လူသားသစ္စာ [BOOK 5 ( 501-700) ]

အခန်း (605)

အခန်း (၆၀၅)  :  နေရာတိုင်းမှာ ရန်သူတွေ

ထိုလူက လျှောက်ပြောနေခြင်း မဟုတ်ပေ။ ငြိမ်းချမ်းရေး  ဧည့်ရိပ်သာက သာမာန် တည်းခိုဆောင်ထက် ပိုမိုကြီးမားပြီး အပြင်ဘက်၌  ဈေးဆိုင်ခန်းများလည်း ရှိပေသည်။

“ ဒီဈေးဆိုင်တွေကို တစ်ချက်ကြည့်ပါဦး … ဒါတွေအားလုံးက ပင်မလမ်းမဘက် မျက်နှာမူထားတာလေ။  ငြိမ်းချမ်းရေး ကျွန်းဆွယ်မှာ ပုံမှန်ဆိုင်တစ်ခုက တစ်ရက်ကို အင်မော်တယ်ကျောက် နှစ်ထောင်လောက် ကုန်တယ်။ ပြီးတော့  ရဖို့လည်း အတော်ခက်တယ်။ ဒီ ငြိမ်းချမ်းရေး  ဧည့်ရိပ်သာမှာ နေရင် ဆိုင်တစ်ဆိုင်ကို ဌားဖို့ တစ်ရက်ကို  အင်မော်တယ်ကျောက် တစ်ထောင်ပဲ လိုတယ် ” အမျိုးသားက ဆိုင်ခန်းများကို ညွှန်ပြကာ ဂုဏ်ယူစွာ ပြောလိုက်သည်။

“ ကျုပ်တို့တွေ ဒီမှာ နေကြမယ် ” မိုဝူကျီက   ကိုင်ကွမ်းယီတို့ကို ပြောလိုက်သည်  “  ဒီလူက အင်မော်တယ်ကျောက် အတော်လေး ရှိတယ်။ အဲကြောင့် အင်မော်တယ်ကျောက်အတွက် ခဏတော့  စိုးရိမ်စရာ မလိုသေးဘူး ”

မိုဝူကျီက ဝမ်ပင်း၏ သိုလှောင်လက်စွပ်ကို မဖွင့်ရသေးသော်လည်း  ထိုစကားများကို ပြောလိုက်ခြင်းမှာ  သူတို့က ဝမ်ပင်း၏ အင်မော်တယ်ကျောက်များကို ခွဲဝေသုံးစွဲကြမည် ဖြစ်ကြောင်း ဆိုလိုလိုက်ခြင်း ဖြစ်၏။

ကိုင်ကွမ်းယီက  အာစရွင်သော သူ မဟုတ်ရာ မိုဝူကျီ စကားများကို ကြားသည့်အခါ  သဘောတူကြောင်း ဖော်ပြလိုက်သည်။

မိုဝူကျီက ဤနေရာတွင် နေရန် သဘောတူလိုက်ကြောင်း ကြားသောအခါ  အသားညိုညိုနှင့် အမျိုးသားက အားရပါးရ ပြုံးလိုက်ရင်း ပြောလိုက်သည်  “ ကျုပ်တို့ဆီမှာ  အတော်လေး ကောင်းတဲ့  အခန်းတွေ ရှိတယ်။ အဲထဲမှာ   ဝိညာဉ်သားရဲတွေအတွက် အခန်းလည်း ပါသလို ဆေးဖော်စပ်ဖို့ အခန်း၊ ပန်းပဲအခန်း ……  ”

မိုဝူကျိက ဖြတ်ပြောလိုက်သည်  “  ပြောပြနေဖို့ မလိုတော့ဘူး။ တစ်ခုပဲ ပြော …. ကျုပ်တို့တွေ သာမာန်အခန်းမှာ နေရင် ကျုပ်တို့အတွက် လေးခန်းကို သုံးနှစ်စာအတွက် အင်မော်တယ်ကျောက် တစ်သန်းခွဲနဲ့ ရနိုင်မလား။  ရမယ်ဆိုရင် ကျုပ်တို့တွေ ချက်ချင်း ယူမယ် … မရရင်တော့ ထွက်သွားတော့မယ် ”