လူသားသစ္စာ [BOOK 5 ( 501-700) ]

အခန်း (510)

အခန်း  (၅၁၀)  :     ဘူးသီးခြောက် တစ်ခု အရင်းပြု၍

“ ဒါက အကြီးအကဲမိုများလားရှင့် ” ကုန်းယီက မိုဝူကျီကို မြေအောက် ရတနာတိုက်ဆီ ခေါ်လာသည့်အခါ နှစ်လိုဖွယ် အမျိုးသမီး တစ်ဦးက သူတို့ကို လာကြိုဆို၏။

မိုဝူကျီက ခေါင်းညိတ်ပြကာ  “ ကျုပ်က မိုဝူကျီပါ ”

နှစ်လိုဖွယ် အမျိုးသမီးလေးက  မိုဝူကျီအတွက် သိုလှောင်လက်စွပ်ကို ထုတ်မပေးခင် မြန်မြန် ဦးညွတ်လိုက်လေ၏

“ အကြီးအကဲမို ..ဒါက အဖွဲ့ခွဲ ခေါင်းဆောင်ရှန့်က ပေးခိုင်းထားတာပါ။ ဒါတွေက စူးခရာ အဖွဲ့ခွဲက ပေးတဲ့ ဆုလာဘ်ပါ၊ ပြီးတော့ ဒီအဖွဲ့ခွဲရဲ့ အကြီးအကဲ အမှတ်အသားပြားလည်း ပါပါတယ်ရှင့် ”

မိုဝူကျီက သိုလှောင်လက်စွပ်ကိုပင် စစ်ဆေးမကြည့်ဘဲ ကျေးဇူးတင်ကာ သိမ်းဆည်းလိုက်သည်။

“ အကြီးအကဲမိုက အားနာလွန်းနေပါပြီ။ အခု ရတနာတိုက် ဖွင့်ပြီဆိုတော့ အကြီးအကဲမို ကြိုက်တာ သုံးမျိုးကို ရွေးချယ်နိုင်ပါတယ်ရှင့် ” နှစ်လိုဖွယ် အမျိုးသမီးလေးက လက်ဟန်ပြကာ ရိုရိုကျိုးကျိုး ပြောလိုက်သည်။

ဘေးတွင် ရပ်နေသော ကုန်းယီက သူ့အလုပ်ပြီးဆုံးသွားပြီ ဖြစ်ကြောင်း သိ၍ နှုတ်ဆက်ကာ ထွက်သွားတော့သည်။

အမျိုးသမီးက ရတနာတိုက်အပြင်ဘက်တွင် ရပ်ကာ ကျန်နေခဲ့ပြီး မိုဝူကျီက ခေါင်းညိတ်ပြကာ ရတနာတိုက်ထဲ ဝင်သွားလိုက်သည်။

စူးခရာအဖွဲ့ခွဲရှိ ဆေးလုံးတာအို အင်မော်တယ် မဟာမိတ်အဖွဲ့၏ ရတနာတိုက်မှာ ကြီးမားသည်ဟု ယူဆ၍ မရသော်လည်း အထဲရှိ ရတနာများမှာ အဖိုးမဖြတ်နိုင်ပေ။ မိုဝူကျီ အထဲဝင်လိုက်သည်နှင့် သူက အဆင့်မြင့် အင်မော်တယ်ဆေးပင်များ၊ သတ္တုအမျိုးမျိုးနှင့် ကျင့်စဉ်များ ပါရှိသည့် ကျောက်စိမ်းပေလွှာတို့မှ ထွက်ပေါ်နေသော   အမျိုးမျိုးသော အင်မော်တယ်အငွေ့အသက်များကို ခံစားမိလေ၏။

မိုဝူကျီက မှော်ရတနာများ၊ အင်မော်တယ်ဆေးပင်များနှင့် ဆေးလုံးများကို ရွေးချယ်ရန် ရည်ရွယ်ချက် မရှိချေ။ ဦးဆုံး  သူ့တွင် လခြမ်းကွေး ပုဆိန်လှံရှည် ရှိနေပြီ ဖြစ်၏။ မပြီးပြည့်စုံသော်လည်း သူက ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြင်ဆင်မွမ်းမံသွားမည် ဖြစ်သည်။ ဒုတိယတစ်ချက်အနေနှင့် သူကိုယ်တိုင် ဆေးလုံးဆရာ ဖြစ်သည့်အတွက် တခြားဆေးလုံးများကို အဘယ်ကြောင့် ရွေးချယ်နေမည်နည်း။ နောက်ဆုံးအနေဖြင့် အင်မော်တယ်ဆေးပင်များကို ရှာတွေ့နိုင်သည့်အတွက်  သူက တစ်ခုခု ရွေးချယ်ရမည်ဆိုလျှင် အင်မော်တယ်ဆေးပင်များထက် ပို၍ အသုံးဝင်မည့်အရာကို ရွေးမိလိမ့်မည်။