Unicode
Part 158
အခန်း ၁၁၇ (ခ)
မျက်စိတ်စမှိတ်အတွင်းမှာ ပုံပြင်ပြောပြတဲ့အိမ်တွေက စိတ်လှုပ်ရှားမှုတွေနဲ့ ပြည့်သွားတယ်။ ကျန်းချွမ်ရဲ့ဒီကိစ္စက ပုံပြင်တစ်ပုဒ်အဖြစ် ပြောင်းသွားပြီး စားသောက်ဆိုင်တွေမှာ တစ်နေကုန် ဒီပုံပြင်ကို ပြောနေကြတယ်။ တစ်ခဏအတွင်း မြို့တော်အကုန်လုံးက ဒီကိစ္စကို သိလာကြတယ်။ အဲ့ဒါက အရမ်းသနားစရာ ကောင်းတာပဲ။ ဒီနေ့မနက်ခင်းမှာပင် ကျန်းချွမ်က ဖျားတာကနေ နလန်ထူလာပြီး ရုံးတော်ကို သွားခဲ့ပေမဲ့ ဒီနေ့အဆုံးမှာ သူကထိခိုက်ဒဏ်ရာရပြီး အိမ်တော်ကို ပြန်လာခဲ့ပြီးတော့ ပြန်ပြီးတော့ အိမ်ယာထဲ လဲသွားတယ်။ သူကဧကရာဇ်ကို စာလိပ်တစ်လိပ် ပို့လိုက်တယ်။ သူက သူ့ကိုယ်သူ လူကြီးတစ်ယောက်အနေနဲ့ ရိုသေမှုမကျန်တော့ဘဲ သူကကျန်းယွမ်ကို သူ့ရင်ထဲမှာ အဆုံးမရှိ ကျိန်ဆဲနေတယ်။ သူကစပြီးတော့ တွေးလာတယ်။ ဘယ်သူက ကျန်းယွမ်ကိုဒီအထိ ထောက်ပံ့နေတာလဲ။ အဲ့ဒီလူနှစ်ယောက်က ကျန်းဟုကလူနဲ့ လုံးဝမတူဘူး။ ဒီတော့အဲ့ဒါ မယ်တော်ကြီးအကြံ ဖြစ်နိုင်မလား။ ဒါမှမဟုတ် အဲ့ဒါက ဗိုလ်ချုပ်အိမ်တော်က တစ်ယောက်ယောက် ဖြစ်နိုင်မလား။ ဘယ်သူဖြစ်နိုင်မလဲ။ မယ်တော်ကြီး ဒါမှမဟုတ် ဗိုလ်ချုပ်အိမ်တော်ပဲဖြစ်ဖြစ် သူက နှစ်ယောက်လုံးကို ဆန့်ကျင်ဖို့က မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ဒါကြောင့်သူက သူ့ရဲ့ဒေါသကို မြိုသိပ်ခဲ့ရပြီး စိတ်ထဲမှာ ကျန်းယွမ်ကို ကျိန်ဆဲနေတယ်။
ကျန်းယွမ်က မယ်တော်ကြီးယိကျယ်ဘေးမှာ ရှိနေချိန်မှာ လျိုကျိုးက အငယ်တန်းမိန်းမဆိုးတွေက ဒီကိစ္စကို တစ်နေကုန်ပြောနေတာကို ကြားခဲ့ပြီး သူမက စုံစမ်းမှုတစ်ချို့ လုပ်ခဲ့ပြီး သူမက လက်ဖက်ရည်တောင် မသောက်တော့ဘဲ ကျန်းယွမ်ကို ဒီသတင်းလာပြီး သတင်းပို့တယ်။ လျိုကျိုးက ဝမ်းသာနေတယ်။ သူတို့က သူတို့ရဲ့သခင်မလေးကို ဒီမမျှတမှုကနေ ကာကွယ်နေတာဖြစ်တယ်။
ကျန်းယွမ်က နည်းနည်းတွေးလိုက်တယ်။ မယ်တော်ကြီးယိကျယ်က သူမကို ဒီလိုအချိန်မှာ ကူညီပေးခဲ့ပေမဲ့ သူမရဲ့အဆင့်အတန်း အောက်မှာရှိတဲ့ ဒီလိုအပြုအမူမျိုး လုပ်ခဲ့မှာမဟုတ်ဘူး။ အဲ့ဒါကို သေသေချာချာ စဉ်းစားရင်း ဒါကဗိုလ်ချုပ်အိမ်တော်ရဲ့ ပုံစံနဲ့ပိုတူတယ်။ ဒါပေမဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက် လက်သည်းရာတွေ သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ ရှိနေတယ်ဆိုတော့ ကျန်းယွမ်က ခေါင်းခါလိုက်ပြီး သူ့စိတ်ထဲမှာ တစ်ယောက်ယောက်ရဲ့ပုံက ထွက်ပေါ်လာတယ်။ တကယ်လို့ အဲ့ဒါက ရှောင်ရှို့လုပ်တယ်ဆိုရင် အဲ့ဒါက ဖြစ်နိုင်တယ်။ ကျင်းရီရဲမက်တွေက အမြဲတမ်း သူတို့လုပ်ချင်တာလုပ်ပြီး တစ်ခါတစ်လေမှာ သူတို့က သူတို့လုပ်ခဲ့တာက ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ ဆိုတာကို ဂရုမစိုက်ကြဘူး။ ဒါ့အပြင် ဒီနည်းလမ်းက မျက်လုံးတစ်လုံးအတွက် မျက်လုံးတစ်လုံး ပြန်ယူတဲ့ပုံစံဖြစ်ပြီး သူတို့က ကျန်းချွမ်ကို သူမကိုယ်စား ကလဲစားချေတာဖြစ်တယ်။
ကျင်းရီဝမ်အိမ်တော်မှာ ကျင်းရီက ကျန်းချွမ်ရဲ့ကိစ္စကို ရှောင်ရှို့ဆီကို သတင်းပို့ခဲ့တယ်။ ရှောင်ရှို့က လက်ရှိမှာ သူ့ရဲ့စာကြည့်စားပွဲရှေ့မှာ ထိုင်နေပြီး တောင်ပိုင်းရှင်းကျန်းက သတင်းတွေကို ဖတ်နေတယ်။ သူကခေါင်းမမော့ဘဲ ရှောင်ရှို့က ပြောလိုက်တယ်။
“အဲ့ဒါကောင်းကောင်း ဖြေရှင်းပြီးပြီပဲ။ သွားပြီးတော့ ဆုသွားယူ။ ”
“သခင် ကျွန်တော်တို့ ကျွမ်းကျူးဆီကို ဒီကိစ္စကို တကယ်မပြောသင့်ဘူးလား။ ကျွမ်းကျူးက ဒါသခင်လုပ်တယ် ဆိုတာကို သိမှာမဟုတ်ဘူး။ ”
ကျင်းရီက ဒီကိစ္စကို သူ့ရဲ့ဆရာဆီကို ပြောခဲ့တယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ သူ့သခင်က ကျန်းယွမ်နောက် လိုက်နေတာကြောင့် ဖြစ်တယ်။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သူတို့က တစ်ယောက်ယောက်ကို ဒီသူတို့လုပ်ခဲ့တာကို အခွင့်အရေး ယူခိုင်းနိုင်မလဲ။ ကျင်းရီရဲမက်တွေက ဘယ်တုန်းကမှ သူတို့လုပ်ခဲ့တာတွေကို ဂုဏ်ပြုဖို့ စိတ်မပူခဲ့ပေမဲ့ ဒီဟာက မိန်းမလှလေးတစ်ယောက်ရဲ့ နှလုံးသားကို ရဖို့အတွက် လုပ်ဆောင်တာဖြစ်တယ်။ ဒါကြောင့်သူတို့က သူတို့ရဲ့ စေတနာကို ပြသဖို့အတွက် အကောင်းဆုံး ကြိုးစားမှာဖြစ်တယ်။
“မလိုဘူး။ ”
ရှောင်ရှို့ရဲ့အကြည့်က စာပေါ်မှာပဲ ရှိနေပြီး သူကကျန်းယွမ်ကို သင်ခန်းစာတစ်ခု ပေးဖို့ပဲလိုအပ်လို့ သူကစာကိုပဲ ဆက်ကြည့်နေတယ်။ ကျန်းချွမ်ကို ဘယ်လိုဆက်ပြီးတော့ ကိုင်တွယ်ရမလဲဆိုတာတော့ ကျန်းယွမ် သူမဘာသာ ဆုံးဖြတ်ပြီး သူမသူ့ကို နောက်ဆုံးမှာ ရင်ဆိုင်မှာဖြစ်တယ်။ ဘယ်လိုရင်ဆိုင် ရမလဲဆိုတာကို သူမဘာသာ ဆုံးဖြတ်မှာဖြစ်တယ်။ ဒီကိစ္စက သူ့အတွက် ကိုင်တွယ်ဖို့ ဘာမှကြိုးစား အားထုတ်စရာတောင် မလိုဘူး။ ပြီးတော့ ဒါ့အပြင်သူက ကျန်းယွမ်ကို သူလုပ်ခဲ့တာကို သိစေဖို့အတွက် ရည်ရွယ်ချက် မရှိဘူး။ ကျန်းယွမ်ကဒီကိစ္စကို သူမဘာသာ သိသွားဖို့က ပိုပြီးဖြစ်နိုင်ချေ များတယ်။
