Bıçağın Ucundaki Kontes

40. Bölüm

  Maria, onun ciddi olduğunun farkındaydı. Bu yüzden itiraz etmedi. Zaten dün gece çok fazla yorulmuştu. Vücudunun sabah devam etmeye dayanamayacağını biliyordu. Bu sabah onu kışkırtmamalıydı. Ne de olsa bugünkü işlerini aksatmaması lazımdı.

  Son bir kez çıplak göğsüne bakarken "Tamam, sen giyin. Ben de bunları yerine kaldırayım." diyerek ayağa kalktı. El işlerinden bahsediyordu. Kan olmuş işlemeyi yerinden çıkarıp düzgünce katladı.

  Nate işlemeyi çantaya kaldırdığını gördüğünde "Onu atmayacak mısın? Kan lekesi çıkmaz." dedi. Haklıydı. Özellikle kullandığı kumaş, leke tutan cinstendi.

  "Lekenin üstüne bir lale tomurcuğu işlersem kurtarabilirim." diyen Maria, ciddiyetle malzemeleri kaldırmaya devam etti. Kasnağı, renkli iplikleri, parmağına batan iğneyi ve beyaz kumaşı yerine yerleştirdi. Çoktan dün gece elde ettiği bilgileri kodlamış olduğundan bugün kasnağı bir daha çıkarmayacaktı. Sırf kan lekesi oldu diye kıymetli bilgiler işlediği bir şeyi atacak değildi.

  "Bu işi bayağı seviyor gibisin. Boş zamanlarında hep yapıyor musun?"

  Boş zamanlarından çok, ne zaman bir bilgi elde etse yapardı. Tabii ki bu ayrıntıyı dile getirmedi. "Evet. Küçüklüğümden beri işleme yapmayı severim."

  Ablası öğretmişti. Maria'dan çok daha yetenekli bir kadındı. İşlemeleri adeta gerçek gibi olurdu. Sanki pamuğun üstüne gerçek bir çiçek dikilmiş gibi... Yaptığı işlemeleri her zaman sevdiklerine hediye ederdi. Özellikle eniştesinde, yani ablasının kocasında bunlardan bol miktarda bulunuyordu. Ölmeden önce tüm işlemelere bir hazineymiş gibi bakardı. Ne yazık ki savaş çıktığında ve Düklük düştüğünde onlardan kalan tüm hatıralar İmparatorluk tarafından satılmıştı.

  "Bir gün benim için de işler misin?"

  Nate'in sorusunu duyduğunda yüzüne baktı. Heyecanla karısının cevabını bekliyordu. Maria, daha önce ona bir işleme hediye etmeyi hiç düşünmemişti ama onun heyecanlı gülümsemesini gördüğünde bir tane işlemeye karar verdi. "Tabii ki işlerim. Hangi deseni istersin? Firansoa'nın simgesi olan gül iyi bir fikir gibi."

  Anında reddetti. "Aslında aklımda başka bir şey var." diyen Nate, aklındakini anlatmaya başladı. "Mavi bir laleye saplanmış gümüş renkli iki kılıç... Ne dersin? Yapabilir misin?"

  Maria kaşlarını çattı çünkü Nate'in bahsettiği işleme oldukça tanıdık gelmişti. Sanki... Sanki şey gibi... "Olur tabii, nasıl istersen."

  Sanki, ablasının gelin gittiği Nortelbat Düklüğünün simgesi gibiydi. Elbette bu ayrıntıdan bahsetmedi ve onun isteğini onayladı. Eğer düşmüş olan Düklük hakkında bir şeyler söylerse bu kesinlikle şüphe uyandırırdı. Nate'in şüphesini tetiklememek adına bu ayrıntıyı aklından sildi. Geçmişi fazla düşünmek ona her zamanki gibi zarar veriyordu.

  Nate onu kendine çekip dudaklarına bir öpücük kondururken "Şimdiden eline sağlık Maria." diye fısıldadı. Böyle aniden öptüğünde Maria kalbine engel olamıyordu. Her seferinde hiç beklemediği anlarda onun sıcak dudaklarıyla karşılaşıyordu.

  "Senin için elimden gelenin en iyisini yapacağıma emin olabilirsin Nate." dedi gülümseyerek. Dudaklarının tadı damağında kalmıştı ama daha fazlasını istediğini dile getirmedi. Gerçekten, bu adamı kışkırtmamalıydı. Özellikle de yorucu bir gecenin ertesi sabahında...

  "Hiç şüphem olmadı." dedikten sonra Nate, askılığa asılı olan kıyafetlerine uzandı. Gömleğini üstüne geçirip düğmelerini hızlıca iliklerken görkemli vücudu artık görünmüyordu.

  Maria iç çekerek onu dikizlemeyi bıraktı. Yeteri kadar bakmıştı. Utanmaz olduğunu biliyordu ama kendine mani olamamıştı işte. Karşısında üstü çıplak bir şekilde duruyorken dikizlememek ziyan olurdu. Üstelik kocası değil miydi? Ona bakması tuhaf değildi. Dün gece bakmaktan daha fazlasını yapmıştı ne de olsa. Kendini bu düşüncelerle avuturken kulaklarının kızarmasına engel olamadı.