Bölüm şarkısı: Aşk Nereden Nereye- Gripin.
Bulut: Evde kim var?
Arda: Ben varım, ders çalışıyorum.
Bulut: Bebeğim ocağı kontrol etsene çıkarken sigarayı ordan yaktım ama kapattım mı aklıma gelmiyor.
Arda: Bakayım abi
Erhan: Bulut bundan sonra kontrol edip öyle çık
Bulut: Normalde öyle yapardım ama Turgay piçi aklımı karıştırdı
Bulut: Aradı diyor arkadaşlarla dışarı çıkacağım otele falan
Bulut: Şerefsiz yalan söylemiş beni sinirlendiriyor.
Yasef: Ahahahahahahah
Yasef: Otel demişken
Yasef: Yavrum o çok beğendiğin otelden sonunda boş bir oda buldum.
Kerem yazıyor...
Kerem: Ciddi misin?
Yasef: Evet bebeğim, yarın akşam oradayız.
Arda: Ev yok mu otele neden gidiyorsunuz?🤔
Yasef: Daha romantik olsun diye Ardacığım ahahahahah
Erhan: Cığım derken?
Yasef: Arda kardeş.
Kerem: Ahdjajdjaiidjakdhjahdhahsh
Turgay: Kim kim gidiyonuz?
Kerem: İkimiz.
Kerem: Neyse,
Kerem: Akşam biraz geç gelebilirim, işim var beni yemeğe beklemeyin kardeşler.
Turgay: Peki☹️
Bulut: Turgay çocuğun yakasını bırak artık, yapıştın bebekler gibi. Bir de trip atıyor.
Turgay: Özlemim hâlâ geçmedi çünkü, geçmeyecek gibi de duruyor...
Grupta mesajlar bir bir akarken Asef hâlâ 'otel' mesajında takılı kalmış, hiçbir tepki vermeden öylece sohbet kısmında duruyordu.
Karnına aniden büyük bir kramp girmişti, parmak uçları uyuşmuş ve ense köküne yoğun bir acı saplanmıştı. Nefes aldıkça midesi sanki içine çöküyordu ve bulanıyordu.
Otele mi gideceklerdi?
Başka bir sohbetten mesaj gelince titreyen parmaklarını umursamadan titrek bir nefes alıp grup sohbetinden çıktı ve en üstte bildirimi duran Bulut'un sohbetine girdi.
Bulut: İyi misin?
Asef mesaja boş boş baktı, Bulut ona iyi misin diye soruyorsa demek ki onların mesajlarını yanlış yorumlamamıştı.
"Bulut niye sordun ki?" diye mırıldandı, sesi de titriyordu. Parmaklarını ekranda gezdirdi.
Asef: Bulut doğru mu okudum?
Asef: Onlar kesin sevgili mi şimdi?
Bulut: Ben de şaşırdım, Turgay evet sevgililer dediğinde inanmamıştım ama doğruymuş.
Asef: Bulut yalan desene niye beni sakinleştirmiyorsun?
Bulut: Bebeğim ben ne desem değişmeyecek ki
Bulut: Sadece fevri bir hareket yapma. Kerem'i ya da Yasef'i arayıp küfür etmek gibi.
Asef: Otel odası diyor
Asef: Dokunacak
Bulut: Asef...
Gözleri bulanıklaşırken yutkundu, Bulut'un attığı mesajlar üst üste gelirken göz ucuyla okudu ama işine yarayacak hiçbir şey yazmıyordu. Bir mesaj sesi geldiğinde hızla sohbetten çıkıp ana sayfaya geldi.
Sonat...
Sonat: Seni kimse haketmiyor farkında mısın?
Asef: Sonat sırası değil.
Sonat: Tamam, zaten bir şey demeyeceğim.
Sonat: Sadece onun için ağlayacağını biliyorum, ağlama lütfen. Gözyaşlarına değecek biri bile değil.
Asef sinirle dişlerini sıkıp onun sohbetinden de çıkıp telefonun ekranını kapattı ve kenara fırlattı.
Göz pınarlarından yaşlar tek tek düşerken gözlerini kapattı ve elinin tersini yanağına koydu. Soluk alışverişleri hızlanmıştı ve her nefes aldığında kalbine büyük bir ağırlık çöküyordu.
Ayağa kalkıp mutfağa gitti ve bir bira çıkardı. Bu biranın yeterli olmayacağını biliyordu.
Daha fazla içmek istiyordu, bunları unutana kadar içmek ve sızmak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FERNWEH
Teen Fiction[TAMAMLANDI] Bölümler kısadır. Bu kitaba başlamak için No:31 kitabında "K-A" bölümlerini okumanız yeterli... "Kerem," dedi ardından herkesin yüzünde gezen gözleri sanki rastgele Asef'in yüzünde kalırmış gibi durdu. "Yakında geliyormuş." Asef öyle...