စီနမ်နန်းတော်ထဲမှာ တော်ဝင်ကြင်ယာတော်ချန်က ဝိုင်သောက်နေတယ်။ ပါရှားကနေ ဧကရာဇ်ကို ဆက်သတဲ့ စပျစ်ဝိုင်ကို ထိုးဖောက်မြင်ရတဲ့ အဖြူရောင် ကျောက်စိမ်းခွက်နဲ့ ထည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ လှပတဲ့ ခရမ်းရောင်က ထွက်ပေါ်လာပြီး ခရမ်းရောင် ကျောက်မျက်ရတနာလိုပဲ။
တော်ဝင်ကြင်ယာတော်ချန်ရဲ့ မူးဝေနေတဲ့ မျက်ဝန်းက နည်းနည်းကျဉ်းမြောင်းတယ်။ သူမကနည်းနည်း မောပန်းသွားသလိုပဲ။ သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က အရိုးမရှိသလိုမျိုး ပိုပြီးပျော့ပျောင်းလာပုံ ပေါ်တယ်။ သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေက အနည်းငယ် မြင့်တက်သွားပြီး သူမရဲ့အသံက ဝမ်းသာနေပုံပေါ်ပြီး သူမက ခေါင်းကြည်ကြည်လင်လင်နဲ့ သူမရဲ့အသံထဲမှာ အေးစက်မှု ပါဝင်တယ်။
“ကျန်းယွမ်နဲ့လျိုမင်ကို တော်ဝင်ဥယျာဉ်ထဲမှာ အတူတူတွေ့ခဲ့တယ်လို့ မင်းပြောနေတာလား။ ရှောင်ရှို့ကလည်း သူမကို သူမရဲ့ပြဿနာထဲကနေ ကူညီခဲ့တယ်လို့ ပြောတာလား။ ”
တော်ဝင်ကြင်ယာတော်ချန်က မေးခဲ့တယ်။
နန်းတွင်းအစေခံက ခေါင်ငုံ့လိုက်ပြီး “ဟုတ်ပါတယ်။ အဲ့လိုမျိုး သိကြတာပါပဲ။ ”
ခွမ် ဆိုတဲ့အသံနဲ့ ကောင်းတဲ့ဝိုင်ဖြည့်ထားတဲ့ အဖြူရောင် ကျောက်စိမ်းခွက်က ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို လွင့်ပစ်ခံလိုက်ရပြီး အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာ ဖြစ်သွားတယ်။ ကောင်းမွန်တဲ့ ကျောက်စိမ်းက အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာ ဖြစ်သွားပြီး တောက်ပနေသေးတယ်။ တကယ်လို့ အဲ့လိုဆိုရင် ကျန်းယွမ်နဲ့ လျိုမင်တို့ရဲ့ ပတ်သတ်မှုက တော်ဝင်ကြင်ယာတော်ချန်ကို အံ့အားသင့်စေရုံသာမကဘူး ရှောင်ရှို့ကလည်း ကျန်းယွမ်ကို ကယ်ခဲ့တယ်ဆိုတာကို ကြားပြီးတော့ တော်ဝင်ကြင်ယာတော်ချန်က သူမရဲ့ရင်ထဲမှာ စောင့်ဆွဲလိုက်သလို ခံစားရပြီး သူမကို ဒေါသထွက်စေပြီး မုန်းတီးစေခဲ့တယ်။
နန်းတော်ထဲမှာ တော်ဝင်ကြင်ယာတော်ချန်က မင်းသားရှစ် ရွှမ်းလီအတွက် လုပ်မပေးနိုင်တာ ဘာမှမရှိခဲ့ဘူး။ အဲ့လိုပြောရမယ်ဆိုရင် ရှောင်ရှို့ကတော့ ချွင်းချက်တစ်ခု ဖြစ်မှာဖြစ်တယ်။ တော်ဝင်ကြင်ယာတော်ချန်က နန်းတော်ကို စတင်ဝင်ရောက်လာတဲ့ အချိန်မှာ ဧကရာဇ်က အဲ့ဒီအချိန်မှာ လှပတဲ့အမျိုးသမီး သုံးထောင်ကို ယူပြီးပြီဖြစ်တယ်။ သူမက ညင်သာပြီး ဆွဲဆောင်မှုရှိပြီး သိမ်မွေ့စွာပြောဆိုပြီး နူးညံ့တဲ့ပန်းလေးတစ်ပွင့်လိုပဲ ပြုမူတယ်။ ဒါ့ကြောင့်သူမက သူမရဲ့ လက်ရှိနေရာကို အကြံအစည်နဲ့ တက်လာနိုင်တာဖြစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ သူမဧကရာဇ်နားကို ရောက်လာတဲ့အချိန်မှာ သူမစက်ဆုပ်မှုကို ခံစားလိုက်ရတယ်။
