Ejder Soyu (1. Kitap )

Bölüm 75

RHAEGAL

Rowan kasabası görünmeye başlamıştı, kasabaya doğru hızlıca iniş yaptık. İnsanlar, Tessarion'u görünce geriye çekildiler. Tessarion kükremesi ile herkes kaçmaya başladı.

"Sakin ol buraya insanları korkutmaya gelmedik."

Beatrix ile beraber, Tessarion'un üzerinden indik, yaşlı Eather yanımıza geldi. Yıllardır görüşmemiştik ama hiç değişmemişti her zaman ki gibi hala yaşlıydı.

"Sizi yeniden görmek güzel Genç Lord Rhaegal."

Selam verdi ve önümde hafifçe eğildi, Tessarion gölgeme girdi.

"Sizide yeniden görmek güzel, bakıyorumda yıllar sizi hiç değiştirmemiş."

Eather sözlerim karşısında hafifçe gülümsedi ve uzun sakalını okşadı. Gözleriyle Beatrix'i dikkatlice inceledi.

"Genç Leydi'yi daha önce hiç görmedim."

"Adı Bestrix ve benim arkadaşım. Artık bizden biri o yüzden etrafı öğrenmesi gerekiyor."

Eather sakalını okşamaya devam etti, ardından bir adam yanına koştu ve kulağına fısıldadı, Eather bize bakıp güldü.

"Sizin geleceğinizi bildiğimiz için önceden hazırlık yapmıştık, uzun yoldan geldiniz acıkmışsınızdır."

Eather eliyle bize evini işaret ediyordu, Beatrix'e baktım, başını hafifçe salladı. Eather'i takip edip evine gittik. Yemekler ve içkiler her şey hazırlanmıştı, çeşit çeşit yemekler ve tatlılar. Yanlarında her türden içkiler vardı.

"Bir kasaba sorumlusunun bu kadar zengin olması normal mi?"

Altın ejderham dikkatlice masaya bakarken söyledi. Masaya oturdum, Beatrix hemen yanıma oturdu. Eather karışımıza geçti, hizmetliler, Eather'in üç adım gerisinde duruyordu.

"Umarım beğenirsiniz Genç Efendi, her şey sizin için hazırlandı."

Eather nazik bir gülümse ile söyledi, bende ona nazik bir bakış attım.

"Her şey için teşekkürler ama bu kadarına gerek yoktu biz buraya sizin şikayetiniz üzerine geldik."

Eather gülmeye başladı, ardından hizmetlilerden biri kadehine içki doldurdu.

"İş konuşmadan önce bir şeyler yemek daha doğru olur."

"Bu herif benimle kafa mı buluyor?"

Diye düşündüm, geldiğimizden beri içimde tuhaf bir his vardı. Bu herif'in rahat tavırları beni sinir etmeye yetiyordu.  Bir iç çektim ve Beatrix'e baktım.

"O zaman  yemek için teşekkürler,"dedim.

Yemeğimizi yemeğe başladık, Eather bizi dikkatlice izliyordu. Gözüm ondan olmaya bilirdi ama onun bana olan dik bakışlarını hissedebiliyordum. Etraftaki mana akışına odaklandım, evde kaç kişi olduğunu merak ediyordum.

"Bir, iki, üç, altı, tam on kişiler ama hepsi aşağı katta."

Hiçbir şey olmamış gibi yemeğimizi yedik ve kalktık. Hizmetliler masayı topladı ve götürdü. Bizde masadan kalktık ve Eather'in çalışma odasına geçtik.

"Artık konuşma vaktimiz geldi." Koltuğa otururken söyledim.

Eather masasına geçti ve gülümsemeye devam etti. Ellerimi sıktım, onun gülümsemesini gördükçe sinirleniyordum.

"Kısaca size özet geçmek isterim, canavarlar yakınlarda görünmeye başladılar. İnsanlar korkuyorlar ve çalışmak için tarlalarına gitmekte zorlanıyorlar, normalde sizinde bildiğiniz gibi canavarlar insanlar ile aynı yerde olmayı pek sevmezler. Kızıl ay olduğu zamanlar insanlara saldırırlar."