လူသားသစ္စာ [BOOK 5 ( 501-700) ]

အခန်း (669)

အခန်း  (၆၆၉)  : ပင်လယ်ကမ်းစပ် ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့

မိုဝူကျိက ပင်လယ်ကမ်းစပ် ကုန်သွယ်ရေး အဖွဲ့၏ ပထမထပ် ခန်းမဆီ ဝင်သွားလိုက်သည့်အခါ  ခေတ်သစ် ရုံးအဆောက်အဦးထဲ ရောက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ပထမထပ် ခန်းမမှာ နေရာ အတော်ကျယ်ဝန်းပြီး အတွင်းပိုင်းအထိ ကောင်တာ  အတန်းလိုက် ရှိနေသည်။ ထိုကောင်တာများပေါ်တွင် ရောင်းချမည့် ပစ္စည်းများ ရှိမနေဘဲ  ဆိုင်းဘုတ်များသာ ရှိနေသည်။ နမူနာအားဖြင့်  ပင်လယ် လူသုံးကုန် လဲလျယ်ရေး ကောင်တာ၊ လူသုံးကုန် လဲလှယ်ရေး ကောင်တာ စသည်ဖြင့် ရှိကြသည်။

ကောင်တာ တစ်ခုစီတွင်  အရောင်းဝန်ထမ်း တစ်ယောက်စီ ရှိ၏။ ကောင်တာနောက်တွင်  တခြားအခန်းနှင့် ဆက်စပ်ထားသော  တံခါး ရှိနေသည်။

ဤသို့မျိး အမျိုးအစား ခွဲခြားထားခြင်းက   အချိန်တိုတိုနှင့် ပြီးစီးသောကြောင့် သက်ရောက်မှု အကြီးကြီ ဖြစ်စေလိမ့်မည်။

ခန်းမအတွင်း  လူများစွာက သူတို့အလှည့်ကျရန် စောင့်နေကြသည်။ မိုဝူကျိက သူတို့စကားဝိုင်းကို နားထောင်ပြီးနောက် အများစုမှာ လက်ကားရောင်းကြောင်း သိလိုက်ရ၏။

ဒုတိယထပ်သို့ သွားရာလမ်း၌ ဆိုင်းဘုတ်ကြီးကြီး ချိတ်ဆွဲထားပြန်သည်။

“ဒုတိယထပ်ရှိ  အင်မော်တယ် ကျောက် လဲလှယ်ရေးနှင့် ရတနာ လဲလှယ်ရေး”

“ ဒီက မိတ်ဆွေ ...  အလဲအလှယ်လုပ်ဖို့ စိတ်ဝင်စားလို့လား ” မိုဝူကျိက ဒုတိယထပ် ဆိုင်းဘုတ်နား အကြာကြီး ရပ်နေသည်ကို မြင်ပြီး အရောင်းဝန်ထမ်း တစ်ဦးက ချည်းကပ်လာသည်။

မိုဝူကျိက  ပြောလိုက်သည်  “ မင်းတို့ စီမံခန့်ခွဲရေးမှူး ရှိလား ….  ကျုပ်က အင်မော်တယ်ကျောက် အလဲအလှယ်အကြောင်း မေးချင်လို့ ”

အင်မော်တယ်ကျောက် အလဲအလှယ်လား …..

အရောင်းဝန်ထမ်းက  မိုဝူကျိ စကားကို ကြားသောအခါ  အနည်းငယ် အံ့အားသင့်သွားပြီး

“  မိတ်ဆွေလေး ….  အရာအားလုံးက အင်မော်တယ်ကျောက်နဲ့ လဲလို့ ရတာ မဟုတ်ဘူး။ အရင်ဆုံး ပစ္စည်းကို ပြကြည့်ပါ့လား။ တကယ်လို့ တကယ် တန်တယ်ဆိုရင်တော့ ဒုတိယထပ်ဆီ ခေါ်သွားပေးပါ့မယ် ”