လူသားသစ္စာ [BOOK 5 ( 501-700) ]

အခန်း (645)

အခန်း (၆၄၅)   :   နေရာအနှံ့ရှိ သေခြင်းတရား

သူက ကြေးလက်စွပ်ကို မယူတော့သည့်အတွက်  ပစ္စည်း စိတ်ဝိညာဉ်က သူ့နောက်ကို လိုက်မလာတော့ပေ။

“ တာ့ဟွမ်  … ဒီနေရာက  ရှေးဟောင်းနတ်ဘုရားတွေ တိုက်ပွဲဖြစ်ခဲ့တဲ့ နေရာပဲ နေမယ် ” ကမ်းစပ်နှင့် အဝေးတစ်နေရာသို့ ရောက်သည့်အခါ မိုဝူကျိက ပြောလိုက်သည်။

တာ့ဟွမ်တွင် လူလုပ် ပစ္စည်း စိတ်ဝိညာဉ် ရှိသော်လည်း  အင်မော်တယ် အရုပ်မျှသာ ဖြစ်နေရာ  မိုဝူကျိ သူ့အား စကားပြောသည့်အခါ ရယ်ရုံမျှသာ ရယ်ပြီး ဘာမှဆက်မပြောပေ။

မိုဝူကျိက ဘေးပတ်လည်ကို လေ့လာကြည့်လိုက်၏။ ဘေးတွင်  ကျောက်တုံးအပဲ့များစွာ ရှိနေပြီး  အင်မော်တယ် ဝိညာဉ်စွမ်းအားများမှာ သိပ်သည်းလွန်းလှသည်။  သူ့စိတ်စွမ်းအား အဖျားပိုင်း၌ ဝေဝါးနေပြီး  နတ်ဘုရားကောင်းကင်ချောက်နက်အတွင်းကဲ့သို့  တည်နေရာအကြောင်း ခံစားချက် မရှိပေ။

မိုဝူကျိက မျက်မှောင်ကျုတ်ကာ ခက်ခက်ခဲခဲ စဉ်းစားလိုက်သည်။ သဘောတရားအရဆိုလျှင် နတ်ဘုရားမျှော်စင်မှာ အလွန်မြင့်မားသောကြောင့်  အလွှာများစွာ ရှိပေလိမ့်မည်။ သူက အနိမ့်ဆုံးအထပ် ရောက်ရှိနေလျှင်ပင် ဒုတိယအထပ်သို့ ဝင်ပေါက် ရှိသင့်သော်လည်း  သူ့စိတ်စွမ်းအားက သူ့အား ဝင်ပေါက်ကို အာရုံမခံနိုင်သလို  တည်နေရာကိုလည်း မသိနိုင်အောင် တားဆီးနေသည်။

သူက ကောင်းကင်ချောက်ကမ်းပါးမြို့မှ ရုတ်ချည်း ထွက်လာရသည့်အတွက် နှမြောစရာ ကောင်းလှပေသည်။ မဟုတ်လျှင် နတ်ဘုရားမျှော်စင်၏ မြေပုံကို တောင်းခဲ့နိုင်ပေလိမ့်မည်။

“ဝှီး …”  နားကွဲလုမတတ် အသံကြီး ပဲ့တင်ထွက်လာပြီး  သတ်ဖြတ်ငွေ့များလည်း အတူ ခေါ်ဆောင်လာလေ၏။ ဤသို့မျိုး သေခြင်းတရားအငွေ့အသက်များက မိုဝူကျိဆီ ဆင်းသက်လာသောကြောင့် သူ့အနေနှင့် ရှောင်ရှားဖို့ရာ နည်းလမ်း မရှိချေ။

ချက်ချင်းဆိုသလို တာ့ဟွမ်က  နောက်ထပ် လက်သီးတစ်ချက် ပစ်ခွင်းလိုက်ပြီး  လေထုမှ ဖိအားကို ချေဖျက်လိုက်သည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် သူလည်း နောက်ဆုတ်လိုက်ရ၏။