လူသားသစ္စာ [BOOK 5 ( 501-700) ]

အခန်း (691)

အခန်း  (၆၉၁)    :   ဘေးကင်းနွယ်တောင်ထဲ၌ ဆူပူမှု

မယုံကြည်နိုင်စွာ ဖြစ်နေသည့် ဝေကျီတောက်ကို တစ်ချက် ကြည့်ကာ မိုဝူကျိက ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ပြောလိုက်၏

“ ကျုပ်တို့တွေ အဲအကြောင်းကို နောက်မှ ပြောကြတာပေါ့။ ကျုပ် ဒီရောက်လာတဲ့ အကြောင်းက အင်မော်တယ်ရောင်းရင်းဝေ ပူးပေါင်းဖို့ပါ။ ကျုပ် ဒီနေရာကနေ အချိန်တစ်ခုလောက်အထိ မထွက်သွားနိုင်သေးဘူးဆိုတော့  ဓားအကျဉ်းထောင်ထဲမှာ ကျုပ် အချိန်တွေက ….. ”

မိုဝူကျိက ပြောချင်တာ မဆုံးလိုက်ခင် ဝေကျီတောက်က တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် ဖြတ်ပြောလိုက်လေ၏  “ ဂိုဏ်းချုပ်မို ပြောတာက နောင်ကျ ဒီဓားအကျဉ်းထောင်ကနေ ထွက်သွားနိုင်တယ်လား … ”

မိုဝူကျိက ဤနေရာမှ ထွက်သွားနိုင်၊ မသွားနိုင်ကို သေချာ မသိသေးသော်လည်း ဝေကျီတောက်အား အံ့ဩသင့်စေမည့် နည်းလမ်းများစွာ ရှိပေသည်

“ ဒီနေရာက ထွက်သွားဖို့ အစီအစဉ်တော့ မရေးဆွဲရသေးဘူး။ ဒါပေမဲ့ လုံးလုံး စိတ်ပူစရာ မရှိပါဘူး ….  ကျုပ်သာ အလိုရှိရင် ဒီဓားကျဉ်းထောင်ကနေ ထွက်သွားနိုင်တယ်။ တခြားသူတွေ မသိတဲ့ နည်းလမ်းကို သုံးပြီး ကျုပ် ရအောင် ဝင်လာနိုင်တာပဲ မဟုတ်ဘူးလား …

  ဒါပေမဲ့ အင်မော်တယ်ရောင်းရင်းဝေရဲ့ ဝိညာဉ်နဲ့ ကမ္ဘာဦးစိတ်ဝိညာဉ်က ဒဏ်ရာအပြင်းအထန် ရထားတယ်။ ကုသမှု မလုပ်ဘူးဆိုရင် ဘယ်တော့မှ ပြန်မကောင်းနိုင်တော့မှာကို စိုးရိမ်မိသား …. ”

“ ဂိုဏ်းချုပ်မိုက   ဒီနေရာမှာ ရှိနေတဲ့ ဓားစွမ်းအင်တွေကြောင့် ဒဏ်ရာရသွားတဲ့ ကမ္ဘာဦး စိတ်ဝိညာဉ်ကို ကုသပေးနိုင်တယ်လို့ ပြောတာလား  ” ဝေကျီတောက်ကဲ့သို့ အင်မော်တယ် ဧကရာဇ်ပင် သူ့ကိုယ်ပိုင် စိတ်ခံစားချက်များကို မဖုံးကွယ်နိုင်တော့ပေ။

လက်ရှိ၌ သူက ဓားအဆောင်၏ ချုပ်ထိန်းမှုကို ခံနေရပြီး သူ့ကမ္ဘာဦး စိတ်ဝိညာဉ်မှာ ဓားစွမ်းအင်ကြောင့် ဒဏ်ရာအပြင်းအထန် ရရှိထားလေ၏။ ပြောရမည်ဆိုလျှင် သူ့လက်ရှိ အင်အားမှာ သူ့နဂိုအခြေအနေ၏ ၀.၀၀၁ ရာခိုင်နှုန်းပင် မကျန်တော့ပေ။