လူသားသစ္စာ [BOOK 5 ( 501-700) ]

အခန်း (679)

အခန်း  (၆၇၉)  : အစ်မကြီး

မိုဝူကျိက စိတ်ဝိညာဉ်မျက်လုံးကို တဖန် အသက်ပြန်သွင်းလိုက်ပြီး အဆိပ်ရေကန်ထဲ ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။ သူက အဆိပ်ရေကန်ထဲ ရောက်ရှိနေသည်မှာ ကြာမြင့်လှပြီ ဖြစ်သောကြောင့် ကျင့်ကြံသူများက လျော့ပါးသွားချေပြီ။ လန်ယွီလင်းပင် မရှိတော့ပေ။ သူမအနေဖြင့်  သူ သေပြီ ဟုသာ  တွေးထင်နေလောက်သည်။

ကျောက်စိမ်းပြားနှင့် သန့်စင်ဆေးလုံးကို ရေကန်ထဲ ပစ်ချပြီးနောက် မိုဝူကျိက  ကုန်းပေါ် ပြန်တက်ရန် ပြင်လိုက်သည်။

အဆိပ်ရေကန်ထဲတွင် ရှိနေသောကြောင့် သူ့အနေနှင့် ကုန်းပေါ်ရှိ ထောင့်အားလုံးကို စေ့စေ့စပ်စပ် မမြင်နိုင်ပေ။ ဤနှစ်များ၌ မိုဝူကျိက အန္တရာယ်များလှသည့် အခြေအနေများကို ကျော်ဖြတ်ခဲ့ရပြီး နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်၌  တာ့ဟွမ်ကို ဆုံးရှုံးသွားပြီး သူ့အသက် သေလုနီးပါးပင် ဖြစ်သွားသေး၏။

ထို့ကြောင့် မိုဝူကျိက ကုန်းပေါ်တွင် မည်သူမှ  မရှိမှန်း သိသော်လည်း   ရေကန်စပ်မှ ချက်ချင်းဆိုသလို ရွေ့ပြောင်းစွမ်းရည် သုံးလိုက်သည်။

လုပ်ကြံရန် စောင့်ဆိုင်းနေသော  မီးခိုးရောင် ဝတ်စုံနှင့် အမျိုးသားက မိုဝူကျိ တစ်ယောက် ကန်ထဲ ခုန်ချသွားမည်ကို  စိုးရိမ်၍ အနီးအနား သိပ်မကပ်ရဲပေ။ မိုဝူကျိ ကန်ထဲမှ ထွက်လာပြီးနောက် လုပ်ကြံရန် ပြင်ဆင်ထား၏။ သို့သော်လည်း သူက ဘာမှမလုပ်လိုက်နိုင်ခင် မိုဝူကျိက ချက်ချင်းဆိုသလို ပျောက်ကွယ်သွားလေသည်။

ဘယ်လောက်တောင် ဉာဏ်များလိုက်တဲ့ လူလဲ …..

မီးခိုးရောင် ဝတ်စုံနှင့် အမျိုးသားက သူ့ဘာသာ တွေးမိလိုက်ပြီး မိုဝူကျိ ထွက်ပြေးသွားရာ နောက်သို့ ချက်ချင်း လိုက်လိုက်သည်။ သို့သော် ခဏအကြာတွင် သူက ရှုံးနိမ့်သွားကြောင်း သိလိုက်သည်။ သူက မိုဝူကျိကို ဖမ်းမိဖို့ရာ မပြောနှင့်  မိုဝူကျိ၏ အရိပ်ပင် မဖမ်းမိပေ။

သူက သတိလွတ်သွားမိသည့်အတွက် ကိုယ့်ဘာသာ မုန်းတီးနေမိသည်။ တစ်ချိန်တည်းဆိုသလို  မိုဝူကျိက အဆိပ်ရေကန်မှ ရတနာ ရလာကြောင်း အတည်ပြုလိုက်နိင်သည်။ မည်သို့ပင် ဆိုစေကာမူ သူက မိုဝူကျိကို ရအောင် ဖမ်းရမည်။ မဟာကျီရှန်းအဆင့်လေးမျှဖြင့်  အဆိပ်ရေကန်မှ ရတနာကို မည်သို့ ပိုင်ဆိုင်နိုင်မည်နည်း။ ထိုရတနာများက သူ့အပိုင် ဖြစ်သင့်ပေသည်။
………………
နာရီအတော်ကြာ ထွက်ပြေးပြီးနောက် မိုဝူကျိက သူ့ကိုယ်သူ အဆိပ်ဖြေဖို့ရာ နေရာ ရှာတွေ့သွားလေ၏။