လူသားသစ္စာ [BOOK 5 ( 501-700) ]

အခန်း (653)

အခန်း  (၆၅၃)  :  အကြံကြီးသည့် လူအိုကြီး

“ မောက်မာလိုက်တာ …” ယူမင်ကျန်းက  သရော်လိုက်သော်လည်း  စကားများကို မြန်မြန် ပြောင်းလဲကာ  “ အဲဆို  မင်း အဲဒါကို ရနိုင်လား  ”

မိုဝူကျိက တုံ့ဆိုင်းခြင်မရှိ ပြောလိုက်သည်  “ ရနိုင်တယ် ”

ယူမင်ကျန်းက  “ အင်း ” တစ်လုံးဖြင့် တုံ့ပြန်လိုက်ပြီးနောက် ပြောလိုက်၏

“ ဒီလိုဆိုမှတော့  နောက်တစ်ခါ နတ်ဘုရားမျှော်စင် ဖွင့်ရင်  အင်မော်တယ် ဝင်ရိုးကျောက်တုံးတွေကို ယူလာမယ်လို့ ကတိပေးတာနဲ့ မင်းကို ထွက်လမ်း ညွှန်ပြလိုက်မယ်။  မင်းအနေနဲ့  ငါ ယုံကြည်အောင် ပြောဖို့တော့ လိုတယ် ”

မိုဝူကျိက ပျော်ရွင်မိသွားသည်။

ဒီလောက်တောင် ရိုးရှင်းတယ်လား … သူက အစိမ်းရောင်ကျောက်ကို ထပ်မလိုချင်တော့ဘူးပေါ့လေ ….

ယူမင်ကျန်းက  ညီတူညီမျှ သဘောတူညီချက် မလုပ်နိုင်မှန်း သိ၍ တောင်းဆိုချက်များကို လျော့ချလိုက်လေသလား  …..

မည်သည့်အကြောင်းပြချက်ကြောင့် ဖြစ်စေ မိုဝူကျိက အရှုံးမရှိချေ။ သူက တက်တက်ကြွကြွဖြင့်

“ ဒီလိုဆိုရင်ရော ဘယ်လိုလဲ  …. ကျုပ်က စိတ်ဝိညာဉ် အမှတ်အသား တစ်ခု ချန်ထားခဲ့မယ်လေ။ တကယ်လို့ ကျုပ် ပြန်ရောက်မလာနိုင်ရင်  ခင်ဗျား  ကိုယ့်ဘာသာ  လွတ်မြောက်လာနိုင်တဲ့အချိန်ကျ လာရှာလို့ ရတာပေါ့။

ပြီးတော့  အပြန်ပြန် အလှန်လှန်အနေနဲ့  အင်မော်တယ် ပိတ်လှောင်ရေး အစီအရင်ထဲ ဝင်လာတဲ့ လူတွေကို ကျုပ်ကို ရှာခိုင်းလိုက်လို့လည်း ရတာပဲ ”

မိုဝူကျိ၏ စိတ်ဝိညာဉ် သိုလှောင်ရေး လမ်းကြောင်းမှာ စိတ်ဝိညာဉ် အမှတ်အသားကို အလွယ်တကူ ထား၍ ရပေသည်။ အကယ်၍ သူ ထားရစ်ခဲ့လျှင်ပင် ယူမင်ကျန်းက သူ့အား  ရှာဖွေနိင်မည် မဟုတ်ပေ။ တကယ်တော့  သူက ခြေရာခံနိုင်သည့် စိတ်ဝိညာဉ် အမှတ်အသား တစ်ခု ထားခဲ့လျှင်ပင်  ယူမင်ကျန်း ယုံကြည်နိုင်အောင် ဖြောင့်ဖြနိုင်မည် မဟုတ်ချေ။ သို့သော် သူတို့က ညှိနှိုင်းနေသည့်အတွက် အနိမ့်ဆုံး ရွေးချယ်မှုနှင့် စတင်သင့်ပေသည်။