အခန်း (၆၂၇) : အားလုံး အားကျရသည့် အလဲအလှယ်
“ ကျုပ်နာမည်က နီဖုန်းနျဲ့ ….. လေးလံလွန်းအင်မော်တယ်ဂိုဏ်းကပဲ။ တကယ်လို့ ခင်ဗျားရဲ့ ပစ္စည်းက ကျုပ်လေးလံအမြစ်မဲ့ရွေထက် တန်ဖိုးနည်းနေပြီးတော့ ကျုပ် အချိန်ကို ဖြုန်းတီးနေတယ်ဆိုရင် ခင်ဗျား ပစ္စည်းတွေကို နေရာမှာတင် ဖျက်စီးပစ်မယ် ….
တကယ်လို့ မကျေနပ်ရင် လေးလံလွန်းအင်မော်တယ်ဂိုဏ်းကို လာရှာလို့ ရတယ်။ ကျုပ် နီဖုန်းနျဲ့က ခင်ဗျားဆီက စိမ်ခေါ်မှုကို လက်ခံပေးမယ်။ လေးလံအမြစ်မဲ့ရွေလိုမျိုး တန်ဖိုးကြီးပစ္စည်းကို လိုချင်တဲ့သူတိုင်း ရနိုင်ကြတာ မဟုတ်ဘူး …” နီဖုန်းနျဲ့ဆီ ကျောက်စိမ်းသေတ္တာ နှစ်လုံး ရောက်ရှိလာကာ မဖွင့်ရသေးသော်လည်း မိုဝူကျိကို စိုက်ကြည့်ကာ ထိုသို့ ပြောလိုက်၏။
လူအုပ်ကြီးက မိုဝူကျိကို ကြည့်နေကြပြီး တချို့က လှောင်ပြောနေကြသလို ၊ တချို့ကလည်း ပြောစရာ ရှာမတွေ့ ဖြစ်နေကြသည်။ မိုဝူကျိကို အဆင့် ၇ ဆေးလုံးဧကရာဇ်မှန်း သိသူများမှာ အချင်းချင်း ဆွေးနွေးနေကြပြီး မသိသူများမှာ မိုဝူကျိအား အထင်သေး အမြင်သေး ကြည့်နေကြလေ၏။ မိုဝူကျိက ကူကျူးနှင့် သိကျွမ်းပြီး ပထမတန်း မည်သို့ ရလာသည်ကို မသိကြသော်လည်း အကယ်၍ နီဖုန်းနျဲ့သာ မိုဝူကျိ၏ ပစ္စည်းများကို ဖျက်စီးပစ်လျှင် ကူကျူးပင် မိုဝူကျိအတွက် တရားမျှတအောင် ဝင်ပြောပေးနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။
မိုဝူကျိက ပြန်ပြောလိုက်၏
“ သတ္တိရှိရင် ကျုပ် ပစ္စည်းတွေကို ဖျက်စီးကြည့်လိုက်ပေါ့ … တကယ်လို့ ကျုပ် ပစ္စည်းတွေကို ဖျက်စီးပစ်ပြီးတော့ ကောင်းကင်ချောက်ကမ်းပါးမြို့ကနေ အသက်ရှင်ရက် ထွက်သွားနိုင်မယ်ဆိုရင်တော့ ကျုပ်ထိုက်တဲ့ ကျုပ်ကံပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ခင်ဗျားရဲ့ လေးလံအမြစ်မဲ့ရွေကို ပေးလိုက်တာနဲ့ အဲဒီပစ္စည်းတွေကို စိတ်ကြိုက် ဖျက်စီးပစ်လို့ ရတယ် …. ”
မိုဝူကျိက ဧကရာဇ်လွန်ချိုက်တို့၊ ရှောင်လီရှီတို့ကိုပင် မကြောက်ရွံ့လေရာ အင်မော်တယ် အုပ်စိုးသူ တစ်ယောက်၏ ခြိမ်းခြောက်မှုလောက်ကို အဘယ်ကြောင့် ကြောက်ရွံ့နေရမည်နည်း။ သူက ရုပ်ခန္ဓာလေ့ကျင့်ထားသော အင်မော်တယ် အုပ်စိုးသူ ဖြစ်နေလျှင်ပင် အင်မော်တယ် အုပ်စိုးသူအဆင့်သာ ဖြစ်၏။