New neighbour, old love 1&2&3 ✔️

3.69

🌟🌟🌟
GWIAZDKUJCIE I KOMENTUJCIE, TO OSTATNI ROZDZIAŁ TEJ KSIĄŻKI 😩❤️
🌟🌟🌟

- Wynajmę prywatny samolot, będę maksymalnie za dwie godziny - oznajmia zdyszany, zgaduję przez to, że szybo się pakuje.

- Będę cię informować na bieżą.. - nie kończę, bo dobiega do mnie głośny krzyk Lii.

- WODY MI ODESZŁY!

- Słyszałem to - oznajmia brunet - niech mama o wszystkim pisze - kończy połączenie, a ja szybko wracam do salonu, gdzie stoi przerażona blondynka.

- Jedziemy do szpitala - mówię opanowana, by moja córka się uspokoiła.

- Dobrze, weź torbę - stoi, trzymając się za brzuch.

LIA

Około czterdziestu minut później, czekamy na wyniki wstępnych badań.

- Ładna ta sala - komentuję.

- Tak, widać, że to bardzo dobry szpital.

Na odpowiedź kobiety tylko przytakuję.

- Wybrałeś zły moment, maluchu - mówię do brzucha - Gabriel akurat pocałował Naomi! - burzę się, wywołując śmiech u mojej mamy.

Dosłownie kilka minut później do sali weszła moja trójca święta, czyli tata, Vicky oraz Cody. Od razu zaczęli pytać jak się czuję, a ojciec wręczył mi kwiaty, co było bardzo urocze.

- Dobry wieczór - drzwi otwierają się, a do środka wchodzi uśmiechnięta lekarka. Wszyscy odpowiadamy tym samym.

- I jak? - pytam.

- Wszystko jest dobrze, a rozwarcie wynosi na razie cztery centymetry, także powoli do przodu. Skurcze będą coraz mocniejsze.

- Okej.

- Pielęgniarka podłączy cię do kroplówki, żebyś się trochę mocniej nawodniła.

- Dobrze - uśmiecham się.

- Będziemy wszystko co jakiś czas kontrolować, a teraz odpocznij. Będziesz musiała mieć dużo energii - śmieje się.

- To na pewno - potwierdza Kylie.

Chwilę później zostajemy sami.

- Jak pomyślę, że mnie to czeka drugi raz.. - zaczyna Vicky, a moja mama gromi ją wzrokiem.

- Dasz radę - puszczam jej oczko.

- Mi wspominała coś o cesarce, ale jeszcze nic nie wiadomo.

- A wolałabyś naturalnie? - pyta Cody, a żona odpowiada mu, że tak.

- Dziękuje, że przyjechaliście - zwracam się do zakochanych - ale jest już późno, wracajcie do domu.

- Masz rację, będziemy się zbierać, bo Mia została u pani Smith - tłumaczy przyjaciółka.

- Mama będzie wam zdawać relację - śmieję się i przytulam dwójkę na pożegnanie - kocham was!

CAMERON
- Kurwa! - krzyczę, gdy mówią o dwugodzinnym opóźnieniu samolotu - nie ma żadnego wolnego? Syn mi się do cholery rodzi!

- Przepraszamy, ale nic nie możemy poradzić - wyjaśnia kobieta.

Odchodzę bez słowa do tutejszej kawiarenki i dzwonię do Lii.

- Halo? Hej, jak tam?

- Hej, jestem już na sali. Miałam badania i wszystko jest dobrze. Mama z tatą są ze mną.

- To okej, ja się właśnie dowiedziałem, że pierwszy wolny samolot będzie za dwie godziny.

- Damy radę, zdążysz.

- Mam taką nadzieję..

Chwilę jeszcze pogadaliśmy, ale musieliśmy kończyć, bo przyszła pielęgniarka.

Zamówiłem sobie czarną kawę z nadzieją, że doda mi chociaż trochę energii. Skończyło się na tym, że wypiłem takie trzy.

* - Lia Decker - mówię w szpitalnej recepcji.

- Jest pan rodziną?

- Zaraz mi się dziecko urodzi - patrzę na nią z poirytowaniem.

- Pokój dwieście dwanaście, drugie piętro.

Rzucam ciche „dziękuje", a potem od razu biegnę w stronę schodów, bo zanim przyjedzie winda, to minie wieczność.

Bez pukania wchodzę do sali, gdzie zastaję przyszłych teściów, Lię na łóżku, kilka pielęgniarek i panią doktor.

- Cam! - woła moja ukochana, gdy tylko mnie zauważa, a następnie wydaje z siebie głośny krzyk, który oznacza nic innego jak skurcz.

- Lia - podbiegam do niej, łapiąc i całując w dłoń.

- Rozwarcie prawie dziesięć centymetrów - ogłasza lekarka - zaczynamy.

Po ponad dwóch godzinach parcia, pocenia się, stresowania i krzyczenia, po sali rozchodzi się głośny płacz.

Lia ściska mnie za rękę jeszcze mocniej, po czym zaczyna płakać. Czuję falę gorąca w sercu, a gdy tylko spoglądam na naszego synka, łzy lecą mi automatycznie. Chowam twarz w dłoniach nie wierząc, że Alec jest już z nami.

🙈🙈🙈
Dallas Junior jest już z nami! ❤️

Wieczorem albo jutro rano wstawiam epilog, zależy jak bardzo się postaracie 😏❤️

500 🌟❓

+ przypominam o obserwowaniu Keloyx !!!