လူသားသစ္စာ [BOOK 5 ( 501-700) ]

အခန်း (665)

အခန်း  (၆၆၅)  :   လူသားရွာတွင် နေထိုင်နေသော  မဟာလော့ရှန်းအဆင့် ကျင့်ကြံသူ

“ အင်မော်တယ်ဆရာလား  …”  ထိုစကားစုကို ကြားပြီး အမျိုးသမီးက အထိတ်တလန့်ဖြင့် နောက်ဆုတ်လိုက်သည်။

မိုဝူကျိက  မဟာလော့ရှန်း အစောပိုင်းအဆင့်တွင် ရှိသော်လည်း  ကမ္ဘာမြေမှ လာသူ ဖြစ်သောကြောင့်  သူ့သဘောထားမှာ  အခြားသော အင်မော်တယ်များနှင့် မတူညီပေ။ သူ့အတွက် ဝိညာဉ်ကြော မရှိသည့် သေမျိုးများမှာ သူ့နှင့် ဘာမှ ကွာခြားမှု မရှိချေ။

“ ယဉ်ကျေးလွန်းနေပါပြီ …. ကျတော်ကသာ ကျေးဇူးတင်ရမှာပါ …” မိုဝူကျိက ကျေးဇူးတင်စွာ ပြောလိုက်သည်။

ယူချန်းက  ယူကျင့်ဖုန်းနှင့် ကွာခြားလေသည်။ သူက အင်မော်တယ်များစွာကို တွေ့ဖူးပြီး  အင်မော်တယ်ဂိုဏ်းတချို့အတွက်ပင် အလုပ်လုပ်ဖူးသေး၏။ မိုဝူကျိက သူ တွေ့ဖူးသမျှ အင်မော်တယ်များကြား  အယဉ်ကျေးဆုံး အင်မော်တယ် ဖြစ်ပေရာ အဆင့်နိမ့် အင်မော်တယ်များထက်ပင် ပို၍ ယဉ်ကျေးနေသေးပေသည်။

ယူချန်းက  မိုဝူကျိနှင့် အခြားအင်မော်တယ်များကြားမှ ခြားနားချက်ကို မြန်မြန် အာရုံခံမိလိုက်၏။ အင်မော်တယ်များမှာ အင်မော်တယ် ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါများ ရှိတတ်ကာ  သူတို့ကို သံယောဇဉ်ကင်းသော  လူအဖြစ် မြင်သာစေလေသည်။ သူ့ရှေ့တွင် ရပ်နေသော အင်မော်တယ်မှာ သူတို့နှင့် ခြားနားချက် မရှိသလို  ဝိညာဉ်ကြော  ပျောက်ဆုံးသွားကြသည့် သေမျိုးများနှင့်လည်း ခြားနားချက် မရှိပေ။

မိုဝူကျိက အင်မော်တယ် တစ်ယောက် မဟုတ်ဘဲ  ဝိညာဉ်ကြော  မရှိသည့် သေမျိုးတစ်ယောက်များ ဖြစ်နေတာလား

ထိုသို့လည်း ဟုတ်ဟန် မပေါ်ပေ။ မိုဝူကျိ ရောက်လာစဉ်  အတွင်းအင်္ဂါတွေ စုတ်ပြတ်ကာ အရိုးများမှာလည်း ကျိုးပဲ့နေသည့် ခန္ဓာကိုယ်ကို သယ်ဆောင်ထားသည့် အရိုးစုမျှသာ ဖြစ်၏။ တစ်နှစ်အတွင်း မိုဝူကျိက သူ့ဒဏ်ရာများမှ အပြည့်အဝ နီးပါး ပြန်ကောင်းလာလေသောကြောင့် အင်မော်တယ် တစ်ယောက်သာ လုပ်နိုင်သည့်အရာမျိုး ဖြစ်ပေသည်။