Ejder Soyu (1. Kitap )

Bölüm 121 | Yeni Kararlar

LAENA

Ejderhaların ölümünün üzerinden üç hafta geçmişti, artık kıtada uçan ejderhalar yoktu ve kıta ince bir ipliğin üzerinde kalmıştı. Her an savaş çıkabilir bir duruma gelmişti. Ankalar, Hesteria Krallığını fethetmişti ve babam her ihtimale karşı sınırları güçlendirmişti.

"Laena sen iyi misin?" Doğa ruhum endişeli bir şekilde sordu.

"Acaba yanlış bir karar verdim mi diye düşünüyorum."

"Sen doğru olanı yaptın, o çocuk seni sevmiyordu."

"Ama bunların başına gelmesini hak etmiyordu..."

Daphne saçlarımla oynamaya başladı, beni rahatlatmaya çalışıyordu ama içimde her zaman bir huzursuzluk vardı.

"Kimse bunların olacağını bilmiyordu, sen sadece haklı olduğunu unutma."

Aynadan kendime baktım, gerçektenden de haklı mıydım?

Savaştan sonra Rhaegal'e ne olduğunu merak ediyordum. Ortalıktan kaybolmuştu nerde veya nasıl olduğunu merak ediyordum.

"Ben neden böyle bir şey yaptım..."

Gözlerimden yaşlar kendiliğinden düşmeye başladı, Daphne yanıma gelip göz yaşlarımı sildi.

"Kendini suçlama Laena, artık bunu düzeltmenin bir yolu yok."

"Elimde değil, eğer Baelon'a uyup ani bir karar alındıalmasaydım. Bunların hiçbiri olmayacaktı, babam benim yüzümden sinirlenip Rhaegal'a yardım etmedi."

Daphne bana baktı, benim için endişeleniyordu ama benim elimden üzülmekten başka bir şey gelmiyordu.

"Üzgünüm, senide üzdüm."

Daphne bana gülümsedi, sözleşmeli ruhum yanımda olduğu için çok şanslıydım. Beni en çok anlayan ve destek olan kişi oydu, onsuz ben napardım bilmiyorum.

"Umarım Tessarion, Rhaegal'a destek oluyordur."

Savaştan sonra babam Rhaegal'ın ortadan kaybolduğunu söyledi, kıtada nereye saklandığını kimse bilmiyordu.

"Merak etme ikisi birlikte olduğu sürece iyi olucaklardır."

Bir iç çektim.

"Umarım öyle olur..."

Kapım çalındı ve ayağı kalktım.

"Gel."

Hizmetlilerden biri içeriye girdi ve önümde hafifçe eğildi.

"Prenses, herkes sizi aşağıda bekliyor. Hemen gelmeniz gerekiyor."

"Tamam."

Hizmetli önümde yeniden eğildi ve odadan çıkıp kapımı kapattı.

"Önemli bir durum mu var?" Diye düşündüm.

"Gitmeden bilemeyiz."

Daphne omzuma oturdu, odadan çıktık ve aşağıya indik. Tüm ailem oturmuştu ortamda gergin bir hava vardı, neler olduğunu şimdi daha çok merak etmiştim.
Annem bana baktı ve gülümsedi.

"Laena, nasılsın tatlım."

"İyiyim anne ama bir sorun mu var?"

Annem bir iç çekti.

"Gel buraya her şeyi anlatacağım."

Annemin yanına gidip oturdum, abim ve babam derin düşüncelere dalıp gitmiştiler. Benim geldiğimi fark bile etmemişlerdi.