ရှောင်ရှို့က ကွဲပြားတယ်။ သူက အမျိုးသမီးတိုင်းရဲ့ ရင်ထဲမှာ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ အိမ်မက်ပဲ။ သန့်ရှင်းတယ်။ တသီးတခြားနေတယ်။ ကျော့ရှင်းပြီး မြင့်မြတ်တယ်။ ရှောင်ရှို့က ရွှမ်းလီနဲ့ အသက်ချင်း မခြားပေမဲ့ တော်ဝင်ကြင်ယာတော်ချန်က သူနဲ့ပတ်သတ်တဲ့ အဲ့ဒီလျို့ဝှက်ချက်တွေနဲ့ မကောင်းတဲ့ အသွင်အပြင်တွေကို မဟန့်တားနိုင်ခဲ့ဘူး။ သူမက အဲ့ဒါဘယ်တုန်းက စခဲ့မှန်း မသိခဲ့ပေမဲ့ အဲ့တုန်းကသူမက မိန်းမပျိုလေး တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ရှောင်ရှို့က တည်ကြည်နေပြီးဖြစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့အခု သူမရဲ့ ကျက်သရေရှိတဲ့အလှက သူမငယ်ငယ်တုန်းကအတိုင်း မဖြစ်တော့တဲ့ အချိန်မှာ ရှောင်ရှို့က ကျော့ရှင်းပြီး ခန့်ညားတဲ့ ယောကျာ်းတစ်ယောက် ဖြစ်လာခဲ့ပြီး အမျိုးသမီးတွေရဲ့ နှလုံးသားကို ရိုက်ခတ်သွားနိုင်စေတယ်။
တကယ်လို့ ဖြစ်နိုင်မယ်ဆိုရင် သူမက ဒီလူငယ်ကို ဖြတ်ခနဲ ကြည့်နေရတာက တော်လောက်ပြီလို့ သူမကအမြဲတမ်း တွေးခဲ့တာဖြစ်တယ်။ ရှောင်ရှို့က အမြဲတမ်း တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ နီးနီးကပ်ကပ် မနေဘဲ ဂရုမစိုက်တဲ့ စိတ်ထားနဲ့ အမြဲတမ်း ဘယ်အမျိုးသမီးနဲ့မှ မပတ်သတ်ခဲ့ဘူး။ ဒါပေမဲ့အခု သူမက ရှောင်ရှို့က မမျှော်လင့်စွာနဲ့ ကျန်းယွမ်နဲ့ ရင်းနှီးပြီး အဲ့ဒါက နွေလယ်ခေါင်မှာ မိုးကြိုးပစ်လိုက်သလိုပဲ။ ကြင်ယာတော်ချန်က သူမရဲ့ မနာလိုမှုနဲ့ မကျေမချမ်းမှုကို သည်းခံနိုင်ဖို့ ခက်ခဲတယ်ဆိုတာကို တွေ့သွားတယ်။
သူမရဲ့ ဆုတောင်းက ပြိုလဲတော့မဲ့ အစွန်းမှာ ရှိနေသလိုပဲ။ အရင်တုန်းက သူမက ကျန်းယွမ်က ရန်စဖို့ ခက်ခဲတယ်လို့ပဲ ခံစားခဲ့ရတာဖြစ်ပြီး အခုတော့ ဒီအချိန်မှာ တော်ဝင်ကြင်ယာတော်ချန်က ဆုံးဖြတ်ချက် ချလိုက်တယ်။ ဒီလူကျန်းယွမ်ကို မသတ်ခဲ့ရင် သူမကသူမဘာသာ နေနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။ ဒီအချိန်မှာ အဲ့ညင်သာတဲ့မျက်နှာက တင်းမာတဲ့ မျက်နှာထားအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားပြီး ကြည့်မိတဲ့လူတိုင်းကို စိတ်ထဲမှာ မကြောက်လန့်ပဲ မနေနိုင်စေခဲ့ဘူး။
