RHAEGAL
Hayatımın daha ne kadar mahvolacağını düşünmeye başlamıştım, neler olabilirdi? Belki kendimi öldürsem bu durumdan kurtulabilirim ya da Mutoh'dan bir kopyamı oluşturup burada bırakıp sonsuza dek Westeriya kıtasında kalabilirim.
"Bugün özel bir gün olmalı leydi Diana," dedi annem.
"Siz nasıl isterseniz kraliçe Reyla."
Ayağı kalktım, "sanırım sizin özel konuşacaklarınız var. Benim gitmem gerekiyor, yarışma başlayacak."
"Rey, otur buraya." Annemin sesindeki öfkeyi görebiliyordum.
"Oturmazsam ne olucak?" Gözlerimi kısıp anneme baktım.
Babam bir iç çekti, "ikinizde sessize oturun."
Babam ejderha kralının otoritesini kullandı, ayaklarım büküldü ama tam yere düşmedim.
Luna ve annesi şaşkınlıkla bakıyordu, Tairel bunun ne olduğunu biliyordu.
"Tamam, baba sen nasıl istersen."
Başka bir koltuğa geçip oturdum, annemin yanına oturmak gibi bir isteğim yoktu.
Annem bana öfkeli şekilde baktı, ardından Diana'ya döndü.
"Çocuklarımız bildiğiniz gibi biraz asidir bunun nedeni damarlarında dolaşan ejderha kanından dolayı," dedi annem.
"Neden her şeyi kanımıza atıyorsunuz, belki bu bizim kendi kararımızdan dolaydır. Bazı kararları bizim dışımızda yapıldığı için böyle asi olmamız normaldir," dedim.
"Kendi hayatına kendi başına karar veremediğinizden dolayıdır," annem sertçe söyledi.
"Bence hayatıma düzgünce karar verebiliyorum sonuçta babam bunu kabul edip bazı kararları kendim vermemi istedi."
"Baban ve beni karşılaştırma, ben neyin doğru olduğunu daha iyi biliyorum. Senin nasıl bir aptal olduğunuda iyi biliyorum," annem çayını yudumladı.
"Pekala, eğer hayatıma karışacaksınız varisiniz olmayı kabul etmiyorum."
Annem çayını yavaşça bıraktı ve öfkeli gözlerle bana baktı. Bu durumun beni korkutacağını ve vazgeçeceğimi sanıyorsa yanılıyordu. Asla vazgeçmeyeceği, annemin karşısında geri adım atmayacağım.
Babam parmağını şıklattı, aniden dizlerimin üzerine düştüm.
"Kralın yaptOtoritesi..." dedim.
"Annen ile düzgün konuş Rhaegal, aptalca sözler sarf etmeyi bırak."
Bir iç çektim ve kalkıp yerime oturdum, sessize neler diyeceklerini merak ediyordum.
"Küçük tartışma için üzgünüm," dedi annem.
"Sorun değil," Diana gülümsedi.
"Sizinle burada konuşmak istediğim, oğlumuz ve kızınız arasında bir nişan olması."
Ellimle yüzümü kapatmaya çalıştım, annem neden böyle bir şey yapıyordu. İki eşim olmasına karşı çıkmasına rağmen neden böyle yaptı?
Diana gülümsedi, "bunu duymak beni sevindirse bile, oğlunuzun zaten nişanlı olduğunu duydum."
"Evet işte böyle, kızını asla benim gibi biriyle evlendirme," diye düşündüm.
"Ama bu konuda kızıma danışmak zorundayım, sonuçta bu onun kararı. Prens Rhaegal'ı benden daha iyi tanıyor," dedi Diana.
"Neden böyle önemli bir konuyu kızına bıraktın?" Diana'yı övmüştüm ama şimdi ise ona karşı tüm iltifatlarımı geri almak zorundayım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ejder Soyu (1. Kitap )
Fantasía(2. Kitap yayında ) Sıradan bir paralı asker olan Edward öldükten sonra edeya kıtasının soylu ailelerinden biri olan Dragonblood ailesinin en küçük çocuğu olarak doğar. Edward yeni yaşamındaki maceraları ve en küçük oğul olmanın getirdiği zorluklar...
