- Kurwa chcesz w mordę czy nie?!
Spojrzałam na typka, a on uniósł brwi i się zaśmiał.
- Rób co chcesz, nie odzyskasz pendrive'a.
Wyjęłam pistolet i przyłożyłam mu lufę do skroni.
- A teraz mi go oddasz?
- Spierdalaj.
Strzeliłam mu w ramię i westchnęłam, chowając pistolet.
- Bierzcie go.
Bliźniacy go wzięli, a ja wsiadłam do swojego samochodu i pojechałam do domu. Całe Soho, Brixton, Mayfair i tak dalej szukają tego pendrive'a, a my wiemy gdzie on jest. Są tam tajne informacje na temat jakiejś broni, która ma powstać w rządzie.
Pojechałam do domu, a tu cicho weszłam do środka.
- Victoria... O której miałaś być?
Tata się zaśmiał i mnie przytulił.
- Ej, spóźniłam się tylko piętnaście minut.
- Dwadzieścia. Gdzie byłaś?
- U Monic.
- Och, ona ma tego gorącego brata?
Usiadł na kanapie, a ja się zaśmiałam i pokiwałam głową, siadając mu na kolanach.
- Taak. Widziałeś go?! Ma ośmiopak!
- Ja też mam ośmiopak.
- Chyba piw w lodówce.
Mama się zaśmiała, więc tata na nią spojrzał i rzucił w nią poduszką.
- Też cię kocham.
Uśmiechnęłam się i wyjęłam telefon.
Szef 😳:
Przyjeżdżaj szybko
Szef 😳:
Teraz
- Mogę na chwilę jeszcze wyjść? Nie wzięłam od Monic torebki.
- Victoria...
- Proszę... Będę grzeczna.
- Masz zostać dziewicą.
Pokiwałam głową i pocałowałam go w policzek, od razu idąc do samochodu. Szybko ruszyłam z piskiem opon, a u szefa westchnęłam i na niego spojrzałam. Ten cały szef to po prostu Michael. Nienawidzi swojego imienia, więc mówi żeby mówić do niego "szefie", ale ja mogę mówić po imieniu. Mamy mega dobry kontakt.
- Coś się stało?
- Mam do ciebie sprawę.
Uśmiechnął się i oparł się o biurko.
- No?
- Chodź tu.
Zaśmiałam się i do niego podeszłam, a on złapał moje ręce.
- Możesz jutro popracować pod przykrywką?
- Mam szkołę... Wiesz że nie mogę.
- Szesnasta. Masz lekcje do piętnastej. Odwdzięczę się, obiecuję.
- Co mam robić?
Westchnęłam, a on mnie posadził na swoim biurku i rozpiął guziki, które mam na dekolcie.
- Być sobą w peruce. Wiesz że uwielbiam twój charakter.
- Mhm...
- Musisz poderwać jednego typka.
