Hello Again, Mr. Billionaire

Chapter - 07

XYREN

Palaisipan sa akin ang naging pag-uusap namin ni Yuan. Obvious naman na sarili niya ang ikinonsulta nito sa akin. Ang kailangan ko lang malaman ay kung sino ang involved na babae? Gaano ka-bata para pag-isipan nitong 'wag salingin? Knowing my youngest Uncle, alam ko kung gaano ito kalikot sa babae pero mabilis itong magsawa lalo na kapag clingy ang ka-relasyon niya. But that's seem a bit different. Parang sobrang seryoso nito at noon ko lang siya nakitang humingi ng advice nang dahil lang sa isang babae.

Kailangan kong alamin kung sino ang tinutukoy niya. Kaya naman agad akong nagtungo sa bahay nina Patrick. Dire-diretso ako sa kwarto ng binata at naabutan ko itong nagsusuot ng sapatos.

"Hoy, kupal, bakit ka nandito?" tanong nito nang makita ako.

"May itatanong lang ako sa'yo, Stick-O," tugon ko gamit ang bansag namin sa lalaki. Patpat is stick in english kaya iyon ang tawag namin sa kanya noong maliliit pa kami.

"Ano naman iyon?"

"Curious ako kay Yuan, may alam ka bang babaeng pinagkaka-interesan no'n?"

"H-Ha? W-Wala, wala naman. Bakit?"

Tssk, kilala ko ang Patpat na ito. Reaksyon pa lang ng baba niyang nanginginig ay alam ko nang may sekreto siya.

"Sigurado ka?" matiim ang tingin na tanong ko pa rito.

"O-Oo naman, wala naman siyang naiikwento sa akin," sagot niya saka umiwas ng tingin.

Napailing ako. Pagkatapos niyang mag-sintas ng sapatos ay tumayo ito sa harap ng salamin.

"Patrick, alam ba ni Yuan kung bakit sa dinami-dami ng school sa Vancouver ay mas pinili mo ang school na malapit kay Trisha?"

Nginisian ko ang lalaki nang gulat itong lumingon sa akin.

"Gago ka, Xyren! Huwag kang epal! Eh, ano naman kung sabihin mo kay Yuan?" naghahamon nitong wika.

Kaya tumayo ako at hinarap ito. "Hindi lang kay Yuan, sasabihin ko rin sa Daddy niya para mabantayan ang pinsan—"

"Bwisit ka talaga!"

MIRASOL

Ano kaya ang nakain ni Señorito? Pagkapasok ko pa lang sa kwarto niya para maglinis ay nakita ko agad ang malamlam niyang mukha, saka ito nakangiting lumapit sa akin.

"May ibibigay ako sa'yo," aniya na ipinagtaka ko.

"A-Ano po iyon?"

"Come here," masuyo pa nitong utos. Nakita ko na tinangka niya akong hawakan pero tila nagbago ito ng isip. Sa halip ay nagpatiuna ito patungo sa kinaroroonan ng mini kitchen niya sa kwartong iyon.

Binuksan nito ang personal fridge na naroon saka kumuha ng chocolate. Nabigla ako nang i-abot niya ito sa akin.

"For you, I know you'l like it. Mas masarap iyan kesa sa biscuit," saad pa niya na ikinatungo ko. Bakit kailangan pa niyang ipaalala ang nakakahiyang bagay na iyon?

Hindi ko tinanggap ang ini-a-abot niya. "Señorito, tungkol po roon sa biscuit...sorry po talaga. Gusto ko lang pong tikman iyon kasi parang ang sarap ng amoy, eh."

"Okay na iyon. Basta kapag may gusto kang kainin ay sabihin mo sa akin at bibigyan kita." sabi niya na ikinamaang ko na naman. "Oh, kunin mo na," untag pa ng binata sa akin.

"P-Pero, Señorito, hindi ko po matatanggap iyan. Mapapagalitan ako ni Bing—"

"Ako ang nagbigay 'di ba? Kaya 'wag kang mag-alala."