ဗီလိန်ကြီးပေါင်ပဲဖက်ပါရစေ (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၂၂၁ ၂၂၂ ၂၂၃ ၂၂၄ ၂၂၅ ၂၂၆ ၂၂၇ ၂၂၈ ၂၂၉ ၂၃၀

အပိုင်း ၂၂၁

စာအုပ်ထဲမှာ ယုံးဝူမင့်တစ်ယောက် ထျန်းတုကို တိုက်ခိုက်ခဲ့ချိန် ကျန်းယန့်ကျီးအား သတ်ရုံတင်မက သူမနှင့်အတူတူပါ အဆုံးသတ်သေဆုံးသွားလိုသောစိတ်ဆန္ဒရှိခဲ့ပေသည်။

သူဟာ သူကိုယ်တိုင်အပါအဝင် အရာအားလုံးကို ဖျက်စီးပစ်ချင်ခဲ့တာပင်။

ဆိုတော့ လက်ရှိအချိန်မှာရော သူမ၏ အင်အားက သူ့အား အသူတရာချောက်ကနေ ဆွဲခေါ်နိုင်ဖို့ လုံလောက်ပါလေရဲ့လားလေ။

"ယုံးဝူမင့်...ဘာတွေပဲဖြစ်နေနေ ကျွန်မဘေးနားကနေ ထွက်မသွားရဘူးနော်။ ဟုတ်ပြီလား"

သူမက မျက်ရည်အဝဲသားဖြင့် သူ့အားစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

သူဟာ ခေါင်းငုံ့လာကာ သူမအားပြန်စိုက်ကြည့်လာရင်း အကြည့်တို့က တဖြည်းဖြည်းနက်ရှိုင်းလာသည်။

ဤခဏ၌ အနှီလူဟာ အလွန်တရာမှရှားပါးလှစွာဖြင့် သူ၏ပုံစံအစစ်အမှန်ကို ထုတ်ပြလို့လာသည်။

အပြုံးတုမရှိ၊သရော်တာမျိုးမရှိ၊ ဟန်ဆောင်မှုတွေ ရှိမနေခဲ့။

သူ့မျက်ဝန်းအောက်​နား၌ အနည်းငယ်လှုပ်ရှားမှုလေးပေါ်လာကာ အလွန်တရာမှ သိမ်မွေ့နူးညံ့လှစွာ မေးခွန်းထုတ်လာသည်။

"မင်းဘာလို့ ကိုယ့်ကိုသဘောကျရတာလဲ။ မင်းသာ ကိုယ့်ကို အသည်းအသန်ဖက်တွယ်ထားရင် ကိုယ်နဲ့အတူ ပြုတ်ကျသွားလိမ့်မယ်။ အဲ့လိုဆို ဘာအရိုးအသားမှ ကျန်မှာမဟုတ်ဘူး။ တန်လို့လား"

သူ အရာအားလုံးကို နားလည်ပေသည်။

သူမက အလျင်စလိုအဖြေမပေးခဲ့။ သူ့ကိုသာ ခိုင်မာစွာစိုက်ကြည့်ကာ သူစကားဆက်မှာကို စောင့်နေလိုက်သည်။

ယုံးဝူမင့်က နှုတ်ခမ်းတွန့်လိုက်ရင်း

"ကိုယ်အရင်ကပြောတဲ့ ကမ်းလှမ်းမှုကို စဥ်းစားကြည့်ပါလား  ....မင်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ကိုယ့်ကိုပေး။ ပြီးရင် မင်းရဲ့နှလုံးသားကို ပြန်ယူသွားလိုက်။ ဒီရက်တွေထဲမှာ မင်းလုပ်ခဲ့တာတွေ လုံလောက်သွားပါပြီ။ ကိုယ် မပြုတ်ကျခင် မင်းကိုလက်လွှတ်ပေးမယ် ....ကိုယ်နဲ့အတူ သေဖို့ ဆွဲမချတော့ဘူး။ ဘယ်လိုသဘောရလဲ ဟမ်.."