အခန်း (၁၇၅)
ကျွမ်းကျိက အစောင့်တွေကြားထဲကနေ တိုးဝှေ့လာတာကို မြင်လိုက်ရတယ်။ သူ့အဝတ်တွေက ဖရိုဖရဲဖြစ်နေပြီးတော့ သူ့ဆံပင်ကလည်း ရှုပ်ပွနေတယ်။ ဒီအချိန်မှာ သူ့ရဲ့မျက်နှာက နီရဲနေပြီးတော့ ကြည့်ရတာသူက တော်တော်လေးကို အပြောခံထားရတဲ့ပုံပဲ။ သူဝင်လာတာနဲ့သူက ဧကရာဇ်ကို အရိုအသေပေးလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။
"အရှင်မင်းကြီး ဒီဝန်ကြီးချုပ်က... "
ကျွမ်းကျိက ကြီးမြတ်တဲ့ ကျင်းနိုင်ငံတော်ရဲ့ အရာရှိတစ်ယောက်အနေနဲ့ တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့တာ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာပြီဖြစ်ပြီးတော့သူက ရိုးသားတဲ့လူဖြစ်တယ်။ ဧကရာဇ်ကသူ့ကို အလွယ်တကူနဲ့ ဖြုတ်မချနိုင်ဘူး။ သူကပြောလိုက်တယ်။
"အရာရှိကျွမ်း ထပါ"
ကျွမ်းကျိက မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ သူကဒေါသထွက်နေတဲ့ပုံပဲ။ သူကပြောလိုက်တယ်။
"ဒီဝန်ကြီးချုပ်က ဘာမှမှားတာ မလုပ်ထားပါဘူး။ အခုတစ်ချို့လူတွေက ဒီဝန်ကြီးချုပ်အပေါ်ကို စွပ်စွဲနေကြပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒီဝန်ကြီးချုပ်ရဲ့ ဂုဏ်သတင်းကိုလည်း ဖျက်ဆီးချင်နေကြတယ်။ ဒီတော့ ကျွန်တော်မျိုး ဆက်ပြီးတော့ သည်းမခံနိုင်တော့ပါဘူး။ အရှင်မင်းကြီး ဒီဝန်ကြီးချုပ်အတွက် တရားမျှတမှုကို ရှာပေးဖို့ တောင်းဆိုချင်ပါတယ်"
ဧကရာဇ်က သက်ပြင်းချလိုက်ပြီးတော့ ရွှမ်းဟွာကိုကြည့်လိုက်တယ်။ ရွှမ်းဟွာက တစ်ခုခုပြောတော့မဲ့ပုံနဲ့ ပါးစပ်ဟလိုက်ပေမဲ့ သူကဘာမှ မပြောခဲ့ဘူး။ ပြီးတော့သူက ဧကရာဇ်ရဲ့အကြည့်ကို သတိပြုမိပြီးတော့ ဧကရာဇ်အကြည့်ထဲက အေးစက်မှုကို သူခံစားမိလိုက်တယ်။ ပြီးတော့သူက မလှုပ်ရဲခဲ့ဘူး။
ကျွမ်းကျိက အပြစ်ကင်းတယ်ဆိုတာကို သက်သေပြပြီးပြီဖြစ်ပြီးတော့ စစ်တပ်ရိက္ခာထဲမှာလည်း ရိက္ခာတွေ ပျောက်နေတာမရှိဘူး။ ကျွမ်းကျိက အရာရှိတစ်ယောက်အနေနဲ့ သူ့တစ်ဘဝလုံးနီးပါး ထမ်းဆောင်ခဲ့တာဖြစ်ပြီးတော့ သူကကြီးမြတ်တဲ့ ကျင်းနိုင်ငံတော်မှာ တော်တော်လေး အရေးပါတဲ့နေရာမှာ ရှိတယ်။ ပြီးတော့ တကယ်လို့ကျွမ်းကျိက အစွပ်စွဲခံရမယ်ဆိုရင် စစ်တပ်အရာရှိကပါ အစွပ်စွဲခံရမှာဖြစ်တယ်။
