Bölüm 90 [ Yeni Kraliçe ]

315 30 3
                                    

RHAEGAL

Sabah erkenden uyandım, Miranda'nın benim için getirdiği kıyafetleri giydim. Daha önce hiç görmediğim bir şekilde tasarlanmış kıyafetlerdi. Odamdan dışarıya çıktım, Kalede bir telaş havası vardı. Taç giyme töreni olduğu için herkes koşuşturuyordu, dışardan yoğun bir mana ve ses geliyordu.

"Dışarısı baya kalabalık olmalı?"

Kalenin dışına çıktığımda, neredeyse bütün Gargoyle'lar buradaydı. Herkes yeni Kraliçesini görmeye gelmişti, bir Gargoyle uçarak yanıma geldi. Yanıma indiğinde insan formuna dönüştü.

"Seni görmeyeli baya oldu genç ejderha,"dedi.

"Seni de görmek güzel, Nabereus."

Nabereus bu kıtaya ilk geldiğimde tanıştığım Gargoyle'lardan biriydi. Tessarion'u vuran Sargon'un arkadaşıydı.

"Beni hatırlamana sevindim, her ne kadar tanışmamız kötü yollardan olsada."

"O günler eskide kaldı Nabereus, şimdi ikizimde aynı amaç için buradayız. Yeni Kraliçeyi onurlandırmak için," dedim.

İnsanlar önümüzden geçerken, benim önümde eğilip selam veriyorlardı.

"Gargoyle'lar arasında baya saygın birisin."

"Bunun nedenini bilmiyorum, ama hep buraya geldiğimde bunu görüyorum."

"Gargoyle'lar sana borçlu kraliçelerini kurtardın ve senin savaşın olmamasına rağmen bize yardım ettin."

"Ben sadece eve gitmek için, yardım ettim. Ayrıca Miranda benim yüzümden babasını kaybetti, ona her zaman destek olmalıyım. Her ne kadar hep yanında olamasam bile," diye karşılık verdim.

"Biliyorum, Teşekkürler. Senin sayende Kraliçemiz özgüvenini kaybetmedi ve hep dik durdu."

Nabereus'a döndüm, sözlerine karşı ne diyeceğimi bilemedim. Miranda'ya bunca zamana kadar doğru dürüst destek olamadım, bunun için pişmandım ama artık pişmanlıkları bir kenara bırakıp ona yardımcı olmalıyım.

"Ona karşı hiçbir şey yapmadım,  en kötü gününde ya da en iyi gününde yanında olmadım."

Nabereus gülümsedi.

"Şuan onun için en önemli gün ve sen onun yanındasın. Bundan ötesi var mı?"

Bir Gargoyle daha yanımızda geldi, insan formuna dönüşüp Nabereus'un yanına geçti.

"Genç Ejderha, görüşmeyeli uzun zaman oldu," dedi Sargon.

Tessarion, Sargonu görünce öfkelenmeye başladı.

"Demek beni hala hatırlıyorsun, Sargon."

Sargon gülümsedi.

"Seni unutmak mümkün mü?"

"Akılda kalıcı birisiyim," diye alay ettim.

"Peki ya ejderhan, onu göremiyorum. Yoksa korkup gelmedi mi?"

"Yerinde olsam ona bulaşmazdım, şuan seni parçalarına ayırmaması için zor tutuyorum."

Tessarion gölgemden çıkıp onu yemek istiyordu, ama öfkesine hakim olması gerektiğini biliyordu.
Sargon güldü.

"Beni yenebileceğini mi düşünüyor?"

Tessarion öldürme niyetini saldı.

"Bunu denemek ister misin? Kimin daha güçlü olduğunu belirleyelim."

"Demek burda olmasa bile konuşabiliyor," dedi Sargon.

"Başka şeyler de yapabilir," dedim.

Nabereus aramızda girdi.

Ejder Soyu  (1. Kitap ) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin