လူသားသစ္စာ [BOOK 5 ( 501-700) ]

အခန်း (630)

46.4
အခန်း  (၆၃၀)   :   တစ်မူထူးသော ဆရာကြီးရှု

ရှုစုရန်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး

“ ဒီနာမည်က အတော်လေး အားကောင်းတယ်။ ဒီပုဆိန်လှံရှည်က သာမာန်လက်နက်ကနေ အင်မော်တယ်လက်နက်အဖြစ် ပြောင်းလဲလာတာဆိုတော့ နာမည်က ပိုပြီး သာမာန်ဖြစ်လေလေ ပိုပြီး သင့်တော်လေလေပဲ …. ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ်ပါလေ  ဒီပုဆိန်လှံရှည်က မင်းနဲ့ အသင့်တော်ဆုံးပဲ  … ”

“ စီနီယာ ဒီဟာကို ပိုပြီး သာမာန်ကျတဲ့ နာမည်ထပ်ပြောင်းသင့်လား  ” မိုဝူကျိက နာမည်ရိုးရိုးကို စဉ်းစားမိဖို့ရာ မလွယ်ကူသောကြောင့် မြန်မြန် မေးလိုက်သည်။

ရှုစုရန်က ခေါင်းခါကာ

“ မင်း ပါးစပ်ကနေ  ပထမဆုံး ထွက်ကျလာတဲ့ နာမည်ကို  ပုဆိန်လှံရှည်က အသိအမှတ်ပြုပြီးသွားပြီ။ မိုးမြေရဲ့ တာအိုစွမ်းအင်တွေနဲ့ တစ်ထပ်တည်းကျသွားပြီဆိုတော့  ထပ်ပြောင်းဖို့ မလိုတော့ဘူး။ အဲဒါက ပုဆိန်လှံရှည်ရဲ့ နာမည် ဖြစ်လာလိမ့်မယ် …   ”

မိုဝူကျိက ဆက်၍ မပြောတော့ပေ။ အကြောင်းမှာ  သူက ထိုအဆင့်အထိ မရောက်ရှိသေးသော်လည်း  ထိုနယ်ပယ်၏ စည်းမျည်းဥပဒေသများကို ခံစားနိုင်လေသည်။

“ စီနီယာက ကျုပ်အတွက် ဒီလိုမျိုး အဖိုးတန်မှော်ရတနာကို သွန်းလုပ်ပေးထားတာ ဆိုတော့  ကျုပ်ဆီမှာ  …. ” သူ့ရှေ့  လခြမ်းကွေး ပုဆိန်လှံရှည် ပေါ်မလာခင်အထိ သူက ရှုစုရန်ကို ရှေးဦးမူလမီးကျောက်နှင့် ပေးချေရန် ရည်ရွယ်ချက် မရှိပေ။ လခြမ်းကွေး ပုဆိန်လှံရှည်ကို မြင်ပြီးသည့်နောက်တွင် စိတ်ပြောင်းသွားတော့သည်။

ဤသို့မျိုး ရတနာမျိုးအတွက် မိုဝူကျိက သူ့ရှေးဦးမူလမီးကျောက်များနှင့် လဲလှယ်ရန် ဆန္ဒရှိပေသည်။ လခြမ်းကွေး ပုဆိန်လှံရှည်က ရှေးဦးမူလမီးကျောက်နှင့် တန်ဖိုးချင်း ညီမျှမည် မဟုတ်သော်လည်း မိုဝူကျိက ပိုပို၍ နှစ်သက်လာမိသည်။ မိုဝူကျိအတွက်  သူ့သဘောကျနှစ်သက်မှုထက် ဘာမှ အရေးမကြီးပေ။

မိုဝူကျိကို ဖိအားဖြစ်စေသည်မှာ ရှုစုရန်က သူ့စကားကို ထပ်ဖြတ်ပြောလိုက်၍ ဖြစ်သည်။ သူက မိုဝူကျိအား ကျောက်စိမ်းပေလွှာ တစ်ခုနှင့် ဆက်သွယ်ရေးပြား ပေးကာ