လူသားသစ္စာ [BOOK 5 ( 501-700) ]

အခန်း (553)

လူသားသစ္စာ ၄၀

အခန်း  (၅၅၃)

“လျန်ရှီး .... ” ယန်ချင်လင်က  သမီးဖြစ်သူကို တအံ့တဩ ကြည့်လိုက်မိသည်။

သူမ၏ သမီးက သေချင်နေတာများလား ....

ရေသဘာဝ ယင်အင်မော်တယ်မြို့က  အဆင့်မြင့်မြို့အဖြစ် တိုးမြင့်ခံရတော့လည်း ဘာအရေးလဲ ..... ဆေးလုံးတာအို အင်မော်တယ် မဟာမိတ်အဖွဲ့လိုမျိုး ကြီးမားသည့် အဖွဲ့နှင့် ထိပ်တိုက်တွေ့သည့်အခါ ဘာဆို ဘာမှ မဟုတ်တော့ပေ။

“ မေမေ ...  ဉာဏ်ရှိတဲ့သူက ကိုယ်ပိုင် အန္တရာယ်ကိုလည်း ကြည့်ရတယ်ဆိုပေမဲ့  ကျေးဇူးတရား မေ့လျော့လို့လည်း မဖြစ်ဘူးဆိုတာ အမေပဲ ပြောပြဖူးတယ်လေ။  အစ်ကိုမိုသာ မရှိရင် သမီးတို့ရေသဘာဝ  ယင်အင်မော်တယ်မြို့က လက်အောက်ခံမြို့ ဖြစ်လာလောက်ပြီ။ အဲလိုဆို အမေနဲ့ သမီး ဘာဖြစ်သွားမှာလဲ ” ဝမ်လျန်ရှီးက ယန်ချင်လင်ကို တည်ငြိမ်စွာ ကြည့်လိုက်ရင်း သူမအသံ၌ ဆုံးဖြတ်ချက် ပြတ်သားမှုများ ပါဝင်နေသည်။

ယန်ချင်လင်က  တုန်လှုပ်သွားသော်လည်း ရှေ့တိုးလာကာ သမီးဖြစ်သူကို ဖက်ထားရင်း ပြောလိုက်သည်

“ လျန်ရှီး  ... သမီးပြောတာ မှန်တယ် ”

သူမ၌  ဤသို့သမီးမျိုး ရှိသည့်အတွက်  ဂုဏ်ယူရ၏။ သူမက အင်မော်တယ်လောက၌  စိတ်ပျက်စရာများ၊ မသတီစရာများ မြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။ ရတနာများ သို့မဟုတ် သူတို့၏ တာအိုကြောင့် လူများစွာက  သူတို့၏ မိတ်ဆွေများနှင့်ဆက်ဆံရေးများကို ကျောခိုင်းစွန့်ပစ်ကြကုန်သည်။ တစ်ဖက်တွင် ကျေးဇူးတရားအတွက်  သမီးဖြစ်သူက ရေသဘာဝ ယင်အင်မော်တယ်မြို့ကိုပင် ထိုဝဲဂယက်ထဲ ဆွဲသွင်းဖို့ရာ ဆန္ဒရှိနေသည်။

တန်လျန့်က ဘေးမှ သက်ပြင်းချကာ  

“ လျန်ရှီး ... သမီးက ဦးလေး သိသမျှထဲ  အကြင်နာတတ်ဆုံး မိန်းကလေးပဲ။ သမီး ပြောတာ မှန်တယ်။ လူတစ်ယောက်က ကျေးဇူးတရားကိုမှ မသိရင်  ဘယ်လိုလုပ် ကြီးမြတ်တဲ့ တာအိုကို ဆုပ်ကိုင်နိုင်မှာလဲ။  တကယ်လို့ ဆေးလုံးဆရာမိုက  ယွင်ရှန့်တောင်ကြား နေရာကိစ္စကြောင့် ခြိမ်းခြောက်ခံရတယ်ဆိုရင်  ကျုပ် တန်လျန့်လည်း သူ့ဖက်ကနေ ဝင်ပြောဖို့ လိုလားပါတယ် ”