Bıçağın Ucundaki Kontes

11. Bölüm

  Kontes olarak yeni hayatına hızla alışmıştı. Zaten Kontluğun tüm işini Nate yapıyordu. Maria'nın yaptığı tek iş onun adına gönderilmiş mektupları cevaplamak, odasına kapanıp antrenman yapmak ve astlarının yürüttüğü işleri takip etmekti. Akşamları vaktini kocasıyla birlikte geçiriyordu. Kocası ona iyi davrandığı için şanslıydı, kaledeki itibarını koruyan en önemli etmen onun samimi davranışlarıydı. Bu desteği yavaş yavaş kaleyi ele geçirmesi için kullanacaktı. Her şey umduğu gibi gidiyordu.

  Tek bir şey dışında...

  Yakında Azize Lily'e gönderdiği davetin neticesi eline ulaşacaktı. Yani Azize Kontlukta misafir edilecekti. Korktuğu kısım da tam olarak buydu. Nate, Azize'ye şantaj yapmayı planlıyordu. Bu olmadan önce bir şeyler planlaması gerekiyordu.

  Sıkıntıyla iç çekti. Bu işin başını çok ağrıtacağını hissedebiliyordu. Hâlâ bilgilerin sızma noktasını bulamamışlardı. Uğraşacak çok şey vardı ve Maria bu kaleye kısılıp kalmıştı. Her şeyi uzaktan halletmeye çalışmak kadar zor bir iş yoktu.

  O sabah, gerçekten çok erken kalktı. Yanında mışıl mışıl uyuyan kocasını uyandırmamaya dikkat ederek yatakta doğruldu. Bugün cevap mektubunun gelme günüydü. Bu sebeple her zamankinden daha az uyumuştu.

  Sabahlığını üstüne geçirip alt kata indiğinde kahyanın da uyanık olduğunu gördü. Kahya Robert, bir elinde kahve fincanı, öbür elinde mektup tutuyordu. Kontes'in bu saatte uyandığını görünce şaşırmıştı. Genelde ondan başka kimse bu saatlerde uyanmazdı. "Günaydın efendim." diye selamladı.

  "Günaydın kahya. Elindeki nedir?"

  Şu anda Maria'yı ilgilendiren tek şey sabah postasıydı.

  "Anglian merkez kilisesinden gelen bir mektup. Kontluk adına yollanmış."

  Gelmişti, sonunda... Heyecanlanan genç kadın, erkenden kalktığına değdiğini anladı. "Bana verebilir misin?" diye sordu. Aslında istek değil, emirdi.

  "Buyrun." derken kahya Robert, mektubu vermek istemiyor gibiydi. Anlaşılan o ki Kontes'e gerçekten de hiç güvenmiyordu. Ona Kontluğun hiçbir işini göstermek, emanet etmek istemiyordu. Eh, haksız da sayılmazdı.

  Maria mektubu alır almaz kahyayı orada bırakıp üst kata, çalışma odasına çıktı. Bir yandan kahya Robert'ın peşinden gelmemesi için gizlice arkasına bakıp kontrol ediyordu. Hava yeni yeni aydınlanırken karanlık çalışma odasının masasına oturdu. Kibrit çakarak mumu yaktı ve masanın üstünde koydu. Ardından hemen mektup açıcı yardımıyla zarfı yırtarak içindeki kağıdı dışarı çıkardı. Mektup elbette ki Azize'dendi. Maria'nın davet mektubuna cevap olarak yazılmıştı.

  "İmparatorluğumuzun ve Anglian Kilisemizin değerli hanelerinden Firansoa'nın Kontesi Maria Firansoa'ya,

  Düşünceli davetin için Anglian Azizesi olarak teşekkürlerimi sunuyorum Kontes. Azize olarak kiliseye sadık olan hanenizin evliliği için kutsama yapmış olmam bir lütuf değil, bizim teşekkür ediş şeklimizdir. Siz değerli inananlarımız için yaptığımız görevdir. Nazik mektubun ve içten teşekkürün beni çok etkiledi. En kısa sürede Kontluğu ziyaret edeceğim. Tanrı sizi kutsasın.

  Azize Lily."

  Mektubu okumayı bitirdiğinde masanın üstündeki boş bir kağıdı aldı ve harflerin arasına gizlenmiş alfabeyi geçirmeye başladı. Sabahın körüydü ama yine de çözebilecek kadar ayıktı. Maria kısa bir uğraşın ardından elinde kalan cümleye baktı.

  "İki gün, yok et."

  İmkansızı istiyordu...

  Derin bir nefes vererek elindeki kağıdı masanın üstünde yanan muma tutarak yaktı. Hemen ardından porselen kavanozun içine atarak tamamen yanmasını bekledi. Kısa sürece büzüşerek yok olan küçük kağıt, geride kül ve dumandan başka hiçbir ipucu bırakmamıştı.