Bölüm 160

248 24 10
                                    

LUNA

Birisi yanağımı okşuyordu, gözlerimi yavaşça açtım. Karşımda bir çift kızıl göz vardı, Rhaegal bana bakıyordu.

İstemsizce, "Rey!!" Diye bağırdım.

Rhaegal ağzımı kapatmak için elini uzattı, kendimi geriye doğru çektim ve Rhaegal üzerime düştü eliyle hala ağzımı kapatıyordu.

Kalbim hızlıca atmaya başladı, yanaklarım kızardı.
Nasıl bu duruma gelmiştik anlamıyordum, şaşkınlıkla bana bakıyordu.

"Luna sessiz ol, kimse bizi duymasın."

Başımı salladım, elini yavaşça çekti. Beyaz griffin'im zihnimden bana gülüyordu.

Rhaegal hala üzerimdeydi, "Rey..." dedim sessizce.

"Evet?"

"Üzerimden kalkar mısın?"

Rhaegal'ın gözleri şaşkınlıkla açıldı ve yanakları kızardı. Hemen kendini geriye doğru çekti.

"Ben, üzgünüm."

Etrafıma baktım, burası benim odam değildi.

"Ben neredeyim?"

"Sen uyuduğun için kendi odama getirmek zorunda kaldım, kucağımda seninle odana gitseydim. Yanlış anlaşılabilirdi, o yüzden seni kendi odama getirmek zorunda kaldım. Ama merak etme kimse bizi görmedi."

"T-tamam..." hala Rhaegal'ın yüzüne bakamıyordum.

"Ben gitsem iyi olur, daha fazla burda kalmamalıyım," dedim.

"Tamam o zaman gidelim."

Yataktan çıktım, Rhaegal'da peşimden geldi.

"Bunun için üzgünüm Luna ama hepsi senin iyiliğin için," Rosaline zihin mesajı yolladı.

"Ne?" Aniden rüzgar etrafımızda yoğunlaştı ve bir ışık hüzmesi gibi patladı. Gözlerim kamaştı ne olduğunu anlayamadım bile griffinim ne yapmıştı bilmiyorum.

"Luna..." Rhaegal'ın sesi geliyordu, gözlerimi yavaşça açtım.

Rhaegal yerdeydi ve bende onun üzerindeydim.

"Ne!!" Zihnimden bağırdım, Rosaline hala gülüyordu.

Ne yapacağımı şaşırmıştım, dona kalmış bir şekilde Rhaegal'a bakıyordum.

"Bunun için üzgünüm Rey," saçlarımı kulağım arkasına kattım ve eğildim. Rhaegal şaşkınlıkla bana bakıyordu, onu öpmek istiyordum.

"Luna..." Rhaegal yutkundu.

Ona iyice yaklaştım, Rhaegal tedirginlikle gözlerini kapattı. Kapı açıldı, Uravis Fhenix şaşkınlıkla bize bakıyordu.

Rhaegal gözlerini açtı, "Uravis yanlış anladın."

Uravis bize baktı, yutkundu. Dona kalmış bir şekildeydi, ardından yere düşüp bayıldı.

"Uravis!!" Rhaegal ayağı kalktı.

Bu durum karşısında ne yapacağımı şaşırdım, kaçıp gitmeli miydim? Bunu yaparsam Rhaegal hakkımda ne düşünürdü.

Ayağı kalktım, Rhaegal bana baktı.

"Luna?"

Hızlıca Uravis'in üzerinden atlayıp dışarıya kaçtım,  arkama bakmadan koştum. O kadar çok koştum ki, birden kızların yatakhanesine gelmiştim.

Nefes nefeseydim, kendimi nasıl bir durumun içine katmıştım. 

"Hepsi senin yüzünden!!" Beyaz griffinime zihin mesajı yolladım.

Ejder Soyu  (1. Kitap ) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin