9- MESAJ

21.7K 2.2K 1.4K
                                    

Turgay: Niye ben uyurken herkes evden gidiyor?

Turgay: Bir uyandım kimse yok yine

Turgay: Bulut bile yok :(

Bulut: Bebeğim dersin yoktu diye uyandırmadım ben.

Bulut: Herkesin işi vardı dağıldı, akşama dışarı çıkacağız.

Arda: Ben gelemiyorum ☹️

Erhan: Sebep?

Arda: Öğretmen bir makale yazmamızı istedi onunla uğraşacağım.

Erhan: Tamam ben de çıkmam o zaman.

Turgay: Bak bak çocukla evde yalnız kalmak için nasıl ilgili sevgili ayağı yapıyor

Erhan: Turgay ağzına masayı sokar götünden çıkarırım kes sesini

Turgay: Aşkım bu ne diyor? @bulut

Bulut: Sen de hakediyon şimdi.

Turgay: Lanet girsin

Turgay: Ben telefon joker hakkımı kullanıp Kerem'e bağlanmak istiyorum.

Turgay: Harbiden benim aslan kardeşim neden bu grupta yok.

Turgay: Gereksiz kişiler buradayken bir de

Turgay, 0538* kişisini ekledi.

Turgay: Kardeşim kardeşim

0538...yazıyor...

0538...: Efendim gülüm

Turgay: Bunlar benim üzerime geliyor bir şey söyle.

0538...: Ağzınıza acı biber sürerim.

Erhan: Ajdhakhdoaidjskdhjahdhsh

Asef yazıyor...

Turgay: Sen nereye gittin yine beni almadan?

0538...: Yasef araba satın alacaktı, onunla beraber geldim.

Turgay: Kral zengin ha

Bulut: Yavrum sana ne parasından?

Asef onun adını gördüğünde yazacağı şeyi silip sıkıntılı bir nefes aldı, gerçek anlamda kendi adından bile tiksinecek duruma gelmişti.

Grup sohbetinin üzerine tıklayıp yeni eklenen isimsiz numaraya baktı, fotoğrafı görünmüyordu. İsimsiz numarayı 'Kerem' diye kaydedip grup sohbetinden ana menüye geçti.

Arkadaşlarının evine kıyasla kendi evi daha sessiz olduğu için düşünceleri daha çok beynini kemiriyordu. Bu düşünceler daha çok Kerem ile ilgili olduğu için hem kalbi hem de ruhu daha fazla etkileniyordu.

Numarasını gördüğünde bile eli ayağının titremesi ne kadar normaldi? Yıllar evvel numarasını rastgele tuşlarken şimdi kalbi heyecanla atıyordu.

Onunla iletişime girmek istiyordu, yanan sigarasından bir duman daha çekip yeniden art arda mesaj gelen gruba döndü.

Arda: Kerem abi senin anahtarın var mı?

Arda: Kırtasiyeye gitmem lazım, on dakika kadar uzaklıkta.

Kerem: Anahtarım yok kardeşim ama sen kafana göre takıl biz akşama doğru geliriz zaten.

FERNWEH Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin