FERNWEH

38- GECE

Maraba

Merak ettim, Kerem ve Asef'i bulduğum modeller gibi mi düşünüyorsunuz yoksa hayalinizde daha mı farklı?

Medya: Kerem

Elindeki pikeyle odadan çıktığında ikidir çalan telefonunu en sonunda dayanamayarak açtı. Kulağına götürüp seri bir vaziyette salona yürüdü.

"Asef nerdesin lan sen?" Bulut'un endişeli sesi irkilmesini sağladı, dakikalardır sakin olduğu için bu panik fazla gelmişti.

"Evdeyim." dedi sakin bir sesle, Bulut birkaç saniye duraksadı.

"Kerem arkandan çıktı gitti ondan da haber alamıyoruz, şimdi bizimkiler aramaya çıkacak. Endişelenme ama tamam mı?" hem haber veriyordu hem de korkmasın istiyordu.

Asef salona girdiğinde kendisinin verdiği gri eşofman ve beyaz geniş tişört ile açtıkları koltukta bir dizini kendine çekmiş, sırtını kolluğa yaslamış sigarasını içen Kerem'i süzdü.

"Benim yanımda Bulut, aramayın." dedi Asef onun yanına ilerlerken. Kerem dudaklarındaki sigaradan bir nefes çekerken kısık gözlerini kendine çevirdi.

"Niye? Kavga mı ettiniz?" Asef pikeyi ayak ucuna bırakıp koltuğa oturdu.

"Evet ama bugün beraber uyuyacağız, gelmez eve haberiniz olsun." saçlarını karıştırırken kafasını eğdi ve esnedi.

"Oha.." dedi Bulut, ardından aceleci bir şekilde konuştu. "Kapatıyorum ben o zaman keyfine bak sen."

"Tamam." dedi Asef, saniyeler sonra telefon kapandığında telefonu kenara attı ve geriye yaslanıp bacaklarını koltuğa çekti.

"Seni aramaya çıkacaklarmış, benimle beraber olduğunu söyledim." Asef elini yanağına koyup, yan tarafında uzanarak sigara içen sevdiğine döndü.

"İyi yaptın." dedi Kerem, bir duman daha çekti ve üzerine eğilip arkasında duran sehpadaki küllüğe sigarasını bastırdı. Diğer yandan ağzındaki dumanı dişlerinin arasından çıkarıyordu.

Yeniden eski yerine dönüp biraz aşağı kaydığında yüzü Asef ile aynı hizzaya geldi. Asef yüzünü dikkatle inceliyordu, elinin tersini yanağına koyduğu için dudakları hafifçe öne çıkmıştı.

"Neden rahat yatak dururken burada uyuyoruz?" Asef hipnoz olmuş gibi konuşuyordu, hâlâ onunla uyuyacağı gerçeği rüya gibi geliyordu.

"Başkasının girdiği yatağa girmem." dedi sakince ama vücudundan yayılan öfkeyi hissediyordu.

"Tamam, tamam burada yatarız." dedi Asef omuz silkerek. Kerem ona ters bir bakış attı, muhtemelen inkar ermesini bekliyordu yalandan bile olsa. Kerem kafasını çevirip etrafına bakındı.

"Televizyon olsaydı film açardık."

"Bilgisayar var, istersen getireyim?" dedi Asef çözüm önerisi sunarken. Kerem kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Peki," dedi çekinerek, nefesi hızlandı. Sarılmak istiyordu ama söyleyemiyordu. Rüyada olduğu gibi tam sarılacakken onun kaybolmasından korkuyordu.

"Peki?" dedi Kerem söylemesini beklerken.

"Yok bir şey." kafasını çevirdi ve tavana baktı.

"Söylesene yavrum." diye ısrar etti Kerem, Asef omuz silkti.

"Söylemeyeceğim." inatla konuştuğunda Kerem derin bir nefes aldı.

"Ne kadar inatçı olmuşsun sen böyle ya." diye yalandan isyan etti, Asef gülümseyip kafasını ona çevirdi. Kerem gözlerini bir saniye ayırmadan kendisini izliyordu, gözlerini gördüğünde içi titredi.