Asef arkasını dönüp Erhan'ın peşinden giderken büyük bir sinirle arkasını döndü ve odaya ilerledi. Kapıyı bir hışımla açtığında yerde hapları toplayan çocuğu gördüğünde daha çok sinirlendi.
Ayaz kafasını kaldırıp baktığında kapıyı yavaşça kapattı ama onun tersi bir şekilde hışımla yerde hapları toplayan çocuğun yanına vardı ve yakasından tutup hafifçe ayağa kaldırdı.
"Abi-"
Bir şey demesine izin vermeden yüzüne attığı sert bir tokatla çocuğu susturdu. Ağır darbe ile Ayaz dengesini kaybedip yeniden yere düştüğünde Kerem'in sinirden eli titriyordu.
"Ben seni bu yüzden mi buraya getirdim lan?" dedi dişlerinin arasından. Yeniden bir tokat atmak için elini kaldırdı ama sinirden titreyen eli havada asılı kaldı, kaskatı olmuş bir vaziyette bekledi.
"Mekanımda, arkadaşlarımın ve en önemlisi sevgilimin yanında sen kimsin uyuşturucu kullanıyorsun?" bağırmamaya çalışıyordu çünkü Turgay içerideydi, olayın daha fazla büyümesini istemiyordu.
"Alışkanlık." dedi Ayaz acı çeken bir tonda, elini yanağına koymuştu.
"Siktirme alışkanlığını." dedi Kerem ayağıyla çocuğun bedenini hırsla dürterek.
"Özür dilerim abi." dedi, Kerem derin bir nefes aldı sakinleşmek için. Bedenini dikleştirdi ve ensesini kaşıdı.
"Gittin mi Yasef'in yanına?" Ayaz yüzüne bakmadan kafasını olumsuz anlamda salladı.
"Daha gitmedim."
"Lan ne bekliyorsun?" diye dedi iki saniyelik sakinliğin ardından yine çıldırmış bir vaziyette.
"Kaldığı yeri öğrendim, gideceğim bugün."
"Siktir git." dedi Kerem onu yakasından tutup kaldırırken.
Sonradan bu kadar sert davrandığı için kendi kendine üzülecekti ama umursamadı. Kapıya kadar sürükleyerek birkaç adım attırdı ama sonrasında onun sakince çıkmasını bekledi.
İkisi beraber dışarı çıktığında sinirini birazda olsa bastırmaya çalıştı. Ayaz önden önden gittiğinde dış kapının önünde durdu. O uzaklaşırken gözleri arabanın içindeki Asef ve Erhan'a takıldı. Asef kendinden onay bekliyormuş gibi baktığında kafasını salladı.
Ardından yeniden içeri döndü, hâlâ siniri tam olarak geçmiş sayılmazdı.
***
*Aynı günün 5 saat sonrası*
Ayaz&Kerem özel.
Kerem: Umarım telefonunu götüne sokmuşsundur
Kerem: Yoksa beni bu kadar habersiz bırakman normal değil.
Ayaz: Abi kusura bakma
Ayaz: Yasef ile uğraşıyordum
Kerem: Aksilik mi çıkardı?
Kerem: Fazla dövme sinirleniyor.
Ayaz: Yok abi dövmedim.
Ayaz: Merak etme, ölen adamın kardeşine adresini atmamıştı daha.
Ayaz: Bundan sonra hiçbir şey yapmaz.
Kerem: Emin olana kadar peşini bırakma.
Ayaz: Tamamdır.
***
hayır hikaye boka sarmadı, önceki bölümlerde bunun sinyalini vermiştim zaten...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FERNWEH
Teen Fiction[TAMAMLANDI] Bölümler kısadır. Bu kitaba başlamak için No:31 kitabında "K-A" bölümlerini okumanız yeterli... "Kerem," dedi ardından herkesin yüzünde gezen gözleri sanki rastgele Asef'in yüzünde kalırmış gibi durdu. "Yakında geliyormuş." Asef öyle...
