - potrząsam ją za ramiona - otwórz oczy - proszę - słyszysz?!

Zero reakcji.

- Jedziemy do szpitala - decyduję.

- Mogę kierow... - odzywa się Blake, ale od razu przerywam.

- Ty kutasie! - wybucham - nie zbliżaj się nawet do niej! - rodzice oraz siostra patrzą na mnie zdezorientowani - tato, odpal auto - wydaję polecenie.

Biorę blondynkę na ręce w stylu panny młodej i razem z mamą wychodzimy z domu, wsiadając do auta. Zanim odjeżdżamy, widzę tylko przez okno kucającą Sierrę, trzymającą się za głowę.

- Co tu się w ogóle dzieje?! - wybucha Gina.

- Znam go - czuję łzy w oczach - oboje go znamy.

- Skąd?

- Lia z nim chodziła krótko po moim powrocie - tłumaczę - gdy przyłapała go na zdradzie, to szantażował ją nagim zdjęciem. Odrzuciła go - łamie mi się głos - zgwałciłby ją, gdyby nie ja.

- Mój Boże - matka zasłania buzię z przerażenia.

- Jak mieszkał w Los Angeles, to handlował narkotykami - ciągnę dalej - jak on kurwa stał się milionerem?!

- Skończony idiota - komentuje ojciec - jego stary zmarł i przejął fortunę. Znałeś go, pamiętasz?

- Pamiętam - potwierdzam, gdy wszystko sobie przypominam.

Łzy zaczynają spływać po moich policzkach. Szczelnie przytulam ciało blondynki do swojego.

- Obudź się - szepczę - proszę, kochanie.

Chwilę później Lia ocuca się, jak na zawołanie.

🌟🌟🌟
620 gwiazdeczek i wstawiam jutro nexta!
🌟🌟🌟